Till Saturn Meets The Earth

Kabanata 10

PICNIC

Tahimik lang kami sa biyahe ni Jobelle, I invited her to go somewhere tonight but we end up on the beach. Ginamit ko yung pickup truck ni Kuya instead of my car.

"Bakit dito?" tanong niya sa akin.

"Wala lang, wala na kasi akong maisip na mapuntahan." Sagot ko sakanya.

Lumabas kami nang sasakyan at lumapat ang mga paa namin sa buhangin. Nagtanggal na kami ng sapatos sa loob palang ng sasakyan para hindi na malagyan ng buhangin ang sapatos namin habang naglalakad.

"Saan tayo pupunta?" tanong niya sa akin.

"Maglakad lakad lang muna" I suggest.

Tahimik lang kaming naglalakad sa dalampasigan habang maliwanag ang buwan.

I rolled up my sleeves till it reached my elbows. I'm wearing a white dress shirt and a maong pants. Samantalang naka-suot naman siya ng black cropped top and maong short.

Lumingon ito sa akin ng mapansin na huminto ako para mag-ayos ng damit.

"Bakit?" she asked.

"Inayos ko lang yung sleeves ko." I explained.

At sumunod sakanya.

"Anong balak natin?" tanong niya sa akin.

"Ah...eh...maglakad-lakad lang muna tayo." I said.

"Paano pag nakarating na tayo sa dulo? Sa dagat naman ang next?" she mocked.

"Hindi a." I scratched the back of my head. "Edi balik ulit tayo sa sasakyan." I said.

"Tapos balik ulit tayo dito?" she chuckled. "Edi hindi na tayo natapos non."

I smirked with her idea.

"Sana nga di na to matapos." I mused.

"May sinasabi ka ba?" she asked.

"Wala-wala...Ang ganda mo." I said.

"Kaya ka nga nagka-gusto sa akin e." she teased.

"Ay ang kapal." She complained and speed up her walk.

"Jonks lang..." I said and grabbed her wrist. "Ito naman di na mabiro."

She look at my hand then look at me. Agad kong binitiwan ang kamay niya dahil sa awkwardness na naramdaman ko.

"Sorry..." I apologized.

Muli kaming nanahimik at nagsimulang maglakad. Nang mapagod kami ay umupo muna kami sa buhanginan.

Maya't-maya ko siyang tinitignan dahil hindi ko alam kung paano magsisimula ng usapan.

"Sabihin mo na yung gusto mong sabihin kaysa yang parang kang engot na tingin nang tingin sa akin." She opened.

"Ah...eh...napapansin mo pala."

"Duh..." she rolled her eyes. "Kanina pa kaya."

Hindi talaga ako maka-score sa isang ito. "Crush mo pa rin ako, ano?"

She crumpled her forehead and look at me. "WOW! Sino bang nag-aya sa akin na lumabas ngayon?" she complained.

"Eh...paano mo nalaman na tumitingin ako sayo? It means..." I smiled at her. "Tinitignan mo rin ako."

"Ewan ko sayo..." she rolled her eyes and about to stand up. But I pull her hand.

"Dito muna tayo." I pleaded.

Bumalik ito sa pagkaka-upo sa buhangin at tumingin sa dagat. "Sino yung babae?" tanong niya.

"Babae?" tanong ko.