Letters ➳ Vmin

12. Letter

26.04.2019

Üzgünüm Taehyung bir haftadır sana yazamadım çünkü buna fırsatım olmadı. Annemin akrabaları bizim eve gelmişlerdi. Ailemin olmadığını biliyorsun Taehyung bu yüzden onlarla ben konuşmuştum. Bana bu evi satıp onların yanına taşınmamı söylemişlerdi. Çok komik değil mi?

Ailem öldüğünde bir kez bile beni görmeye gelmeyen akrabalarım beni yanlarına almak istemişlerdi. Beni aptal falan mı sanıyorlardı? Sırf parayı yemek için böyle bir teklifte bulunduklarını anlamayacağımı mı sanıyorlardı? Param bitince de beni sokağa atacaklardı. Bunlar su götürmez gerçeklerdi.

Akrabalarım yüzünden derslerime de doğru dürüst çalışamamıştım ve tabiri caizse matematik sınavını batırmıştım. Sınavdan o kadar kötü almıştım ki matematik hocası hayal kırıklığına uğramıştı. Evet, matematikte sınıftaki herkesi geçen ben matematik sınavından kalmıştım.

Aslında bunun tek suçlusu akrabalarım değildi. Yaşanan olaylar da bunun suçlusuydu. Senin beni terketmen, hastalığım ve daha nice şeyler. Sakın yanlış anlama, seni suçlamıyorum ama yaptıklarından etkilenmediğimi de söyleyemem.

Sonuç olarak hocadan güzel bir azar işitmiştim. Bu azarlamayı benim iyiliğim için yaptığını biliyordum fakat yine de onur kırıcıydı.

Çıkışta matematik hocasıyla kaçırdığım derslerin kısa bir özetini yapmıştık. Hoca bana her okul çıkışında bunu yaparak kaçırdığım konuların arasını kapatmamı söylemişti. Fırsat ayağıma gelmişken bunu kaçıramazdım değil mi?

Bu arada bu bir haftada seni yine görmüştüm. Sürekli yanımıza geliyor fakat beni umursamıyormuşsun gibi davranıyordun. Acaba benimle yüzleşmeye korkuyor olabilir misin Taehyung? Hayır hayır, kesinlikle sana korkak demiyorum. Yanlış anlama.

Seni seviyorum Taehyung, her ne kadar beni görmezden gelsen de.

                          Sevgiler, Park Jimin.