12. Bölüm

622 120 24
                                    

Yusuf'un ağzından

ben ve sen fazlaydık bu dünyaya iyisimi yok olmalıydık İkimizde. Iki kişilik bedenleri terkedip biz olmalıydık tek ruhta.Olursa kader deriz olmazsa kısmet.Olmuyordu bu bendeki şey adı her neyse sığmıyordu bedenime "bura bana dar aç artık şu göğsünü" diyordu kalbim.Çok korkuyordum Kalbim çok korkuyorum İlayda'nın gönlünde yerim yoksa, başkasını açtıysa kalbinin kapılarını, hayallerini başka biriyle kurduysa. Bunlari benim hüsnü kuruntum değil de gerçek olduğunu bilmek canımı acıtırsa.Eee Tuğçe dedi ya " yok "diye diyerek atıldı iç sesim ya ondan da demediyse demekten kendimi alamıyorum af Allah'ım delireceğim. Saçlarımın arasından parmakları mı geçirdip çekmiştirdim. Bir çıkış yolu Allah'ım bu düşüncelerden dedim sessizce. Biliyordum Rabbim göğsü daralanı" inşirah " ferahlığı ile ferahlatırdi. Kapim çalındı 'gel' dedim. "nasılsın koçum odalara kapandin "Dedi abim İyiyim demek gelmedi içimden omuz silktim kızlar gibi:)) "anlat koşum" dedi abim "içime sığmıyor artık abi"dedim "aklımda deli sorular çıldıracağım açılmak istiyorum ama duyacaklarımı ihtimali bile beni bunaltıyor vazgeçiyorum Ne yapacağım abi ben" "Dur aslanım bir düşünelim araştıralım anneme danışalım ya nasip deriz sonrada"Dedi abim "peki" dedim kendimden bıkkıncasına sonra annemle konuştuk Çok mutlu oldu biraz da ağladı kıyamadığım.

~İlayda'nın ağzından ~

iyileşmiştim artık Çok şükür neler yaşamıştım Ben neden ve nasıllarla kendime isyana sürüklenmek istemiyordum imtihan dünyasıydi burası değilmi yaşamam gerekiyordu.Sonunda hayır bulmak umuduyla yine okulum derslerim aksamıştı ama toparladım İnşallah Tuğçe'cim sağ olsun Yine elinden notlarla yanımdaydı takıldığım yerlerde yardım etti,Yetişemedim yerde 'Yettim' dedi Halam da bizdeydi babamın kalp krizi geçirdiğini evde gelince öğrendim tekerlekli sandalyede görünce benim duyunca baygınlık geçirdi falan sanmıştım üstünde durmamıştır Hastane odasında iken Canım babam benim senin canım yansa ölürüm. Kıymetlim benim annemin emaneti sabrım kalmadı artık ondan uzak durmaya yurtdışındaki işi Buraya taşımaya ikna ettim babamı gözümün önünde olsun Halam da destek verdi bana,Abilerimde annem varken Tamamdı ama tek kalamazdı oralarda Halam,babam,abilerim hastaneye kontrole gittiler. Hazır kimse yokken Tuğçe'ye köşeye kıstırma vaktiydi. İntikam Tabii ki beni utandırmasının Öcü alınmalıydı savaşa hazır gibi Kollarımı sıvadım başı kitapta olan kız hareketlendiğimi farkedince başını kaldırdı bana baktı gözlerine kıstı Kaşlarını çattı sonra gözlerini anlamış gibi kocaman açtı "yaa"dedim
-o vakit bu Vakit işte
-aman dedi bezmiscesine " Ne yapalım cezayı razıyız dedik bir kere" o sanmıştı ki Yusuf'a yerimi söylediği için sıvadım kolları amaa ters köşe vakti pat diye "abim ile aranda ne var"dedim "hangisiyleee"dedi zaman kazanmak ister gibi , "Tuğçeeee" diye gürledim "tamam ya"dedi dudağını balık gibi büzerek sevimliydi Ama yemezler...
-Ben de bilmiyorum ne olduğunu

-Nasıl yani

-arada bakışlarını yakaladım gülümsüyor kalbimi ısınıyor ama sözlü bir şey duymadım henüz O yüzden Adı yok bu şeyin

-çok anlamadım canım Al benden de o kadar fısıltıyla demiştim ama Cadı anladı

-şeyy...İlayda Sana bir şey diycem

-söyle

-sen benden bir tık öndesin

-hı!!

- Yusuf'la diyorum

-Nasıl ??

