kırk iki

91.6K 5.7K 3.4K
                                    

Medya: Berfu

Bölüm bildirimi gitmeyenler beni instagramdan veya buradan takip edebilirler, bölüm attığımda paylaşıyorum.

🌈

Okulun son günü gelip çatmıştı.

Senenin başıyla sonu benim için o kadar farklı olmuştu ki günlerin hızına yetişememiştim. Yaşadığım, öğrendiğim, duyduğum şeyler... Hepsi aklımın bir köşesinde mesken tutmuş bekliyordu. Bir gün onları kullanmamı ya da dile getirmemi bekliyorlardı. O gün ne zaman olurdu bilmiyordum. Tek bildiğim bugünü sorunsuz şekilde atlatmak istediğimdi. Tek isteğim karnemi alıp evime geri dönmek, kabuğuma çekilmekti. Bunu düşünerek hazırlanmıştım. Okulun son günü için özel bir hazırlık yapmazdım hiçbir zaman. Günlük kombinlerimden birini yapıp giderdim. Bugün de öyle yapmıştım. Tek fark üstümdeki yumurta baskılı tişörtümdeydi.

Aynadan kendime bakarken yüzümde küçük bir tebessüm oluşturmuştu bu tişört.

Aynadan kendime bakarken yüzümde küçük bir tebessüm oluşturmuştu bu tişört

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

O tebessüm komodinin üstündeki pamuk şekeri görünceye kadar sürdü.

O günden beri yememiştim ama atmamıştım da. Başucumdaki komodinde duruyordu. Her uyandığımda ve uyuduğumda son gördüğüm şeydi artık. Onu ve onu bana veren kişiyle ne yapacağımı bilmiyordum. En büyük ikilemim oydu. Soner...

Her zaman yaptığımı yapıp her şeyi halının altına süpürdüm ve olabildiğince mutlu şekilde okula vardım. Tanıdık yüz olarak sadece Yüsra'yı görmüştüm. Bahçedeki kalabalığı aşıp yanına gittim ve konuşmaya başladık. Nihayet günün ilk güzel haberini ondan almıştım. Okan ona hislerini açmıştı. Ve tahmin ettiğim gibi ondan hoşlanıyordu. Yüsra'ya baskı yapmamış, sadece düşünmesi için zaman istemişti. Ne tatlı bir spor hocası değil mi?

Yüsra'ya konuşması konusunda gaz verememiştim. O da şaşırmıştı. Durgunluğumun sebebini sormuştu fakat cevaplayamadan aramıza biri katıldı.

Baya yakından tanıdığım bir bukleliye ait olan o sesi duyduk.

"Tişört yakışmış Niloş."

"Teşekkür ederim canım," diyerek arakama döndüğümde onu gördüm. Hayır, göremedim. Ama gördüm. Hadi be! Ben bunu nasıl unuturdum? Bugün iddiamı yerine getireceği gündü ve o sözünü tutmuştu. Üstünde benim seçtiğim kostümle karşımda duruyordu.

Dev bir yumurta kostümüyle!

Dev bir yumurta kostümüyle!

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
GÖSTERMELİK SEVGİLİ | Texting ✔Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin