Kabanata 16

11 6 0
                                    

DRAGON EGG

"Hindi ka na ba talaga mapipigilan Kuya?" tanong ko kay Kuya Clyde.

Magkasama kami ngayon dito sa loob ng laboratory. Instead of celebrating outside ay nagpasya nalang kami na dito mag-bonding. "Ayos na lahat ng papers ko e." he said.

"This laboratory will never be the same again without you." I said.

"Yes!" he said and drink to his cup of cola. "Definitely, because it will be under your management.."

He tapped my shoulder and gave me a small smile. "Don't be like that, diba dapat masaya tayo ngayon kasi promoted kana tapos ako naman e. aalis na nang bansa." He said.

"Masaya naman ako Kuya, but the idea na wala kana dito sa loob ng lab. Parang nakakapanibago lang." I said at ibinaba ang cup sa long table.

"Hey! Cheer up..." he said and walk outside the lab to say his goodbye sa ibang medical personale sa hospital.

Today is his last day and tomorrow is my first day as the head of Medical Technologist dito sa hospital. Masaya naman pero losing a brother for more than a year, mukhang maga-adjust na naman ako.

I took my phone and dial Sean's number "Hello?" I said ng may sumagot sa kabilang linya.

"Bakit Pre?" tinig ni Sean.

"Uhm...Aalis na si Kuya Clyde next week at last day na niya ngayon dito sa hospital. Kaylan ka maga-apply?" mahaba kong sabi.

"So far may applicant naman na dito, pag may na-hire na sila e lilipat na rin ako diyan." He said.

"Good!" I said ,atleast I have Sean around here para naman hindi boring magtrabaho.

We talked more further about our plan to enroll sa School of Medicine before we ended the call.

I sent a message kay Dahlen para samahan akong mag-celebrate ng promotion ko.

Nang matapos ang duty ko ng hapon ay pumunta na ako agad sa shop ni Ellen dahil andoon na si Jobelle. She congratulate me as soon as she saw me. "Congrats bave..." she said.

Hinawakan niya ang kamay ko at ipinunta sa regular spot namin sa cafeteria. "Nag-order na ako ng pagkain natin." She said.

I heaved a sigh at walang ganag sumandal sa upuan.

"What's with the face?" she asked.

"Pagod lang siguro." I answered her.

Dumating ang pagkain at nagsimula na kaming kumain, nagu-usap lang kami about sa nangyari sa hospital nang biglang may sumigaw sa loob ng shop.

"CONGRATS BRENDON!!!!!" sigaw ni Dahlen.

Napalingon ako sa pintuan at nakita ko si Dahlen na may dalang cake. Lumapit ito sa akin at humalik sa pisngi. "Ayan! Nagpa-customize pa ako ng cake para sayo." She said at nilapag sa mesa ang cake.

Pina-usog niya ako sa upuan at tumabi sa akin. "A-ahem..." tumikhim si Jobelle dahilan para mapalingon kaming dalawa sakanya.

"Ah...Jobelle si Dahlen nga pala, bestfriend ko." I said. "Dahlen si Jobelle, girlfriend ko."

Agad naman na inabot ni Dahlen ang kamay niya kay Jobelle. Napansin ko na napilitan lang si Jobelle na iabot ang kamay niya pero hinayaan ko nalang iyon.

Nag-order kami ng food ni Dahlen na tulad ng amin. Hindi mahinto ang bunga-nga ni Dahlen sa kakadaldal kaya nagpatuloy nalang ng pagkain si Jobelle. Maya't-maya din ang mararahan na hampas ni Dahlen sa aking dibdib.

"Ahem!" nag-fake cough si Jobelle dahilan para lumingon ako sakanya.

"Can we talk?" she said at nag-signed siya na lumayo kami. "Just the two of us?"

Till Saturn Meets The EarthWhere stories live. Discover now