Love is in the Air

Final

"Hello ...မၾကာခင္အခ်ိန္အတြင္း အင္ခၽြန္းေလဆိပ္ကို ဆိုက္ေရာက္ေတာ့မွာျဖစ္ပါတယ္။ ဂ်ယ္ဂ်ဴးကေန အင္ခြ်န္းခရီးစဥ္တစ္ေလၽွာက္ အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႕ခဲ့မယ္လို႔ ေမၽွာ္လင့္ပါတယ္။ ေဆာင္းရာသီဝင္လာၿပီျဖစ္လို႔ ေႏြးေႏြးေထြးေထြးေနၾကဖို႔လည္း မေမ့ပါနဲ႔။ အခုေျပာေနတာ ကပၸတိန္ ပတ္ခ်န္းေယာလ္ပါ"

ခ်န္းေယာလ္ရဲ႕ Announcement ကိုနားေထာင္ရင္ ဘတ္ဟြ်န္းျပံဳးေနမိသည္။ ေလလႈိင္းကထြက္ေပၚလာတဲ့ အသံကေတာင္ ျပတ္သားၾကည္လင္ၿပီးေႏြးေထြးမႈရွိေန၏။ ဒီလေတြထဲ သီခ်င္းေတြမလိုပဲ ခ်န္းေယာလ္ရဲ႕ ဒီအသံကတင္ ဘတ္ဟြ်န္းႏွလံုးသားထဲ သံစဥ္ေတြလို စီးဆင္းေနခဲ့ရသည္။ ေကာင္းကင္မိုးသားေတြဆီကေန ေျမျပင္ေပၚတျဖည္းျဖည္းခ်င္းနိမ့္ဆင္းလာတဲ့ျမင္ကြင္းကို ျပတင္းတံခါးကေနျဖတ္ၿပီး ဘတ္ဟြ်န္းေငးေမာမိသည္။ ရင္ခုန္ရတာေတြက အရင္အႀကိမ္ေတြနဲ႔မတူ။ ေၾကာက္ရြံ႕တတ္မႈေတြမကုန္စင္ေသးရင္ေတာင္ လံုျခံဳစိတ္ခ်ရျခင္းနဲ႔ သက္ေတာင့္သက္သာခံစားမႈမ်ိဳး ဘတ္ဟၽြန္းရေနသည္။ အခ်စ္က အရာရာတိုင္းကို လွပေစတာလား။ တကယ္ေတာ့ ခ်န္းေယာလ္ျဖစ္ေနေတာ့ ဘတ္ဟြ်န္းရဲ႕အရာရာတိုင္းက လွပကုန္တာပါ။

"ခ်န္းေယာလ္..."

Flight ေပၚကေန ခ်န္းေယာလ္ဆင္းလာေတာ့ ေအာက္မွာေရာက္ႏွင့္ေနတဲ့ ဘတ္ဟၽြန္းနီးက လက္ကိုေဝွ႕ယမ္းျပၿပီး လွမ္းေခၚသည္။ ေလေျပလာရာကိုမ်က္ႏွာမူထားတာမို႔ ဆံပင္ႏုႏုေတြကတိုးေဝွ႕ပင့္သပ္ခံေနရၿပီး မ်က္ႏွာရွင္းရွင္းေလးက ပိုထင္းေနခဲ့သည္။ ခ်န္းေယာလ္ျပံဳးခ်င္ေနေပမယ့္ ဘတ္ဟြ်န္းနီးကိုေငးေနၾကတဲ့ ဂ်ဴနီယာေတြက မ်က္ႏွာကိုတည္တင္းထားမိသည္။

"ဘတ္ဟြ်န္းနီး..."

ဘတ္ဟြ်န္းနီးနားကို ေျခလွမ္းက်ဲေတြနဲ႔သြားလိုက္ၿပီး လက္ဖဝါးေလးတစ္ဖက္ကိုကိုင္ယူၿပီး ခ်န္းေယာလ္ေဘးဆြဲကပ္ပစ္လိုက္သည္။ ဘတ္ဟြ်န္းနီးကေတာ့ လြတ္လပ္ေပါ့ပါးေနလိုက္တာ ေဘးဘီကိုလည္း သတိထားမိပံုမေပၚ။ ဒါေတာင္ LA မသြားခင္ ခ်န္းေယာလ္ေသာင္းက်န္းထားခဲ့တာေၾကာင့္ ခ်န္းေယာလ္တို႔အေၾကာင္းက မေၾကညာပဲ လူသိရွင္ၾကားျဖစ္ခဲ့ၿပီးလို႔။