HAYATIMIN TUTKUSU (TAMAMLANDI)

BÖLÜM 45

KEREM'İN AĞIZINDAN
Defne beni tersleyip evden çıktı. Annem babam kardeşim hepsi tek tek soru soruyordu. Sinirlendim.

–Yeter ya gidiyorum ben diyip evden çıktım. Ve kafami dağıtmak için bara gittim. Normalde bara gitmeyen ben bu gun baya bi dolmuştum. Bir bira alıp boş bir yere oturdum. Insanlar salak salak sahnede oynuyordu. Ben biramı içerken yanıma bir kiz geldi.

X=Ooo kinleri görüyorum.dedi. önce çıkaramadım .

X=Tanımadın mı liseden ben tuğçe demesi ile aklıma geldi.

–Oo tuğçe ne arıyorsun buralarda.

T=Ben hep burdayım. Sen ne arıyorsun asıl. Dağılmış gözüküyorsun. Sorun mu var?

–Var tuğçe var. Eşim ile kavga ettim dedim.

T=Ooo evlendin bide. Konu ne?

–Çocuk konusu.

T=Hmm. Çocuk mu istemiyor.

–Ah hayır. Ikinci çocuğa hamile ve aldırmak istediğini söylüyor.

T=ovvv anladım. En iyisi ben hiç karışamayayım. Benden bi istediğin varr mı?

–Yok sen keyfine bak.

T=Tamam canım. Bu arada tebrikler evlenmişsin çocuğun olmuş .  Eşinle tanışmak isterim bir gün.

–Tamam bakarız

T=Peki Görüşürüz dedi ve kasadan kalktı bende biramı bitirip eve geçtim.

DEFNE'NİN AĞIZINDAN

Evden bir hışım ile çıktım. Ve bir taksi çevirip evin yolunu tuttum.

Içimden kerem'e saydırıyordum. Nasıl olur da özel konularımızı ailemizin yanında açardı. Diye hem düşünüp hemde yola bakıyordum. Kısa sürede eve geldik. Evde kimse yoktu. Çiçek hariç. Önce odama gittim kıyafetimi çıkarıp rahat biseyler giydim ve oğlumu emzirerek uyuttum. Sonra çiçeğin yanına gittim. O da müzik dinliyordu ki benim geldiğini daha yeni görüyordu.

Ç=A Abla erken gelmişsiniz. Ne oldu ağlamış gibisin dedi .

Aglamismiydim. Elimi yüzüme göturdum evet ağlamışım. Nemliydi.

Ç=Abla bi sorun mu var?

–Ha hayır dedim.  Yataktan kalkıp yanıma geldi beni içeri aldı ve kapıyı kapattı.

Ç=Abla Kerem abi ile kavga ettiniz değil mi?

–Sen keremden biliyorsun?

Ç=Sız gitmeden odanızda sesler geliyordu...

–Bizimi dinledin çiçek!

Ç=Haiy Abla. Asla öyle bisey yapmam. Lavaboya gidecekken sesler fazla yüksek geliyordu. Dinlemedim yani direk işimi bitirdim ve odama çekildim.

–Hmm. Peki. Kusura bakma sana da çıkıştım. Bu aralar asabiyim.

Ç=Önemli değil abla. Bana birşey demek istersen ben burdayım.

Aslında anlatabilirdim. Artık yabancı sayılmazdı ve rahatlardım belki.

–Kerem abin ile kavga ettik. Doğru tahmin dedim ve konutu açtım.

Ç=Ne konuda abla?

Karnımdaki bebeği gösterdim.

–Konu bu dedim.

Ç=Daha doğmamış bebek yüznden nasıl kavga edersiniz ki.

–Şimdi sana herşeyi anlatacağım. Dedim ve uzunuzun anlattım.