The Marauders and my love

13😶

Ons leven draaft voor en ondertussen zijn we 20. Lily en James hebben een zoontje, Harry en een dochtertje, Amy gekregen. Ze zijn geboren op 31 juli.

Ik en Sirius reden samen op zijn motor richting hun huis. Wij gingen vandaag oppassen op de kleine Harry en Amy, zodat Lily en James samen weg konden.

(Het is nu ongeveer augustus en Amy en Harry zijn nog geen jaar oud nog maar een paar maanden)

We komen aan bij het grote Huis en kloppen op de deur. "Taylor! Sirius! Jullie zijn er." Zegt Lily als ze ons een knuffel geeft.

Lachend lopen we naar binnen. Ames komt zuchtend naar beneden. "Harry slaapt, Amy huilt. Ik denk dat Taylor even naar haar toe moet." Zegt hij uitgeput ik knik en loop richting de babykamer, waar Amy met haar grote bruine ogen me aanstaart.

"Hoi Amy." Zeg ik als ik haar oppak en ze gelijk gaat lachen. Ik neem haar mee naar beneden en geef haar even aan Sirius.

Ik heb de laatste maan de hele tijd buikpijn, en nu hang ik kotsend boven de wc. (Sorry James en Lily!) "schat? Gaat het wel goed?" Sirius verschijnt achter me samen met de kleine Amy.

Amy's gezicht verzuurd en ze begint te huilen. "Ja hoor." Loog ik. Ik besloot er de rest van de avond niks over te zeggen.

Amy viel langzaam in slaap en we legde haar naast haar broer. Toen James en Lily thuiskwamen reden we weer naar huis.

De volgende dag was ik vroeg wakker. Sirius sliep nog, dus ik schot snel in mijn kleren en ging naar het st.mungos ziekenhuis.

Ik maakte snel een afspraak en werd naar binnen geroepen. Net toen ik een bekend gezicht een motorhelm zag afzetten. Sirius.

Hij rende naar binnen en ik besloot even stil te staan, zodat hij mee kon. Hij zag me staan en rende naar me toe. "Hey, zeg het alsjeblieft de volgende keer gewoon, dan hou ik er rekening mee." Zei hij waarop ik knikte.

We liepen naar binnen en ze deden een aantal testen. Na een tijdje kwam ze terug met een envelop. "Mevrouw, u bent zwanger." Ik keek richting Sirius die blij mijn kant op keek.

"Al ruim een maand, zelfs." Zei ze daarna en ik knikte.

8 maanden later

"Gefeliciteerd, het is een jongen." Zei de dokter. Ik pakte hem aan en keek hem in zijn ogen. Prachtig grijs, zoals zijn vader. "Zijn naam is Aziz, Aziz black." Zei ik, trots op de naam die Sirius had bedacht.

Het is nu 12 januari. De eerste paar maanden gingen zeer voorspoedig. En bij Halloween zouden we weer naar James en Lily gaan. Om het te vieren.

We hadden Aziz naar Andromeda gebracht. Zodat zij kon oppassen. Ik schrok toen we aankwamen bij het Potter huis. Alles lag in puin.

"James! Lily!" Riep ik in tranen uit. We renden allebei naar binnen en keken de kamer rond. Daar lag hij, dood.

Ik viel op de grond, tranen stroomden over mijn wangen. Ik was kapot. Toch dwong ik mezelf naar boven te lopen. En te kijken of Lily oké was.

Ik liep omhoog maar daar zakte ik ook in tranen tegen de muur. Het enige wat te horen was in de kamer waren Amy en Harry, die hard aan het huilen waren. "Jij!! Meekomen!!" Schreeuwde een onbekende stem. Ik rende naar beneden en zag dat 2 mensen Sirius meenamen. "Hij gaat levenslang naar Azkaban voor het verraden van Lily en James Potter en het doden van 13 dreuzels!" Zei de man.

Ik keek hem ongelovig aan en ze namen Sirius mee. Nu zat ik tegen de muur, naast de voordeur, Huilend. James dood, Lily dood, Sirius in Azkaban. "Hallo?! Is er iemand?!!" Bulderde de stem van Hagrid. "H-Ha-grid." Zei ik snikkend. Hij keek omlaag en zei "o nee toch, Taylor. Wat is er gebeurt?" Ik kreeg het bijna niet uit mijn mond. "Hij, hij heeft ze ve-ver-moord." En met dat schoot ik weer in tranen.

Hij gaf me een schouderklopje. "De tweeling, leeft die nog?" Ik knikte zachtjes en hij liep naar boven. "Mag ik Amy wegbrengen. Ik weet een goede plaats waar ze kan wonen." Zei ik. Ik wou haar naar Molly wemel brengen. Helaas mocht dat niet van Hagrid en nam hij ze allebei mee.

Ik liep verloren terug naar huis. Ik had Sirius motor aan Hagrid gegeven om mee te nemen. Nu liep ik richting andromeda's huis, om Aziz op te halen.

"Romea!" Zei ik toen ze naar me toe kwam lopen. "Taylor! Wat is er gebeurd?!" Schreeuwde ze bijna uit. "Lily en James zijn d-d-doo-d-d." Zei ik en ik begon weer te tranen.

"Ik wil wel een ding doen, nu ze dood zijn." Zei ik en ze knikte. Ik pakte Aziz aan. "Vanaf nu heet Aziz, James Black." Met dat gezegd te hebben verschijnselde ik thuis.

~~~
A/N: el fin! Nee ik maak geen grapje! Ik moet maar weer eens doorgaan met boek 3 van Amy Potter. Dan merk je dat ik dit boek moest afmaken om dat boek goed te kunnen schrijven. Spoiler alert! In boek 3 komt ze terug!

Als jullie de connecties nog niet helemaal snappen. Camerons jongere zusje, is de moeder van Nicolaas en Eleanor. Dat je daar niet in de war raakt zeg maar.

Zie jullie in het volgende boek!! Groetjes Caya!