Büyük âlimlerimizden İbnü'l-Cevzî'nin (قَدَّسَ اللهُ سِرَّه) Sıfetü's-Safve isimli eserinde naklettiği -Allâhu a'lem- sâdık bir rüya olan şu kıssayı ibretle okuyalım ve nesillerimizin Allah TEÂLÂ katında değer kazanması için, Kur'ân-ı Kerîm eğitiminin zarûrî olduğunu bir daha hatırlayalım:
Süleym bin İsa (قَدَّسَ اللهُ سِرَّه) şöyle anlatır:
"İmam Hamza bin Habîb ez-Zeyyât'ı (قَدَّسَ اللهُ سِرَّه) ziyarete gittim. Bir de baktım ki secdeler ediyor, yüzünü toprağa sürerek ağlıyordu. Büyük bir endişeye kapıldım ve korku içinde;
«-Allâh'a sığınırım, Allah seni korusun! Bu hâlin nedir?» dedim.
İmam Hamza;
«-Endişelenecek bir hâl yok. Ben sevincimden ağlıyorum.» dedi ve içinde bulunduğu hâlin sebebini şöyle anlattı:
Bu gece rüyamda sanki kıyâmet kopmuş, bütün insanlar toplanmıştı. Onların içinden Kur'ân okuyanları huzûr-i ilâhîye çağırdılar. Bu davete icâbet edenler arasında ben de vardım. Gāibden gelen son derece tatlı bir ses;
«-Huzûra Kur'ân'la amel edenlerden, yani takvâ sahibi olanlardan başkası girmesin!» diyordu. Ben kendimi oraya lâyık görmeyerek geri geri gitmeye başladım.
Aynı ses;
«Hamza bin Habîb de gelsin!» diye ismimle çağırdı.
Ben de;
«-Ey Allâh'ın davetçisi emret, buradayım!» dedim.
Hemen bir melek önüme çıkarak;
«O sesin sahibi Cenâb-ı Hak'tır, bu sebeple; 'Emret ey Rabbim!' diye cevap ver!» diyerek beni îkaz etti.
Ben de hemen;
«Emret ey Rabbim!» dedim.
Beni Kur'ân'ı sadâlarıyla dolup taşan son derece güzel bir saraya aldılar. Bütün vücudum titremeye başladı.
Gāibden bir ses bana;
«-Korkmana ve endişe etmene gerek yok. Şuraya çık ve oku!» buyurdu. Bir de baktım, beyaz inciden yapılmış bir minberin önündeyim. Minberin iki kenarı sarı yâkutlarla süslenmişti. Basamakları da yeşil zebercedden yapılmıştı.
O ses bana tekrar;
«İşte buraya çık ve oku!» buyurdu. Ben minbere çıktım.
Yine o tatlı ses;
«En'âm Sûresi'ni oku!» buyurdu. Ben kime okuduğumu bilmeden okumaya başladım. Altmış âyet okudum.
'O, kullarının üstünde yegâne kudret ve tasarruf sahibidir.' (el-En'âm, 61) âyetine gelince o tatlı ses bana;
«-Ey Hamza! Ben kullarım üzerinde yegâne kudret ve tasarruf sahibi değil miyim?» buyurdu.
Ben;
«-Evet, öylesin ey Rabbim!» dedim.
Rabbim;
«-Doğru söyledin, okumaya devam et!» buyurdu. Ben sûrenin tamamını okudum.
«Devam et!» buyurdu. A'râf Sûresi'ne başladım ve tamamını okudum. Secde âyeti olan son âyeti okuyunca tilâvet secdesi yapmak üzere eğildim.
Cenâb-ı Hak;
«Dünyada yaptığın secdelerin yeter ey Hamza! Şimdi secde yapmana gerek yok. Zira burası ibâdet yeri değil, mükâfat yeridir!» buyurdu.
Devamla;
«Sana bu kırâatı kim öğretti?» buyurdu.
Ben;
«-Hocam Süleyman.» dedim.
«-Süleyman'ı kim okuttu?» buyurdu.
«-Hocası Yahya.» dedim.
«-Yahya vazifesini doğru yaptı. O kimin huzûrunda okudu?» buyurdu.
«-Ebû Abdurrahman es-Sülemî'nin huzûrunda okudu.» dedim.
«-Ebû Abdurrahman es-Sülemî vazifesini doğru yaptı.» buyurdu. Sonra; «Peki Ebû Abdurrahman es-Sülemî'yi kim okuttu?» buyurdu.
