Kabanata 21

9 4 0
                                    

ODDS

Hindi naging kapagod-pagod ang unang mga araw ng summit. Kahit ang pag-upo lang sa function hall at pakikinig sa mga speakers ang aming inatupag.

Seminars and workshop will enlarge your mind about the things that you've already known.

Every morning, noon, and night nalang kami nakakapag-usap ni Jobelle thru video call. At kung may time kami to spare ay sinusubukan naming mag-palitan ng mga mensahe.

Me: Next speaker na, mamaya na ulit. Chat ka pag nakauwi kana sa bahay. Be safe and I loce you.

Jobelle: Sige-sige, bye...

Naging mabilis lang ang talk ng mga speaker dahil binigyan lang sila ng specific amount of time to consume sa kanilang speeches.

Nagkaroon ng break time kaya pumunta muna ako sa banyo para umihi. Matapos akong maghugas at magpatuyo ng kamay ay sumandal muna ako sa countertop at nag-type ng message para kay Jobelle.

Me: Last two speaker for the afternoon session. Chat ka pag naka-uwi kana and send me picture please? Love you...

I send it and went back to the hall.

"Pandemic is an outbreak of such a disease over a whole country or the world." Pagpapaliwanag ng speaker. We are talking about pandemic for certain reason, there are some cases na pwedeng ang typical epidemic ay maging isang pandemic. "And in every pandemic, the second wave will always be the terrifying one. Why? Because the second wave is like an after shock of an earthquake and counterback of a storm." Mahaba nitong pagpapaliwanag.

"Parang sa love lang..." he said dahilan para magtawanan at magtinginan ang mga ibang medical personale sakanya. "Mas masakit na kung sa pangalawang pagkakataon na maha-heartbroken ka."

"E Doc anong connect?" tanong na isang medyo batang doctor.

"Cause the storm, pandemic, or earthquake is like the same person who keep's on hurting you over and over again."

"AAAAAWWWWW!!!!!" sigawan at tawanan ng ibang mga tao sa loob ng hall.

"That's all about pandemic, thank you..." he said and went down to the stage.

Pumalakpak kaming lahat at bumalik na ang master of ceremony to end the summit for this day.

Together with the other medical head personale na kasama ko sa hospital ay pumunta na sa isang apartment na nirentahan namin.

Tuloy-tuloy lang ako na umakyat hanggang sa kuwarto at umupo sa kama. I took my phone and saw few messages pero ang una kong binuksan ay ang kay Jobelle.

Jobelle: Just got home...

30 mins ago

Me: So am I...

I send it and lie on the bed. Pinahinga ko ang aking mga mata pansamantala ng biglang pumasok si Guadez, head nang RadTech Department "Sa fastfood daw tayo tonight." Bungad nito at humiga sa kabilang kama.

Tumunga lang ako bilang ganti at pinikit ulit ang mata. "Ayos ka lang?" tanong nito sa akin.

"Uhm...Medyo pagod lang." sagot ko sakanya.

Natutuwa ako doon sa last speaker." He said at umupo mula sa pagkakatayo.

"Yeah! He's a bit fuuny..." I agreed.

Nagtanggal ito ng sapatos bago muling nag-salita. "Akala ko puro pure knowledge nalang ang maa-absorb ko this day. I mean, there nothing wrong with it." He defended.

"May sense nga e nasa medical fields tayo pero connected sa love." I joked and we both chuckled.

Nakarinig kami ng tatlong katok sa pintuan at bumukas ito. "Mag-ayos na daw kayo at aalis na tayo para mag-dinner." Si Briana.

Till Saturn Meets The EarthWhere stories live. Discover now