The Marauders and my love

12📚

A/N: sorry maar ik realiseerde me net dat dit boek eigenlijk al bijna klaar moest zijn. Hehehe dus ik maak effe een timeskip naar het einde van het laatste jaar.

"Yeeeeeeyy!!" Gilde ik terwijl we met zijn allen de school uitrenden. We zijn geslaagd!! Ik ben nog maar een paar maanden 17 dus nu komt pas de echte vrijheid. "Lily Evans," ojee nu gaat het komen. Hij ging op zijn knie zitten en Sirius gaf me een knuffel vanaf achteren. "Wil je met me trouwen?!" Riep hij trots en onzeker. Lily keek met tranen in hoor ogen naar haar toekomstige man. "Ja." Zei ze voordat James effe vol ging zoenen met haar.

Sirius besloot dat ze alleen moesten zijn en trok me mee door de gangen. "Dit is de laatste keer dat wij hier zijn als studenten." Zei hij zuchtend en ik knikte. Alle herinneringen kwamen terug. Vanaf de eerste keer dat ik ze allemaal ontmoette.

En ik alle namen al wist.

Of onze 2 keer kerst samen.

Waar in de eerste kerst Sirius bang was voor de kerstboom en de tweede kerst mij heeft leren motorrijden.

Het was allemaal onvergetelijk. "Taylor, ik heb zeg maar een huis. Maar dat huis is veel te groot voor mij en ik eh. Wou graag weten of jij misschien" hij werd onderbroken door mij die hem een kus op zijn mond gaf. "Ja, ik kom graag bij je wonen." Zei ik met een grote glimlach op mijn gezicht.

Hij moest ook glimlachen en tilde me op. Ik legde mijn hoofd in zijn nek en we liepen de common room binnen.

Lily zat bij James op schoot en Remus zat in een sofa ernaast. Peter was nergens te zien en Stella kwam met haar koffer naar beneden. Het portret vloog open en Cameron, met zijn jongere zusje Adriana liep naar binnen.

Het ging daarna erg snel tot het eindbuffet. Ik besloot (volgens Sirius) op te staan en wat te zeggen. "Ja, voor iedereen die nog op school zit nu, ik wil dat jullie weten dat er bepaalde dingen zijn die jullie nooit gaan overtreffen en dat we blij zijn dat iedereen nog leeft. Kuch kuch gooi me niet bijna iedere week uit het raam Sirius kuch kuch." Eindigde ik mijn speech en Sirius keek me onschuldig aan.

We liepen richting de trein en gingen in de coupe zitten. Het paste amper dus ging ik zoals standaard op Sirius schoot zitten en Lily op James schoot.

Ik viel in slaap en werd wakker in een onbekend bed. "Waar ben ik?" Vroeg ik. Toen kwam Sirius de badkamer uitgelopen en begreep ik het wat beter. "Wat vind je van onze slaapkamer?" Vroeg hij trots.

Ik keek hem lachend aan. "Stiekem wist je allang dat ik hier ook zou komen wonen." Zei ik en hij knikte als een kleuter die een snoepje aangeboden kreeg.

"Je hebt mijn bed hierheen verplaatst." Zei ik terwijl ik weer terug op het bed viel en hij lachte. "Ja."

*timeskip bruiloft*

We zaten op de voorste rij bij de bruiloft van James en Lily. We waren getuigen en ik natuurlijk familie.

Lily kwam aanlopen en ze keek me aan met een blik ik-ben-zo-gelukkig-maar-kan-niet-ademen-van-spanning- ik knikte en Sirius grijnsde breed.

Ondertussen waren we al 18. We zaten te wachten tot de priester (of hoe je dat ook noemt) iets ontiegelijk doms zei. "Het allemaal u glazen op het nieuwe koppel!" Ik zag James grijnzen en hij zette zijn bril af en deed hem in de lucht. Ik schudde mijn hoofd van het lachen en Lily keek me zuchtend aan. "Kleuter." Hoorde ik haar tegen James zeggen en hij zette zijn bril weer op.

Toen kwam de eeuwen lange kus van hun tweeën en daarna begon het feestje. Ik keek om me heen maar zag Sirius nergens. "Hebben jullie Sirius gezien?" Vroeg ik aan James en Lily die hun hoofd schudden. Ik zucht en loop door. Tot ik een veel te bekende stem hoor.

"Pardon! Mag ik iets zeggen?" Ik draaide me scheel richting het podium en daar stond hij. Sirius Black. Op het podium om iets te gaan zeggen.

"Er is een meisje. Wat ik al leuk vind sinds het eerste moment dat ik haar zag. Ze was 11. Ik zat in een trein en zij keek naar de coupe waar ik inzat. Het was dezelfde coupe als haar broer onze bruidegom. Haar zwarte haren zaten perfect gestyled en haar mooie bruine ogen veranderde toen zie me aankeek plots naar donkerblauw. Dat doen ze nu nog steeds, iedere keer als zij me aankijkt veranderen haar prachtige bruine ogen nog steeds naar de oceaan blauwe ogen waar ik verliefd op ben. Ik weet niet of zij ook nog verliefd op mij is. Dat vroeg ik me dus af. Taylor Serena Julia Potter! Wil je me de allergelukkigste man op aarde maken en met me trouwen?" Zei hij toen hij het laatste zei voelde ik dat James me een duwtje gaf en ik naar voren liep.

"Nou Sirius, waarom zou ik dat niet doen?" Zei ik. Hij sprong van het podium en rende richting mij. Hij gaf me een kus die eeuwig leek te duren. Hij had ook wel eeuwig kunnen duren voor mijn part, maar dan misten we onze prachtige bruiloft.

"Je moet wel een ding in je achterhoofd houden Sirius, ik wil een kind." Zei ik en hij knikte snel. "Dat word geregeld." Zei hij voordat hij me meetrok.

We renden door het enorme huis wat James had geërfd van mijn ouders. En stopte bij de achterdeur. "Kom mee." Zei hij en we verschijnselden thuis.

Ik was de gelukkigste vrouw ooit.

~~~
A/N: maar er komt nog dramaaa! Echt waar helaas moet ik ook nog een stuk over de duistere Halloween dat James en Lily doodgaan schrijven want ja, Sirius verdwijnt dan naar AZKABAN!! Tam tam tadammm! Hehehe sorry. Groetjes Caya

1209 woorden