✦ BÖLÜM 20 | PANO ✦

21.1K 961 1.4K
                                    

Ben geldim!

Nasılsınız?

Sınır tam geçilmedi ama yinede atıyorum.Okumaya geçmeden önce yine bi hatırlatma yapayım.Profilime girip diğer hikayelerime de göz atabilirsiniz.

İyi okumalar

• • •

Hareket edemiyordum.Olduğum yere çivilenmiş gibiydim.Korkuyor muydum?Tuttuğum nefesimi bırakıp bir kaç adım atabilmeyi denedim.

Başarmıştım.

Hemen önümdeki Ediz'in yanından geçtim.Bana baktığını biliyordum.Dönüp bakamadım.Orada oluşan topluluk beni görünce fısıltılar ile birlikte kenara çekildiler.Bana iğrençmişim gibi bakan gözleri görebiliyordum.Fısıltılar duyuyorum ama ne dediklerini bilmiyorum.Herkes kenara çekildiğinde kalan boş yere doğru ağır ağır ilerledim.
Gözlerimi panonun üstündeki her fotoğrafta tek tek gezdirdim.İlk fotoğrafta ben vardım.Eve doğru ilerliyordum.Tek sorun bu evin Kandemir'lerin evi olmasıydı.

Kapıdan girerkenki fotoğrafım vardı hemen yanında.Diğer fotoğrafta ise okul kıyafetlerimle evden çıkmış,Arslan beyin benim için hazırladığı arabaya biniyordum.Gördüklerime inanmak istemez gibi fotoğraflara bakmaya devam ettim.

Bir fotoğrafta ise Ediz ile ben vardık.

Bu parti gecesiydi, gece eve onunla döndüğüm gün.Bahçenin ortasında bir şeyler konuşurken çekilmişti.Gözlerimi panodan çektim.Arkaya dönüp onun yüzüne bile bakamıyordum.Bakmaya cesaret edemediğim bir kaç fotoğrafta vardı.

"Çok üzgün gördüm seni," gelen ses ile duraksadım "Oysa bu fotoğraflar çıktı diye çok mutlu olmalıydın." Bu ses Hande'ye aitti.

Kafamı kaldırıp ona doğru döndüm.Onun istediği gibi sinirlenip,ağlamayacaktım.İfadesiz bir suratla yüzüne bakmaya devam ettim.Kollarını kavuşturmuş,dudağının kenarına koyduğu sırıtışla bana bakıyordu.Düz bi ifade ile yüzünü inceledim.

"Seninde yüzündeki bu mutlu ifade erkek arkadaşının evine başka bir kız gördüğün için mi Hande?"

Yüzündeki sırıtışı yavaş yavaş silindi ve yüzüme boş boş baktı.Tek kaşımı kaldırıp ona baktığımda gözlerini arkamdan bir yere çevirdi.Nereye baktığını biliyordum.Her ne kadar dönüp ona bakmak istememde henüz o cesareti bulamıyordum.Hande bana doğru ilerlemeye başladığında olduğum yerde durup gelişini izledim.

"Gerçek yüzünü göster artık Lavin." Elimi ceketimin cebine koyup bir şey demeden ona bakmaya devam ettim.

Beni sinirlendiremeyecekti.

"Nasıl bir insan olduğun artık ortada,değil mi?"

Beni sinirlendiremeyecekti.

"En başından beri ne olduğunu biliyordum ben aslında," bir adım daha atıp tam dibimde durdu ve kulağıma doğru yaklaştı "Nasıl bir sürtük olduğunu biliyordum ben Lavin." fısıltısı kulağımda yankılandığında sağ elimde ister istemez yumruk oluşmuştu.Geri çekildiğinde yüzüne bakmaya devam ettim.Yumruğumu öyle bir sıkıyordum ki tırnaklarım avucuma batıyordu.Acısını bile hissetmiyorken uzun zamandır yapmak istediğim o şeyi yaptım.

Teni Tenime Where stories live. Discover now