Teni Tenime

✦ BÖLÜM 16 | SÖZ ✦

Helloo 💋

Ben geldim!Uzun bi süre wattpad'e girmediğim doğru.Bunun bilgilendirmesini zaten önceden size yapmıştım.Geleceğimi söyledim ve geldim.Daha fazla uzatmayacağım bu bölümğ bayadır beklediğinizi biliyorum :) Okumaya geçin yavrular.

İyi okumalar.

• • •

Kafamı çevirip hemen yanımdaki suratına baktım.Dudağının kenarını kıvırdığında gözlerim çok kısa bir süre dudaklarına gitti.Hemen gözlerimi çekip onu ittirdim.Bilerek yapıyordu!

"Ne yapmaya çalışıyorsun?"

Pis pis sırıtmaya devam edip "Eğleniyorum." dediğinde gözlerimi kısarak yüzüne baktım.Aptallığıma bir küfür savurdum.Bu kozu onun eline veren bendim.

"Şöyle bir anlaşma yapalım," dedi ve kitaplığa doğru ilerledi "Sen eve dön bende tam şu an bu odadan çıkayım." dedi.Kaşlarım çatıldı.Onu dinlemeye devam ettim.Yüz ifadesi sabitti.

"Biliyorsun,istesem zorla götürmesini de bilirim ama bu yaptığım tamamen kibarlık." göz kırpıp olduğu yerde durdu.Sakin kalmaya çalıştım.Bu kadarı yeterdi.

"O eve birdaha asla gelmeyeceğim Ediz Kandemir."

Kelimeleri teker teker bastıra bastıra söylemiştim.Belki bu sefer ciddiyetimi anlayabilirdi.Arkasını döndü.Eline alığı kar küresini bir süre elinde döndürüp inceledi.Sonra kolunu uzattı ve elindeki küreyi yere bıraktı.Düşen kürenin çıkardığı gürültü odanın içinde yankılandı.Gözlerimi kocaman açıp şok içinde ona baktım.

Eda uyanacaktı!

Tam o sırada içeriden bir ses yükseldi "Lavin?" hemen kapıya ilerledim.Aralık kalan yere geçip görüş açısını kapattım.Eda göz bandını alnına getirmiş,açmaya çalıştığı gözleri ile bana bakıyordu.Endişlendiği barizdi.

"Neydi o?Sen iyi misin?"

"İyiyim,ben sadece..yanlışlıkla bir şeyi düşürdüm.Temizlerim şimdi."

Bir adım atıp "Dur,bende yardım edeyim." dediğinde heyecanlanıp yüksek sesle "Yok,hiç gerek yok." diye çıkıştım.

Kahretsin!

Bu hâlime şaşırsada itiraz etmeyip kafasını salladı "Peki." dedi ve son kez bana bakıp odasına doğru ilerledi.Rahat bir nefes verip sessizce kapıyı kapattım.Arkamı döndüğümde yine dibimdeydi.Kollarını bağlamış beni inceliyordu "Ee ne diyorsun?" dedi.

Sinirle çıkışıp "Defol git diyorum." dedim.O benim şuanki halimden daha sakin ve ifadesizdi.Kafamı kaldırıp yüzüne boş boş bakmaya başladım.Bu kadar inatçı olmak zorunda mıydı?

O da kafasını eğip bana baktı "Pes etmeyeceğimi biliyorsun değil mi Lavin?" dedi.Gözlerimi kaçırıp sıkıntılı bir nefes verdim.Kahretsin ki biliyordum..

"Bu ısrarın neden Ediz?"

Bir süre gözlerimin içine baktı.Sorumu cevaplamayıp "Sabrım taşıyor," ses tonu bunu desteklermiş gibi sert çıkmıştı "Geliyor musun yoksa.."

Sözünü kesip lafa daldım.Düşünmem gerekiyordu.Aniden "Bugünlük burada kalacağım.Biraz düşünmeme izin ver." dedim.Bunu beklemiyormuş gibi duraksadı.

Bir şey demedi.Kafasını onaylar gibi eğdi.Yanımdan geçip kapıdan çıkmadan önce burnuma gelen odunsu kokusunu içime çektim.Bunu farketmedi.Kapının kapanma sesini duyduğumda yerimden hareketlendim.Pijamalarımı giyip yatağa girdim.Bir süre tavanla bakışsamda en sonunda düşüncelerimin arasından uykuya dalabilmiştim.