With All Might

Kabanata 17

Hardinero

"I am not ignoring you okay?" sasagot pa sana siya ng biglang tumunog ang kanyang cellphone.

Nakakuha agad ako ng pagkakataon na makawala sa bisig niya. Mabilis akong nag lakad at pumasok sa loob ng kotse ko. Narinig ko ang pag tawag niya pero minandohan ko na agad ang driver na umalis na kami.

I was so exhausted when I came home. Naligo ako para malamigan ang ulo ko. Sa kwarto lang din ako kumain ng dinner sa takot na baka sumunod siya sa bahay.

Tumambay ako saglit sa balkonahe at tinanaw ang malawak na lupain ng aming pamilya. Napangiti ako ng maalala ang kabataan ko. Naalala ko no'ng malaya pa ako at walang pinoproblema. Iyong paglalaro lang ang pinagkaka-abalahan ko at hindi itong nagugulohan kung puso.

I heave a deep sigh as I stare at the dark sky filled with shining stars. No matter how hard I try to forget about our accidental kissed the last time we were here, it only reminds me more of how my heart race indifferently for him.

I couldn't forget Kuya Hex's soft lips. I couldn't forget how it felt good, how it made me blush, how it made me feel hot and wanting more of him. He made me feel something, a feeling I can't describe because it was my first time. It felt over flowing, like I was smoothly pulled by the current in the sea. It lingers in my system. It awakens something in me. Something I wanted to discover more but I am afraid to seek.

My phone beep. Pumasok na ako sa loob at humiga sa kama. I swipe the screen of my phone and open the inbox. It's a message from Gabriel.

Gabriel:
I heard what happened. Can we talk? Please, Zaccary.

I ignore his message. Kahit isang beses ay hindi niya pinabulaanan ang issue na ikinalat nina Rina tungkol sa'kin dahilan para ma bully ako sa school. He let his friends ruin my reputation. He let everyone think that I am that kind of girl. If his love was real, why can he attempt people to hate me along with the lies his friends conspire to ruin me?

Kaya ayoko ng i-involve ang sarili ko sa kanya. The pain of how our relationship ended was enough for me. Mas mabuti ng ganito kaysa pilitin pa naming maging magkaibigan. There are relationships that tends to last happily and some brief relationships that ends painfully.

Nakatulogan ko ang pag-iisip. Na-alimpungatan lang ako sa umaga ng bumungad sa'kin si Mommy. Kinabahan agad ako. Akala ko alam na niya ang nangyari sa school 'yon pala, ginising niya lang ako ng maaga para mag handa sa pagpunta namin sa Hacienda Amante mamaya.

"My, ayoko. Dito nalang ako sa bahay." sabi ko habang pinalalabas niya sa kasambahay ang pinagpipiliang damit na susuotin ko.

"Ano naman ang gagawin mo dito, Zaccary? You should come with me because it's an important matter. Tsaka ni request ni Mariella." giit ni Mommy at itinuro sa isang kasambahay ang isang pink na floral dress.

"Miyeryenda lang naman ang ipupunta niyo do'n, My. Anong importante do'n? Kayo nalang."

"Zaccary! Akala mo ba hindi namin napapansin ng Daddy mo ang pag iwas mo sa Kuya Hex mo? Kung magkagalit kayo, huwag niyo kaming idamay. And why are you fighting ba?" tanong niya at ipinalabas naman ngayon sa mga kasambahay ang susuotin kong sandals.

"We're not fighting." I hiss and lay back on my bed. She pull me once again and pinch my hips.

"I said stand up, Zaccary. Stop being so sttuborn okay? Huwag ka ng mag inarte diyan." she said and pointed on the flat beige ballerina shoes to our housemaid.

I went with Mommy to Hacienda Amante. Kahit wala ako sa mood ay napilitan akong makipag ngitian sa mga amega niya.

"You look taller now Zaccary. How long has it been since you last visited here? Andito ka lang sa Almendra pero madalang ka ng bumibisita sa bahay. At kapag kami naman ang pupunta sa inyo, madalas ay nasa kwarto ka o kaya'y umalis." bungad sa'kin ni Tita Mariella.