Ο άνεμος δεν δαμαζεται
Είμαι ένας απλός άνθρωπος
Και ευχαριστιέμαι σαν με δροσίζει
Σαν μου χτενίζει ανέμελα τα μαλλιά
Μα σιωπηλά τον φοβάμαι
Γιατί είμαι ένας απλός άνθρωπος
Η θάλασσα δεν δαμάζεται
Είμαι ένας γοητευμένος άνθρωπος
Και την θαυμάζω σαν με χαιδεύει τρυφερά
Σαν μου προσφέρει δώρα διαλεχτά
Μα σιωπηλά την φοβάμαι
Γιατί είμαι ένας απλός άνθρωπος
Αδάμαστα θεριά
Γεννήματα της φύσης
Δώρα στα πλάσματά της τα ταπεινά
Υπηρέτες της δικής της δίκης
Αδάμαστοι τιτάνες
Κύριοι της γης
Που η φύση σας δαμάζει
Και με εσάς μας τιμωρεί
Γιατί είμαστε απλά άνθρωποι.
YOU ARE READING
Λόγια Μιας Μπερδεμένης Ψυχής
PoetryΉμουν ένα μικρό κορίτσι, ήμουν ένα παιδί έζησα, ονειρεύτηκα, πληγώθηκα, έγραψα. Είμαι μια νέα γυναίκα που γράφει τις σκέψεις της, τις ενοχές, τους φόβους, και τα συναισθήματα που την στοιχειώνουν τα βράδια Έζησα χιλιάδες ζωές μες το μυαλό μου, είμαι...
