HAYATIMIN TUTKUSU (TAMAMLANDI)

BÖLÜM 39

KEREM'İN AĞIZINDAN
Kaç dakika oldu defne hala gelmişti. Merak ettim ve oturduğumuz yerden kalktım. Tuvaletlerin orda baya bi alabalık vardı. Belki defne ordadır diye ben de o yine ilerledim ve birde ne göreyim o görüntü ile başımdan aşağı kayar sular döküldü.

Defne yerde kanlı karnı ile baygın bir sekilde yatıyordu.

–Defneeeee! Diyerek hemen yanına çöktüm.

–Güzelim uyan aşkım. Bırakma sakin bizi tamam mı? Ambulansı arayın lan hadi! Diye bağırıyordum ortalıkta. Ne ara geldiklerini anlamadığım cem ile ela da buraya gelmişlerdi

E=Defne! Diye ağlamaya başladı.

–cem ambulansı ara. Yada dur siktigimin ambulansı yarim saate gelemez dedim ve defneyi kucağıma aldım.

X=Abii bir dakika.

Dedi yabancı bir kiz.

X=Bende gelebilir miyim?

–Sen kimsin?

X=Olaya tanık oldum. Size anlatırım.
Kizin bir bildiği vardi gelmesini kabul ettim ve hızlı adımlar ile arabaya ilerledik. Defneyi yavaş bir sekilde arka koltuğa koydum yanimizdaki kiz da defnenim yanına oturdu. hemen bende sürücü koltuğa geçtim. Ve hızlıca sürmeye başladım. Bir yandan da söyleniyordum.

–Defne hayatım. Bırakma kendini tamam mı? Iyi olacaksınız diyordum?

–Nasil olur ya nasıl? Sen gördün dedin nasıl oldu bu diye bağırıyordum.

X=Abi Defne abla iyi olsun size anlatacağım. Şuan baya sinirisin ve yorgun duruyorsun. Daha kötü olmanı istemem. Dedi ve sustu. Hastaneye ağarıncaya kadar konuşmadım. Sadece Allaha dua ediyordum.
.....................

–Sedye getirin hemen !dedim ve hızlıca yanımıza bir seste getirdiler.

D=Durumu nedir ?

–Tuvalete gitmişti. Uzun sure gelmeyince yanına gittim ve yerde kanlar icin de yatıyordu.

D=Hastanın nesisiniz?

–Eşiyim.

D=Tamam burdan sonrasına göremezsiniz bis size haber vereceğiz.

–Ama doktor bey o benim karım.

H=Beyfendi göremezsiniz zorluk çıkartmayın dedi hemşire ve o da ameliyathaneye girdi.
...................

Herkes hastanedeydi. Annem gül annem ,berfin ela, cem herkes burdaydi ve kaç saat oldu  saymadım ama defne hala çıkmamıştı. Kafatası yiyecektim.

Sevdiğim kadını, daha doğmamış oğlumu kaybetmek istemiyordum.

Herkes oerisan halde defneden iyi haberler bekliyordu herkes dua ediyordu.

Sonunda ameliyathanenin kapısı açıldı ve doktor çıktı.

–Durumu nasıl doktor?

D=Defne hanım gayet iyi. Bıçaklanmış ve bıçak o kadar derine inmemiş.

–Peki ya bebek.

D=Bebek adina bisey söylemek için daha erken. Düşük tehlikesi var. Birazdan normal odaya alırız. Ama fazla yormayalım defne hanımı. Geçmiş olsun dedi ve yanımızdan gitti.

Ne demek düşük tehlikesi . Kim bıçaklamıştı defneyi? Kim? Diye düşünürken defne sedye ile odaya götürülüyordu. Bende onu takip ederken bizimle birlikte gelen kiz beni kolumdan tuttu.

X=Abi konuşabilir miyiz?

–Ta tabiki. Dedim ve koltuğa oturduk.

X=Ben çok üzgünüm abi. Defne abla benim yüznden bıçaklandı.