İmkansız aşk var mıydı? Gönül Erbatur kesinlikle var olduğunu düşünüyordu. Çünkü yıllardır sevdiği adam Ozan Özsoy artık yakışıklılığı ile ünlenmiş, yıldızı parlayan bir oyuncuydu. Onun gibi birinin Gönül'ü görmesi imkansızdı. Genç adamın ailesi onu...
Ayşenur'un bebeği sağlıklı bir şekilde doğmuştu. Ayşenur da oldukça sağlıklıydı. Doğumdan çıktıktan sonra Gönül ilk kez Salih'in ağladığını görmüştü. Bu yüzden kötü bir şey oldu sanmıştı. Neyse ki iyilerdi. Eve geleli birkaç gün olmuştu.
"Ya çok tatlı bu. Isıracağım şu ellerini." dedi Gönül.
"Darısı başına." diyen Salih kızına bakıyordu.
"Hayatım Aslı'nın uykusu geldi sanki." diyen Ayşenur eşinin odadan çıkması için sinyaller veriyordu.
Salih kızını kucağına alıp "Gel bakalım babacığım. Uyuyalım mı biz?" diyerek odadan çıktı.
Çıkar çıkmaz da Ayşenur, kuzenini soru yağmuruna tutmaya başladı. "Anlat artık şunu. Vallahi meraktan öleceğim. Misafirler bir yandan Salih bir yandan dinleyemedim bir türlü."
"Anlatılacak bir şey yok. Salih, Ozan'ın yakasına yapıştı. Çok sinirliydi. Doğum olmasaydı gerçekten onu dövebilirdi."
"Deme ya. Of ne yapacağız şimdi?" dedi Ayşenur.
"Sen bilmiyormuş gibi davran."
Ayşenur başını olumluca salladı. Başka ne yapabilirdi ki? Aptal Ozan yüzünden eşi ile arası bozulsun istemiyordu. Yine de onu hastaneye yetiştirdiği için ona minnettardı. İyi biriydi iyisine de kocasını üzdüğü için için onu affetmeyecekti.
Gönül bebek ziyaretini daha fazla uzatmadan ayrılmaya karar verdi. Ayşenur çok şükür oldukça iyiydi. Bebekte öyleydi. Teyzesi ile vedalaştıktan sonra evden ayrılan genç kadın derin bir iç çekti. Ya Ozan hiç değişmezse? Anneannesi onun bu halini sevmiyordu. Onun gönlünün razı olmadığı bir şeyi yapmayı istemezdi.
Aklı çok karışıktı. Sürekli ihtimaller üzerine düşünüp duruyordu. Hiç bir çıkış yolu da bulamıyordu. Telefonunun beklemediği bir anda çalmasıyla birlikte çantadaki telefonunu çıkardı. Aceleyle arayan kişiye baktığında arayanın Ozan olduğunu gördü.
Boğazını temizledikten sonra telefonu açan genç kadın neden arandığını çok merak ediyordu.
"Alo."
"Gönül müsait miydin?"
"Evet. Bebek ziyaretine gelmiştim şimdi çıktım."
"Anladım. Müsaitsen görüşelim mi? Konuşmaya ihtiyacım var ve fark ettim ki konuştuğum tek kişi sensin."
"Olur. Ee senin evine mi geleyim?"
"Evet. Dışarıda biliyorsun fotoğraf çekebilirler seni sıkıntıya sokmak istemem."
"Evet anladım. Beş dakikaya geliyorum."
Gönül telefonu kapatıp çantasına koydu. Salih ile Ozan'ın neden görüşmediğine dair fikri yoktu. Kim suçluydu emin de değildi. Büyük ihtimalle Ozan'ın suçlu olduğunu düşünüyordu.
