MNL48 One Shots (closed)

Will you marry me? - (GAsh)

Happy Birthday to my forever main ship! My Kami and Ni Oshi forebs! GAshporlayp.

PhotoCreditsto:ARW48

Gabb

"Paano kapag hindi niya nagustuhan?" Kabado kong tanong kila Ate Belle.

"Wag kang kabahan Gabbaby. You're just surprising her. Well maybe finally asking her to marry you." Mas lalo akong kinabahan ng sabihin niya yon.

10 years.

It's been 10 years since everything happens. 10 years celebrating our birthdays together, new years, valentines and christmas together as girlfriends. And now? I'm taking it to next level.

Birthday naming dalawa. She prepare something kanina. But I left early to finish this. Alam kong sobrang nagtatampo yon.

"Kinakabahan kase ako Ate. Hindi ko man lang siya naka-usap ng maayos kanina." Nandito kami ngayon sa unit niya. Kasama niya sila Ate Faith daw. Kakontsaba din hehe.

"Eh problema mo na yan." Napasimangot na naman ako sa sinagot ni Ate Ecka.

Tong magjowang to. Nakakainis.

"Ate naman!"

"Joke lang. Di naman magagalit yon sayo. She loves you so much. Alam mo namang sobrang maintindihin non." Sabagay. Sana lang talaga magustuhan niya tong hinanda ko.

Ilang buntong hininga ata ang pinakawalan ko.

Tinignan ko pa ng isang beses ang naliit na box na hawak ko.

It's her dream ring. Talagang nag-ipon ako for this, kahit pa sabihin kong may nanay at tatay akong hihingian ng pera para bilhin to. Mas pinili kong ipunin to.

Prices sa pagmo-motor race ay dito napunta. Kaya ayan. May pera na nga for our wedding. Napasobra ata ipon ko hehe.

"Sayaka texted me. They're on their way." Kumalabog ng sobra ang puso ko sa sinabi ni Ate Sheki.

Pero natawa ako ng makitang kumakain na kaagad na sila ni Ate Rans.

"Hays, gutom na kaagad kayo? Kakatapos lang natin magdinner ah?" Advance dinner kase sila.

"Eh ang sarap kase. Diyan na nga kayo. Basta andiyan na sila, malapit na."

"Oh Gabb. Kaya mo yan!" Tapik nila sa balikat ko. Inayos ko naman yung suot ko. Inamoy ko pa ang sarili ko dahil baka amoy impakto ako.

Nagantay pa ako ng ilang minuto ng madinig kong bumukas ang pinto. Patay ang ilaw ng buong bahay. Medyo dim din ang lights ng condo unit niya.

And syempre pagbukas ng ilaw, makikita niya lahat ng pictures namin since we met. Magmula ng maging official member kami ng MNL48, hanggang pag alis niya,at syempre hanggang ngayon.

May mga letters din na nakalagay don.

"Ano na naman bang pakulo to Gabrielle?" Naiimagine ko na siyang umiiling sa harapan ko't pinapagalitan ako dahil gumastos na naman ako.

Umayos ako sa pagkakatayo ko habang hawak hawak tong bulaklak sa braso ko.

Bumukas na din ang ilaw dito sa pwesto ko.

She's here.

"G-Gabb?" Gulat niyang sabi.

"Hi Love." Ngiti ko.

Dahan dahan naman akong lumapit.

"A-Akala ko ba may p-problema sa work mo?" Umiling kaagad ako.

"Eme lang yon. I really need to finish this, for you."I gave her the boquet of flowers.

"It's your day too. You don't have to do this naman na. Your presence is enough, Gabb."

"Ash? You know it's been 10 years right?"

"Ofcourse I know. I'm counting it too, you idiot!" Natawa naman ako sa kanya.

"Wag mo sirain speech ko love."

"Oh sorry na nga."

"But ahm, yeah it's been 10 years of us being together. We experienced a lot together, mga away, mga lambingan, tampuhan, selosan. But I cherrish all of those. Every single moment with you."

"Ang cheesy mo ah?"

I placed my pointing finger on her mouth indicating her to shut up.

"And I can't wait to spend another 10 years with you, Ash. Hindi lang 10 years eh. Hindi na ako makapaghintay na makasama ka sa buong buhay ko. Ready na ako Ash. Di naman na tayo mga bata pa. You're getting old na nga." Hinampas niya naman ako bigla.

Opo masakit po. Sobra.

But ofcourse, she's almost crying.

"Well it's true. Pero you're still the Ash that I met way back 2018, yung first love ko, probably my last. Ikaw yung kauna-unahang babae na nagpatibok nito. Syempre except to my mother and my sisters. Pero Ash, I just wanted to say that I really love you. Kahit na minsan ako ang dahilan kung bakit nasasaktan or umiiyak, I love you. I really do. And I want to spend my whole life with you." Then she cried.

"So Ashley Cloud, would you like to spend your life with me too?" As I said that I kneeled infront of her then open the box.

"G-Gabb."

"Ash, will you marry me?" Tuluyan naman siyang napaiyak.

Sobrang kaba, baka hindi siya pumayag.

Paano kung hindi niya ako pakasalan?

"Ofcourse! I'l willing to spend another 10 years and more years with you!" Para namang sumabog yung puso ko sa sobrang tuwa.

I immediately placed the ring on her finger then pulled her in a tight hug.

"Thank you. Thank you so much Ash, I love you."

"I love you too." I gave her a kiss on her lips, kasabay din ang pagpapaputok nipa ng mga party poppers.

"May bago na namang magke-kwento ng honeymoon nila!" Kantyaw nila Ate Sheki.

"Baliw ka Ate!"

"Huhuhu, di na baby ang Gabb namin." Kunyareng naiiyak na sabi ni Ate Belle.

"Baby pa din yan. Baby ko na nga lang." Namula naman ako sa sinabi ni Ash.

She never failed to make me feel kilig.

"Ews ang cheesy mo Gabb. Di bagay." Umirap lang ako kila Coleen. Epal.

"So kailan ang kasal niyan?"

"I don't want to pressure her. Siya na ang bahala sa date. Ready naman ako lagi. Kahit ngayon niya gustuhin susugod kami sa simbahan." Pinitik naman niya ako sa noo.

"Maybe next year? Or by the end of the year? What do you think love?" AaaAaaaah. Hindi ba pwedeng ngayon na?

"Kung kailan mo gusto." I smiled at her.

"Happy Birthday to us, love." She sweetly said then snuggle her self to me.

"Happy Birthday too, future Skribikin." Hinampas niya naman ako sa tiyan ko.

"Aray ko naman, Love! Ayaw mo ba?"

"Gusto. Pero ang cheesy mo!" Natawa na lang ako sa kanya.

She's really cute. I'll falling even more.

I really can't wait, to finally call her my wife.

**

Just a little cute(ba?) shot because I miss them so much!

So happy Birthday to Gabb and Ash! More birthdays to go! Loveyouboth!