Love is in the Air

LIITA(33)

"ေယာဘို..."

ဘတ္ဟြ်န္းေခၚလိုက္ေပမယ့္ ခ်န္းေယာလ္ကလွည့္မၾကည့္ဘဲ ကားကိုခပ္ၾကမ္းၾကမ္းထိုးရပ္ပစ္သည္။ မ်က္ႏွာထားကမႈန္ေတေတ။ ကားေပၚကဆင္းၿပီး ျခံထဲဝင္ေတာ့လည္း ဘတ္ဟြ်န္းကိုမေစာင့္။ ႏႈတ္ခမ္းျပည့္ျပည့္တို႔ စူေထာ္ခ်င္ေနတဲ့ ခ်န္းေယာလ္ေၾကာင့္ ဘတ္ဟြ်န္းအသည္းယားယားနဲ႔ ရယ္ခ်င္ေပမယ့္ မရယ္ရဲ။ မနက္ခင္းတုန္းကျဖစ္ရပ္ေၾကာင့္ ခ်န္းေယာလ္စိတ္ဆိုးေနတာ ဘတ္ဟြ်န္းသိေပမယ့္ ဘယ္လိုေခ်ာ့ရမလဲ အၾကပ္ရိုက္ေနရသည္။ ျငင္းပယ္တာမဟုတ္ေပမယ့္ ခႏၶာကိုယ္ရဲ႕ရုတ္တရတ္ဆန္တဲ့အျပဳအမူမွာ ခ်န္းေယာလ္စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားပံုပါပဲ။ ဒါရိုက္တာကင္မင္ေဆာ့ ေျပးထူလို႔ ထလာႏိုင္ေပမယ့္ ဘတ္ဟြ်န္းမ်က္ႏွာကိုမၾကည့္ေတာ့။ ေန႔လယ္စာစားခ်ိန္ ဖုန္းဆက္ေပမယ့္ ကန္တင္းမွာလည္းမေတြ႕ရ။ ျပန္ခါနီးမွာ message တစ္ေစာင္နဲ႔ အိမ္ျပန္ဖို႔ေစာင့္ေနသည့္အေၾကာင္းစာပို႔ေပမယ့္ ဘတ္ဟြ်န္းကားေပၚတက္ေတာ့ စကားတစ္ခြန္းမွမဆို။

"ေယာဘို ေရအတူတူခ်ိဳးမယ္ေလ"

ဘတ္ဟြ်န္း ညေနစာအတြက္ ထမင္းအိုးတည္လိုက္ၿပီးမွ အိပ္ခန္းထဲဝင္လာေတာ့ ကုတင္ေပၚခပ္ေလ်ာ့ေလ်ာ့မွီၿပီးလွဲေနတဲ့ ခ်န္းေယာလ္ကိုေျပာလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ လက္ပိုက္ၿပီး မ်က္လံုးမွိတ္ထားတဲ့ခ်န္းေယာလ္က အက်ႌလည္းမလဲ။ ဘတ္ဟြ်န္းေျပာလိုက္မွ တစ္ဖက္ကိုလွည့္သြားတာျဖစ္သည္။ ဘတ္ဟြ်န္း ျပံဳးလိုက္မိၿပီး ခ်န္းေယာလ္ေဘးနားဝင္ထိုင္လိုက္သည္။

"ေယာဘို..."

တင္းတင္းပိုက္ထားတဲ့လက္ႏွစ္ဖက္ကို ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ေဘးတစ္ေစာင္းျမင္ေနရတဲ့ပါးျပင္ကို အသံျမည္ေအာင္ဖိနမ္းပစ္လိုက္သည္။

"ေယာဘို ငါ့ကိုၾကည့္ပါဦး"

မၾကည့္တဲ့အျပင္ ခ်န္းေယာလ္က မ်က္လံုးေတြမွိတ္ခ်ပစ္လိုက္သည္။ တအားစိတ္တိုေနပါတယ္ေပါ့။

"ငါက တမင္တြန္းခ်လိုက္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ရုတ္တရတ္ႀကီးဆိုေတာ့ ငါလည္း လန္႔သြားလို႔ေပါ့။ ေယာဘိုက ငါ့ကိုၿငိဳျငင္တာလား။ တကယ္ပစ္ထားႏိုင္တယ္ေပါ့။ ေယာဘို..."