BÖLÜM 18

431 15 3
                                    

Uyandığımda ilk 5 dakika hiç birşey algılayamıyordum. Odaya boş gözler ile baktım. Krem ve beyaz yoğunluklu bir odanın içindeydim. Zaten sonra herşey aklıma geldi.

Biri beni kaçırmıştı. Hemen yataktan kalktım ve kapıya koştum. Ama açılmıyordu. Kitlemisti pezevenk.

Umutsuzluk ile yatağa ilerledim. O sırada gelinliğimi fark ettim. Yerdeydi.

OLAMAZ!!

Benim üstümü mu değiştirmişti?

Bu kişi kimdi?

Acaba bu kişi keremiydi?

Tekrar ayağa kalktım ,kapıya gittim. Bağırmaya ve kapıyı tekmelemeye başladım.

Imdaaaat!

Yardım edin!

Acın şu lanet kapıyı! Diye boş boş bağırıyordum. Sonunda kapının kıldı açıldı ve karşıma o kişi çıktı.

–KEREM??

K=Defne niye bağırıyorsun sabah sabah. Saat daha 7 ya.

–Kerem ne saçmalıyorsun? Sen beni ne hakla kaçırırsın. En güzel günümü nasıl maffedersin ? Tam seni unutmuş hayatıma bakacakken neden karşıma çıkıyorsun?  Dedim ve ağlayarak yatağa oturdum.

Kerem ellerini belime sardı ve bana sarıldı. O koku . Özlemiştim. Ama buna izin veremezdim. Kendimi geri çektim.

–Dokunma! Dedim ve ondan uzaklastim.

–Gelinliğim dedim ve kısa süreliğine sustum. Sonra tekrar devam ettim. Sen mi çıkar........?

K=Hayır.  Aşağıdaki kadin çıkardı. Yanı kader . Merak etme yani..

–Sevindim dedim somurtgan bir yüz ile.

K=Tamam. O zaman kadere söyleyeyim kahvaltıyı hazırlasın.

–Aç değilim.

K=Saçmalama Defne.  Sen aç yapamazsın?
Haklıydı.

–Kerem aç değilim ben . Sen yap.

K=Defne Saçmalama. Dedi ve beni elimden tutup sürüklemeye başladı.
O kadar sert tutuyordu ki elim aciyordu . Kaçmayacaktım zaten. Açtım.

–Kerem elim.. ah elimi acitiyorsun .

K=Özür dilerim özür dilerim dedi ve elimi öptü.

–Tamam sorun değil dedim ve mutfağa geldik.

K=Sen otur. Ben kahvaltıyı hazırlatayım.

K=Kadeeeeer!

K=Geldim kerm bey dedi ve 1 dakikada yanımıza geldi.

K.H=Buyrun kerem bey.

K=Bize bir kahvaltı hazırla.

K.H=Peki efendim. Omlet olur mu?

K=Olur.

–Olmaz.

K=Neden?

–istemiyorum kerem.

K=Ne istersin?

–Bilmiyorum. Ben yapacağım kendi yiyeceğimi.

K=Peki. Kader sen çık.

K.H=Peki kerem bey dedi ve cıktı.

K=Tamam sen yap. Güzel yap ama.

–Kerem siktir git başımdan. Kendime yapıyorum dedim. Dimi.

HAYATIMIN TUTKUSU (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin