✦ BÖLÜM 14 | KUZEN ✦

21.4K 682 204
                                    

Yeni bölüm!

Nasılsınız?Nasıl gidiyor?

Umarım her şey yolundadır.Bayadır yeni bölümün gelmediğinin farkındayım.Bunun sebebi tamamen şu sıralar meşgul olduğumdan.Elimden geldiğince yazmaya çalışıyorum.Güzel bir bölümle geldim.Beğeniceğinizi umuyorum.Uzatmayacağım direk geçim okumaya.

İyi okumalar.

• • •

Beynim duyduklarını algılamaya çalışıyordu.Gözlerimi etrafta gezdirdim.Aras'a baktığımda beni izlediğini gördüm.Gözlerini çekip konuşmak için dudaklarını aralamıştı ki Eda eliyle güvenliğe işaret yapınca iri adamla sahneye doğru ilerledi.

Aras bunu görünce güldü ve "Hadi ama!Duyucaklarınız herkesin hoşuna gideceği türdendi." diye alayla konuşunca güvenlik çoktan sahneye çıkmış Aras'ın önünde duruyorlardı.Ona saygı duyduklarını anlamıştım ama aynı zamanda onu incinmekten çekinmiyor gibiydiler.Belkide bir ' Kandemir' olduğu içindi bu saygıları.

Aras kafasını iki yana sallayıp gülerek yanlarından geçti.Sahneden indi ve adımlarını çıkışa yöneltti.Ediz'e baktığımda kaşlarını çatmış onun arkasından onu izliyordu.Sinirli değildi aksine tavırı sakindi.Aniden hareketlenip arkasından ilerlediğinde Eda ona seslensede dönüp bakmamıştı.Ben ise öğrendiklerimin şokunu üstümden atmaya çalışıyordum.

Bora kısık sesle küfür savurdu "Siktir." o sırada gözleri kısa bir süre bana takılan Eda gözlerini çekip abisinin arkasından ilerlemek için ayağa kalkmaya yeltendiğinde Bora kolunu kavrayıp onu durdurdu.Eda ona bakıp kolunu çekmeye çalıştı "Bırak kolumu."

Bora "Oraya gitmene izin vereceğimi mi sanıyorsun?" diye sinirle konuştuğunda Eda diklenip "Senden izin alan da kim?" dedi.Bora bir şey demek yerine onu yerine oturttu.Eda gitmek için dirensede en sonunda onu dinleyip oturmuştu.

Bora,Kereme kısa bir bakış atıp "Gelmesine izin verme." dedi ve ilerlemeye başladı.Parti devam ediyordu.Tekrar çalan müzik ile gözlerimi yumdum.Eda oturduğu yerden bacaklarını sallıyordu.Bu nedense daha çok gerilmeme neden olmuştu.Kerem Berkan'a dönüp "Görevi sana bırakıyorum." dedi ve o da arkalarından gitti.

Neden bilmiyorum ama orada olanları merak ediyordum.Bu yüzden ayağa kalkıp gittikleri yöne doğru ilerledim.Berkan arkamdan bir şeyler söylesede dinlemeyip ilerlemeye devam ettim.Parti alanından uzaklaştığım sırada sesler git gide azalıyordu.Bu sefer kulaklarıma gelen ses Aras'a aitti.

Gülüyordu.Kafası ayık değildi bunu bir kez daha anlamıştım.Kafamı hafif çıkarıp onları izledim.Bu yaptığım doğru değildi biliyordum ama içimden bir ses bunu yapmam gerektiğini söylüyordu.

"Amacın ne?"

Bunu soran Boraydı.Ses tonu ciddi ve sertti.Aras gözlerini ona çevirdi ve omuz silkti "Bir amacım yok,insanlarında öğrenmesini istedim." Ediz bir kaç adımda yanına gidip elleriyle onun yakasına yapıştı.Aras gülmeye devam ederken Ediz ona nazaran daha sinirliydi ama sakinliğini koruyordu.Sinirini içinde yaşıyordu.

"Seni burada öldürmemem için bir sebep söyle."

Blöf kesinlikle değildi.Sesindeki ton bunun aksini söylüyordu.Netti ve kendinden çok emindi.Aras duraksadı.Kafasını hafif kaldırıp ona baktı "Çünkü senin kuzeninim." dalga geçiyor gibiydi ama aynı zamanda ciddiydi de.Ses tonundaki tuhaf tınıyı anlayamamıştım.

Acı?Hüzün?

Ediz güler gibi homurtu çıkarıp kafasını iki yana salladı.Bora Ediz'in arkasına geçip elini omuzuna koydu "Yapsaydı bir cezayı hakkederdi ama yapmadı." diye onu sakinleştirmeye çalıştı.Ediz omuzunun üstünden Bora'ya bir bakış atıp Aras'ın yakalarını sertçe bıraktı.

Teni Tenime Donde viven las historias. Descúbrelo ahora