Λόγια Μιας Μπερδεμένης Ψυχής

Βαφείο

Σημαδεύει το τέλος του αιώνα

Εδώ τελειώνουν τα λόγια

Κόκκινο χρώμα

Αίμα να βάφει το χώμα

Σημαδεύει το τέλος δεκαετίας

Και την αρχή άλλης μίας

Στον ξεπεσμό της ιστορίας

Όπου όλα φαίνονται αστεία 

Πετάω στα σκουπίδια

Μουχλιασμένες σελίδες

Απ΄το βιβλίο που δεν βρήκες

Πλημμύρας ευθύνες!

Σημαδεύει την νόμιμη απάτη

Μπες μέσα, βρες τα λάθη

Εκεί που ξεχωρίζουν οι σκιές στο σκοτάδι

Νιώθεις αυτήν την ανάγκη

Το ξέρεις πως δεν έχεις πολύ χρόνο

Και όμως παγώνεις στην θέση σου από τον τρόμο

Πρέπει να ανακτήσεις τις δυνάμεις σου αλλά θέλει κόπο

Και η ψυχή σου δεν μπορεί να βρει τον τρόπο

Μα το ποτάμι παίρνει κόκκινο χρώμα

και το αίμα βάφει το χώμα

Σε σελίδες που άνθισαν σε βρώμικους κάδους

Σε βροντές που έριξες για να κατηγορήσεις τους άλλους

Ψάξε να βρεις πώς να διορθώσεις το λάθος

Το ρολόι έχει πάρει φωτιά
και η πυξίδα σου έχει πιάσει πάγο 

Μην αργείς,

Βγες έξω στην αυλή, άφησε το καταφύγιο 

Φώναξε δυνατά και τρόμαξε το σκυλί το ήσυχο

Αν πιείς πόνο και ενοχές μην γίνεις λιώμα

Σε λίγο οι μουσικές θα κλείσουν
και οι μεθυσμένοι θα θαφτούν στο χώμα

Κόκκινο χρώμα

Αίμα να βάφει το χώμα

Στο βαφείο του χρόνου

Όλα συμβαίνουν τώρα