«-Rasûlullah -sallâllâhu aleyhi ve sellem- Efendimiz'in amcasının oğlu Ali (رَضِىَ اللهُ عَنْه) okuttu.» dedim.
«-Ali de vazifesini doğru yaptı.» buyurdu.
«-Peki Ali'yi kim okuttu?» buyurdu.
«-Rasûlün Muhammed -sallâllâhu aleyhi ve sellem-» dedim.
«-Rasûlüm'ü kim okuttu?» buyurdu.
«-Cibrîl -aleyhisselam-» dedim.
«-Cibrîl'i kim okuttu?» buyurdu. Bunun üzerine ben Cenâb-ı Hakk'a vâsıl olan bir silsile manzarası karşısında dehşete kapıldım, Rabbim'in heybet ve ilâhî azameti karşısında sükûta büründüm. Cenâb-ı Hak;
«Ey Hamza; 'Sen okuttun!' de!" buyurdu. Ben de;
«-'Sen' demeye tâkatim kalmadı yâ Rabbî!» dedim.
«-Sen ikrar et!» buyurdu.
Ben de;
«-Sen okuttun ey Rabbim!» dedim.
«-Doğru söyledin.» buyurdu.
Sonra;
«Ey Hamza! Kur'ân hakkı için; bütün Kur'ân ehline ikramda bulunacağım, onların şereflerini yücelteceğim. Bilhassa da Kur'ân'la amel edip, takvâ sahibi olup, Ben'imle dost olanlara; idrak ötesi ikram ve ihsanlarda bulunacağım. Ey Hamza! Kur'ân Ben'im kelâmımdır. Ben kimseyi Kur'ân ehlini sevdiğim kadar sevmedim. Yaklaş ey Hamza!» buyurdu. Ben de yaklaştım.
Bana en değerli cennet kokusundan bolca sürüldükten sonra buyurdu ki:
«Bu lütuf yalnız sana ihsan edilmemiştir. Aynı ikramı senden önceki ve senden sonraki hamele-i Kur'ân olanlara da ikram edeceğim. Kur'ân'ı Ben'im okuttuğum gibi okutup, bundan maksadı da sadece Ben'im rızâmı kazanmak olan herkese büyük nimetler lutfedeceğim. Bu, sana hazırladığım ikramın görünen kısmı. Görünmeyenleri daha fazla. Arkadaşlarına Ben'im Kur'ân ehlini ne kadar çok sevdiğimi haber ver. Onlara nasıl muamele edeceğimi bildir. Çünkü onlar Ben'im en mümtaz kullarımdır. Ey Hamza! İzzet ve celâlim hakkı için söylerim ki Kur'ân okuyan dile ateşle azap etmem. Onu ezberleyen kalbe ateş değdirmem, onu dinleyen kulağa, ona bakan göze azap etmem!»
Ben;
«-Sübhâneke sübhânek! Sen'i bütün noksan sıfatlardan tenzih ederim ey Rabbim! Buna nasıl ulaşılabilir acaba? (Arkadaşlarımın çoğu kurrâ hâfız olamaz?)» dedim.
Cenâb-ı Hak;
«-Ey Hamza! Kur'ân'ı yüzünden okuyanlar nerede?» buyurdu.
Ben;
«-Ey Rabbim, onlar Kur'ân hâfızları mı ki?» dedim.
«-Hayır, lâkin ben onların Mushaf'tan okumalarını da kaydediyorum. Bana kavuştukları zaman okudukları her bir âyet mukabilinde onları cennette bir derece yükselteceğim!» buyurdu."
Bu rüyayı anlatan Hamza, Süleym bin İsa'ya dönüp;
"Şimdi ağlayıp yüzümü toprağa sürdüğüm için hâlâ bana hayret ediyor musun? İşte bu benim bir vecd ve istiğrak hâlimdi." dedi.
(Bkz. İbnü'l-Cevzî, Sıfetü's-Safve, Kâhire: Dâru'l-Hadîs, 1421/2000, II, 90-91)
YOU ARE READING
KISSADAN HİSSE 2
Short StoryKıssadan Hisse Kitabının devamıdır... Bazen enteresan bilgiler Değişik bilgiler İbretlik kıssalar *ALINTIDIR. İstifade etmek isteyen dilediği gibi istifade edebilir!
