(PLAYGIRL) Tamed By The Fiancé

Kabanata 27

Damn! That was just few days ago!

Hindi ko alam pero simula ng makita ko ang mga larawan na iyon ay hindi na ako mapakali. Kaya kaagad kung tinawag sa intercom si giselle and sekretarya ko.

What can i do for you, ma'am? Tanong saakin pagkapasok ni giselle kaya hindi ko alam kung ipapagawa ko ba o hindi na lang.

Find the place of Lorah Dela Cruz. Kinakabahang utos ko na kaagad tinanguan ni giselle at umalis na.

Kagat kagat ko lang ang kuko ko sa sobrang kaba maghapon. At mas lalong dumagdag ang kaba ko ng pumasok si Giselle na hindi din mapakali at parang ayaw pang sabihin ang nalaman.

Tell me. Where is it? Kinakabahang tanong ko. Kaagad naman syang naglapag ng adress nun pero may sinabi pa sya.

Actually, Ma'am. Hindi ni Ms. Dela Cruz ang condo na iyan kundi kay Mr Rydinger po. Para akong nabingi sa narinig ko at unti unti na lang tumango. Balisa naman syang umalis.

Hindi ko na alam ang gagawin ko pero galit na galit ako kay Nicolo at sa babaeng yun. Ngunit dahil galit ako ay hindi ibig sabihin nun ay idadamay ko ang bata. No. Hindi sya damay dito.

I'm wearing my Sunglasses while walking out in my office. Nang makasalubong ko si Giselle ay ibinilan ko lang sa kanya ang dapat gawin sa mga paper works.

Kinakabahan ako pero mas nangibabaw saakin ang galit. Pinaharurot ko na ang kotse ko patungo sa ibinigay na address ni Nicolo.

So, binabahay na pala nya iyong babaeng iyon? sabagay may anak na sila.

Nang makarating sa lobby ay tinungo ko kaagad ang counter. Napangiti na lang ako ng mapait ng makitang mamahaling condo pa talaga ang pinili nya. Wow naman!

Nag init lang ang ulo ko ng hindi ako papasukin sa loob ng babae dahil hindi naman daw ako taga rito at kahit sinabi kung may bibisitahin ako ay mataas ang seguridad dito. Tangina lang!

Ma'am, im sorry but we can't let you in. Just tell me what's the name of your friend so we can call him!her. Nakangiti pa ring ani ng babae na inirapan ko lang.

Nevermind! Inis na wika ko at tinarayan pa sya.

Umalis na lang ako dun at naghintay sa kotse. Hindi ko din alam kung sino ang hinihintay ko dito. Tinted ang kotse ko at hindi ito ang madalas kung gamitin kaya pagnakita ito ni Nicolo ay paniguradong hindi nya iti makikilala. 

Napatingin tingin na lang ako sa paligid at kaagad dumapo ang mga mata ko sa dalawang taong naglalakad papasok sa building na may bitbit na grocery bag.

I can see from here that Nicolo is smiling while that Lorah is laughing. Kusa namang tumulo ang luha ko at hinawakan ng mahigpit ang manibela.

Kusa na lamang nandilim ang paningin ko at pinatakbi ng mabilis ang kotse patungo sa kanila. Kung hindi lang nahila ni Nicolo si Lorah ay malamang nabundol ko na siya. Nakita ko naman na umiyak si Lorah habang niayayakap ni Nicoko. Pero imbis na makonsensya ako sa ginawa ko ay mas umusbong pa ang galit ko ng katok katokin ako ni Nicolo.