Pinky Promise #9

219 19 0
                                    

  
         
               
Hope's Point of View


Nanatili akong nakatitig sa maamong mukha ni Serenity.Hindi makakarating si Papa dahil umuwi ito ng Pilipinas para alagaan si Mama na na stroke at si Lucy naman ay baka bukas pa makapunta dahil sa mga kliyente naming inaasikaso niya.

"Be strong okay? Just wait for Daddy and everything will be okay soon."

Mahigit limang oras na simula noong magHypovolemic shock ito at laking pagpapasalamat ko dahil hindi na ito uli naulit.Binilin narin ako ng doctor na kailangan na talagang masalinan ng dugo si Serenity sa lalong madaling panahon dahil kung hindi ay baka may mga masisira ng organs sa kaniyang katawan at baka mas malala pa ang mangyayare kung matatagalan pa.

Bumalik ako sa realidad nang marinig ko ang pagtunog ng cellphone ko.

"Hello?"

["Hi bessy, Pasensiya kana baka bukas pa ako ng hapon makabisita diyan.Ang dami kasing aasikasuhin na mga kliyente bukas.]

"O-Okay lang,Kung gusto mo pwede naman kitang tulungan dala ko parin naman ang laptop ko."suhestiyon ko.Ayoko namang iasa sakaniya lahat dahil malaki narin ang naitulong saakin ni Lucy simula noong dumating si Serenity sa buhay ko.

[Bessy wag na,Batayan mo nalang si Serenity at asikasuhin mo nalang lahat ng kakailanganin niya.]

"P-Pero---"

[Haynako ka bessy,Wag mo masyadong i stress ang buhay mo.]

"Kasi nakakahiya na ang dami dami mo nang---------"

[Jusko bessy tama na ang drama sige lalo kang tatanda sa ginagawa mo.Wag mo na problemahin ang mga kliyente natin ako na bahalang magaayos pati narin ang mga naiwan mong trabaho dito sa opisina.]

"B-Bessy thank you talaga."

[Yepp, Always happy to help yah.Sige na bantayan mo na ang pinakacute kong pamangkin tama na ang dramahan.]

"S-Sige bessy,Bye."

[Tama na yan,Lalo kang magiging gurang kapag umiyak ka ng umiyak.]

Natawa nalang ako dahil sa kalokohan niya pero kahit papaano ay gumaan ang pakiramdam ko.

"O-Oo na sige na ikaw na maganda."

[Hay syempre,Ako pa?Maganda na talaga ako dati pa bessy hindi mo lang nahahalata.]

"Yan na bumabagyo nanaman ng self confidence mo bessy."

[Haluhh grabe siya oh.]

"Kumapit kayo,Parating na ang bagyong Lucy."

[Ay wow grabe ha,Ang harsh mo masyado bessy.]

"Haha,Sorna."

[Hala sige na,Ayusin mo na lahat ng kailangan ni Serenity ako na bahala sa opisina.Byeee]

"Bye bessy."At tuluyan na ngang nawala sa labilang linya si Lucy.

I sighed and put my phone back to my pocket before caressing my daughter's hair.

We are waiting for you Jimin

~

         
              
Jimin's Point Of View


"Attorney what are you talking about?"

[It's about your daughter Sir.]

"Daughter?"

[Yes sir, I'm not in the right place to tell you everything but sir your daughter needs you.She's in the *** Hospital.]

"Wait,I really don't get it attorney.You see,I don't have a kid."

[No sir,Just go to that hospital and see for yourself sir.I just really don't have the rights to tell you what's happening.]

"Then i'm giving you the rights to tell me what's going on."

[Sorry sir.I have to hang up now.Just go there as soon as possible.]

"Attorney wait-------"i didn't get a chance to speak because he already ended the call.

For some reason i felt a sudden nervous and coldness of my hands.

Without any hesitation i grabbed my coat and wear my mask and glasses before stepping outside my room.

"Jimin,Where are you going? It's already 8:00."Hyung Namjoon asked who is now sitting at the couch while reading a book.

"I will just go somewhere."

Hyung Yoongi suddenly appeared with his luggage."But the flight for Bon Voyage will be a day after tomorrow."

I almost forgot!We are going to Europe for our Bon Voyage.

What am i going to do now?

I sighed."Yeah i know hyung,I will be back as soon as possible."i said before walking towards the garage of the house.

"Drive safely!"i heard hyung Jin said.

"Yes hyung!"

~

As i became closer and closer to that place my hands started to shake.

Sa hindi alam na kadahilanan ni Jimin ay pabilis ng pabilis ang tibok ng kaniyang puso at nakakaramdam na ng panlalamig ng kaniyang mga kamay habang nagmamaneho.

I just hope it's just a mistaken identity again.

~

Nang makarating si Jimin sa kaniyang destinasyon ay agad itong naghanap ng tagong lugar kung saan nito pwedeng i park ang kaniyang sasakyan.

Pagkababa nito ng sasakyan ay dumeretso na ito sa nurse station para mag tanong kung saang palapag ng hospital naka confin ang "anak" daw nito.

"Hi"

"Hi sir,How may i help you?"

"Uhm,Can i ask where is P-Park Serenity's room?"

The nurse nodded and started to look for the information in the computer infront of her.

"May i ask sir how are you related to the patient?"

"I-I'm her f-father."

"Okay,It's in the third floor Room 420 sir."

"Thank you."

Naglakad na papunta sa elevator si Jimin at pinindot na ang numero sa gilid na magdadala sakaniya sa ikatlong palapag ng hospital.

The hospital is not that crowded so it became easy for me to walk around without anyone noticing me.

"420.There you are."i whispered and walk towards that room.

I was about to grab the doorknob when it suddenly open.

"W-Wifey?"our eyes met.

"J-Jimin?"

                   
  End Of Chapter

The Pinky Promise:ForeverWhere stories live. Discover now