Shackles of Melancholia (Completed)

Chapter 15

Great

The whole ride is eerily silent. Hindi na ako nagsalita pa at pinagmasdan na lang ang labas.

I have friends.

Really.

It's Liqui and Fran. Kasama ko sila sa trabahong 'to. Mas matanda sila ng dalawang taon sa akin. Sila yung uri na katrabaho ko na gustong-gusto ang ginagawa nila. Hindi nila iniinda ang mga ganitong pangyayari. They are even happy when there's a client. Of course unlike me. They are these happy go lucky.

Sila yung taong masaya pa pagsinabihan ng pokpok. I don't know if they're just numb or they really don't mind it. They are the person who will engage a conversation about their last sex. At bakit ko nga ba sila kaibigan?

"Astra ganito kasi 'yan, pag yung kliyente, alam nilang kinakabahan ka. Mas lalo silang magiging madumi sayo."

"Si Astra 'yang kinakausap mo Fran. Alam mo namang sa panaginip lang 'yan masasanay. Hoy Astra! Masanay kana! Trabaho lang 'to! Pagkatapos ng tsugtsugan forget na! Kalimutan lang yan baby girl!"

Hindi sila yung tipo na mga babae dito kung saan kinaiinisan ako. Sila yung taong nagtatanggol sa akin.

Nagpatuloy si Liqui sa paglalagay ng mascara sa mata, si Fran naman nagli-lipstick.

Lumingon sa akin si Liqui at itinaas ang kilay. Honestly, Liqui looks like an angel, but her personality will oppose that.

She had this features of doe eyes, perfectly angled eyebrows, pixie nose and thin lips. Yup! Liqui is a certified innocent angel. She's petite and she always wore white. Mas inosente pa siyang tignan kaysa sa akin. Para siyang batang mahiyain at tahimik lang sa tabi. But then, Liqui has a sharp tongue, social witty girl and has a bitchy personality.

At ang sabi niya, ang kaanyuhan niya daw ang asset niya dahil mas marami siyang kliyente. At totoo iyon, gumagana yun. I don't know how many man Liqui bewitched.

"Kung may ayaw kang kliyente, halimbawa yung mga kano o matanda, tawagan mo ako. Ako nang bahala, pero basta akin din ang pera."

Ngumiti ako sa kanya at tumango. Naghahanda kasi sila, performance nila ngayong gabi dito sa isang club ni Mamina.

May kumatok sa pintuan at sinabing maghanda na sila.

Tumayo sila pareho. Again, Liqui is wearing a white... I don't know if that's a dress 'cause it practically revealing her modesty while Fran is wearing a pink two piece.

Sasayaw sila... you know the kind of dance that's involved the pole. Sa harap ng mga lalaking gusto ng "ligaya". Malaki rin ang pera dito kaya naman sumusunod ako sa kanila.

"Mauna na kami Astra, basta yung sinabi ko ah." ani ni Liqui at nauna nang lumabas. Fran looked at me and she playfully slapped her butt.

"Magbubusog muna ako ng mata at magpapatigas ng... hmm... alam mo na." she laughed before vanishing at may sight.

Yes. I do have friends.. I'm also afraid that they're shackled.

Tumigil ang sasakyan at agad na lumabas si Axon, maging si Hampton ay nagulat. Bumukas ang pintuan ko at hinila ni Axon ang maleta. Ang mga kilos niya ay nagpakaba sa akin. Hooh! Axon is so moody.

Bumaba na rin ako ng sasakyan para sundan sila. Pahapon na rin at nakita ko kung saan kami. Another Mansion, but bigger than his last mansion.

Nakita ko rin ang mga bodyguards nila na nagkalat.

"Sinabi ko namang roon ka nalang sa condo dahil mas malapit. Hindi ko talaga maintindihan kung bakit dito pa." si Hampton.

Nang nakapasok na kami ay tumigil sila sa paglalakad, gan'on rin ako. Kung dati itim at puti ang tema ng mansion niya, dito naman ay brown at white.

"Sige bukas nalang ulit." Hampton tap his shoulder.

"Bye Astra!" Kumaway siya sa akin bago umalis.

Ngayon kami na lang ulit natira. Na ayaw kong nangyayari.

"Sa taas, sa ikalawang kwarto, hintayin mo ako roon."

Tumango ako sa kanya at hinawakan ang maleta.

"Ako na."

Natigil ako sa sinabi niya. I could feel his penetrating eyes but I didn't bother to look at him.

Tumalikod ako sa kanya para pumuntang hagdanan. May magkasunod na pintuan kaya pumunta ako sa pangalawa. Nang binuksan ko ito ay bumungad sa akin ang panlalaking kwarto.

Like on his living room, it was themed brown and white. His king size bed is waiting for me. Windows are floor to ceiling and it was beautiful, kung sa dati niyang kwarto noon ay tinatakpan ng makapal na kurtina ang kanyang glass wall, ngayon hindi. Nakita ko ang labas na isang kagubatan at parang nasa tuktok kami. Siguro magandang pagmasdan ang tanawin kapag pagsikat ng araw o kaya paglubog. Mga pangyayaring gustong gusto kong nagaganap sa beach house ko.

Pero dahil padilim na, hindi ko kita iyon. Sigurado akong dito ako matutulog. Siguro'y sa kabilang pinto siya.

Umupo ako sa kama at inalala ang sinabi ni Mama. She's worried. That's put smile at my face.. but then, she sell me again. Binili ni Axon. Ibang bersyon lang siya n'ong matandang lalaking unang bumili sa akin.

Bumukas ang pintuan at pumasok si Axon dala ang maleta. Nagtama ang mata namin, and then here goes my heart.

May dala siyang kung anong maliit na bagay sa kamay niya at iyon ay pinindot. Suddenly I saw the glass wall changing to tinted heavy color, slowly.

Pumasok si Axon sa isang pinto ng kwarto at nakasisiguro akong maliligo siya dahil narinig ko ang lagaslas ng tubig.

Why would he take a shower here?

Ilang minuto ang nakalipas ay lumabas na siya. I'm a bit disappointed that he's fully cloth.

Sinabi niyang kakain kami sa baba.

Natapos ang pagkain, wala kaming imik. Hanggang sa nakarating kami sa kwarto.

"Kwarto ko 'to." aniya nang mapansing ang nagtataka kong ekspresyon. Mas lalong kumunot ang noo ko.

Oh.

Binili nga niya ako. Muntik ko nang makalimutan. Ngayon nandito ako sa kwarto niya. It's clear.

Tumango ako at lumapit sa kanya. It's a shame he always do the first move.

When our eyes locked. His eyes turned into calm desire. But then he say,

"Not tonight. I'm tired."

"Anong gagawin ko?"

Massage him?

"Matutulog sa tabi ko." Nilagpasan niya ako para humiga sa kama. Lumingon ako sa kanya.

"Ng nakahubad." he adds.

Great.