BÖLÜM 47

293 10 2
                                    

1 Hafta Sonra

KEREM'İN AĞZINDAN
Defneyi ve oğlumu gerçekten çok özlemiştim. Yarın mahkeme vardı. Ne kadar boşanmak istemesemde defne istiyordu. Kalbimi çok kırmıştı. Iğrenç bir es olduğum söylediği an kalbim acımıştı orda. Ama ne fayda. Yarın herşey bitecekti. Keşke böyle olmasaydı. Fazla abartmıştık. Ikimizde.

DEFNE'NİN AĞIZINDAN

Keremi tam tamına hiç gormedim 1, 2 kere mahkeme için konuştuk telefonda o kadar. Ama kalbim nasıl acıyor bir bilseniz . Keremi çok özledim. Ama o beni sevmiyormuş. Hemen boşanalım diyince bu gayet anlaşılıyordu. Geri dönüş yok. Yarın mahkeme. Sonrada velayet davasi. Iki bebeğimide keremden ayrı büyütmek istemiyordum. Yanımızda olsun istiyordum ama o bunu istemedi.

Elimi karnıma koydum ve karnımı okşadım.

-Canım yavrum daha doğmadan nelere şahit oldun. Sakin kendini suçlama. Hiç birşey senin sayede olmadı. Biz böyle karar verdik. Dedim sanki duyuyormuş gibi.

Sonra kapımın açılması ile yataktan doğruldum. Annem gelmişti .

G=Defne müsait misin ?

-Evet .

G=Ela geldi.

-Tamam odama gelsin. Dedim kısa sürede ela odama gelmişti. Onada herşeyi anlattım ve o da yarın mahkemeye gelecekti. Akşam yemeğine kadar beraberdik. Hatta hep birlikte yemek yedik ve sonra ela gitmişti. Bende salonda aileme oturuyordum. Televizyon izliyorduk ama benim aklım mahkemede ne olacagindaydi. Herkese iyi geceler diyip odama çıktım. Çınarı yatmadan bir kere daha emzirdim ve yatağa yattım elime telefon aldım ve takılmaya başladım. Sonra kerem mesaj attı.

K=Mahkeme yarın saat 1 de.
Görüldü atıp çıktım ve direk uyudum.
....................
–Anne hazirlanin hadi diye seslendim anneme sonra bende valizimi açtım ve kıyafet seçtim. Hâlâ kıyafetlerini dolaba yerlestirememistim. Içinden valziin en üstünde duran beyaz bir pantolon aldım. Üstüne de kahverengi bir gömlek aldım ve hızlıca giyindim. Koluma da beyaz bir saat taktım ve hazırdım.

Sadece rimel ve ruj surup hızlıca evden çıktık

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Sadece rimel ve ruj surup hızlıca evden çıktık. Yarim saat sonra mahkeme vardı. Oğlumu bebek koltuğuna koydum annem öne berfin arkaya oturdu ve yola koyulduk. 20 dakika sonra gelmiştik.

Kerem ile gözlerimiz denk geldi. O bana baktı ben ona baktım. Onu delice özlemiştim. Ayrılık bana çok koymuştu. Ama göstermiyordum. Elimde olsa gider boynuna atlar sarilirdim ama yapamadım. Sonra boş bir yere geçip oturduk ve avukatı bekledik.
...................
Eve gelmiştik.

–Bu ne ya! Böyle iş mı olur?

G=Annecim Tamam. Bir bildiği vardır belki avukatin.

–Anne iki ay ya. Ikı ay daha beraberiz.

Evet . Avukat hala birbirimizi söyledi ve bizi boşamadı. Bunu gözlerimizden anlamış. Bu benim için iyi oldu . Galiba kerem icin de ki avukat bey öyle dedi an hafif tebessum etti ama sonra hemen ciddiyete bagladi .  Tekrar deneyecektik. Bakalım tekrar bir araya gelebilecekmiydik.

Kısa bölüm oldu. Ama olsun.

Kitabın okumaları güzel gidiyor. Kitabın bu kadar okunacağını hiç düşünmemiştim.

Hepinize çok teşekkür ederim. Diğer bölümde görüşürüz..  voteleri unutmayin.

HAYATIMIN TUTKUSU (TAMAMLANDI)Where stories live. Discover now