Chapter 34

399 10 12
                                    


Left

"Patulan mo na 'yan Astra, okay na iyong 5,000!!"

"Nagbibiro ka ba?! 5,000 si Astra?"

"Oh bakit? Ako nga keri na yung 2k!"

Ngumuwi si Fran habang sinusuot niya ang kanyang damit.

"Ew! Be a pokpok with a class naman."

Tumawa ng malakas si Liqui, inalis niya ang kanyang pump at pinasok sa isang plastik.

"Pag prosti ka wala yan! Degree holder pero pokpok walang class doon. Teacher tapos pokpok syempre wala ring class d'on. At kung yayamanin kang pokpok sa isang malaking club kahit class ka pokpok ka pa rin."

"Nakakadiri ka pa rin Liqui."

Pinunasan ko ang aking luha at tinignan na lamang ang aking kamay sa hita.

"Liqui, from the semen word Liquid. Spelled, L.I.Q.U.I please lick me."

"Shet."

"Hoy Astra! Galaw-galaw na diyan gusto mong ma-operahan 'yang kapatid mo diba?"

Tumango ako nang hindi siya tinitignan. Ayokong gawin 'to. Ayoko pero kailangan.

"Sige na uwi na ako. Astra tama na 'yang drama!!" Narinig ko ang pagsara ng pintuan.

"Astra... g-gusto mo ba ito?" nauutal na sabi ni Fran. Sa silid na ito kami lang ang may aring tatlo. Umuwi na si Liqui kasi tapos na ang shift niya. Si Fran naman ay may kikitain ngayon.

Tinignan ko ang nasa palad niya. It's a sex drug, an ecstasy that'll make you horny and your skin will be hypersensitive. Malimit lang iyan dito sa club ang marami rito ay mas malala pang drugs kaysa sa ecstasy, a sex drug that will make them hyper and increase their libido.

Tinitigan ko ang pill sa kanyang palad. I never do drugs. Kahit ang isang ito na makatutulong sa akin ay aawayan ko kasi drugs pa rin.

Mabilis kong hinablot sa kanyang kamay ang pill at agad na ininom ito, may tumbler sa salamin at agad ko itong nilunok.

I looked at Fran. She looks at me with pity. Alam niyang hindi ako umiinom ng ganito. Umiling lang ako bago tumayo. Kumuha ng damit, mabilisang isinuot at lumabas ng silid namin.

It doesn't matter. I need this.

Pumasok ako sa isang pintuan. Dito sa club, hindi dapat mawawala ang mga kwarto. Pagkabukas ko nito ay nakita ko ang isang lalaking nakaupo sa kama at may katawag sa cellphone.

"Birthday ng anak ni Fred ngayon. Alam ko, uuwi na ako pagkatapos nito. Sige, sige... wala akong babae! Mabilis na'to sige na." Tinapon niya ang kanyang cellphone sa nightstand.

Tumingin siya sa akin at tinignan ako, pataas pababa. The he smiled. A satisfied smile.

Guess I'm going to fuck a married man here.

But it doesn't matter. Really. Kung dumadating yung time na nagui-guilty ako... yun  time na kinamumuhuian ko na ang sarili ko, but guess what? Ginagawa ko pa rin ng paulit-ulit. Hanggang sa wala ka nang maramdaman. But sadly, things won't go that way... you just can't forget a rape in a week and try again. Because you're simply... shackled.

Minulat ko ang aking mata. Parang pinupokpok ng martilyo ang aking ulo, pakiramdam ko marshmallow yung mga buto ko. Napangiwi ako nang hilain ko ang aking kamay, napagtanto kong nakaupo ako sa isang upuan at nakatali ang mga kamay sa likuran pati na rin ang paa.

Hindi na ako gumalaw para makawala dahil alam kong masasaktan ko lang ang aking sa sarili. I realized where I am...

Hindi ito abandonadong lugar, mapagkakamalan ko pa itong isang kwarto sa hospital kung hindi lang ako nakatali o nakidnap.

Shackles of Melancholia (Completed)Unde poveștirile trăiesc. Descoperă acum