-o hastanede seni bana sordun

-Ne sordu kız çatlatma sana tane tane diyorsun ya

- tamam ya dur lafım sen kesiyorsun hep

-Tamam sustum

-ifaden alındıktan sonra halan su istedi bende almak için çıkmıştım Yusuf'ta gidiyordu. Kapıda şükrediyordu senin için ben de dayanamadım artık yeterdi dimi sürekli kahramanın çıktı ya sana bakıp duruyo eli ayağına dolanıyo san varken 'Aynı sen gibi'
bunu bilerek bastirarak söyledi

-sonraa...

-Eee..sonra

-Dur İlayda'ya anlatacağım sabırsız teşekkürlerimi ilettim ona o da sessizce bir şeyler söylüyordu.Sonra ağzından bir fısıltıyı 'Teşekkürler kalbim'dedi utandı Sonra duyduğum anlayınca başına eğdi Garibim Ben de yeter Bu kadar can çekişme diyip 'yok' dedim Anlamadı yine 'Hıı' dedi şapşal 'sevdiği yok ama sen olabilirsin'dedim

- Ya Tuğçe belki bunu sormayacaktı ne yaptın sen

-he canım He! ikimizde deli divane gibisiniz bu çocuk sürekli seni kurtarıyor Kader mi?Tevafuk mu? Nasip mi? ne dersen de ama sana boş değil Sen de ona

doğru söylüyor du boş değilim ama şimdiye kadar bunu kendime bile söylememiştim

- ama ya ben seni köşeye sıkıştıracaktım geldiğimiz noktaya bak
Tuğçe kahkaha attı
- ters köşe ha gördün mü ters köşeyi İlayda nakavt:))

sonra ilgilenicem Tatlım seninle bekle sen

~sonrasında~

abimler işe gitmişler,babam ve halam eve dönmüşlerdi. Yemek hazırlığına girişti Halam ve Tuğçe ile ne kadar ısrar ettilersede dinlen diye olmaz dedim bu yatma işi bana göre değil di telefonum çaldı arayan Berke abim di
-Alo abi
-canım nasılsın?
- İyiyim abi sen
- Ben de iyiyim canım Akşam için Yusuflar ailecek çaya gelmek istiyorlar kabul edelim mi? müsait miyiz?

Allah'ım kalbim hızını ikiye katladı

-Ilayda Orada mısın ?
-E-e-evet abi Babama sorayım
-Peki bekliyorum
- babam buyursunlar dedi abi
-tamam Canım bir şeyler lazım mı
- yok abi Görüşürüz Allah'a emanet
- Sen de canın
Tuğçe dibime yanaştı "Hadi iyisin Kaynanan geliyor" dedi başına bir kere geçirdim "Az daha bağır da halam da duysun yazık boyunu kırılacak şimdi anlayacağım diye" halama bakıp gülümsedi "ne yapacağız diyordu akşam için "
sahi ne yapacaktık Dur kızım sakin ol dedi Halam bakarız buluruz tuzlu tatlı kurabiye çeşitleri yaptık misafirlerin olmazsa olmazı kek Tabii ki bir de ev şöyle bir temizlikten geçtik yemeğimizi yedik hızlıca sofrada yakalanmamak için, saat 20;00 diye sözleşmişlerdi abimler zil çaldı Ben de bir heyecan Tuğçe'yi gönderdim Tabi ki O benim sakinleştiricim olmalıydı bu gece. Selamlaştık hoşlaştık içeri Buyur ettik. Bu defa annesi ve ağabeyi ile gelmişti, çok tatlı bir Annesi vardı Kendi annem aklıma geldi içim burkuldu sanki anlamış gibi yüzümü okşadı içimi sıcacık etti bu hareketi ben de elini öptüm. Beylerede Hoş geldiniz dedikten sonra onları Salona annesinide misafir odasına Buyur ettim.
Hal hatır sorduktan sonra tanıştık Meryem halamla iyi anlaştı Zehra teyze Müsaade istedik çay koymak için Tuğçeyle,onları koyu sohbetleri ile baş başa bırakıp Mutfağa geçtik onlar gelmeden önce demlemiştim hızlıca bardakları tabakları hazırlayıp ikramlıkları yapmak için Berke abime mesaj attım abim geldi tabakları taşıdı. Biz de bizim tabakları ikram ettik biraz daha sohbet ettik boşları doldurmak için Mutfağa gidiyordum Aniden önüme çıkan Yusuf'la çarpıştık Allah'tan çok sert çarpmamistik ki bardaklar yere düşmeden tuttum özür diledim O da benden diledi aynı anda gülümsedik tam Yanından gidecektim ki

"Ilayda" dedi

"Efendim"

"bir şey mi istedin" dedim.

"evet" dedi

"Buyur"

"Eğer nasipse o gülüşün tek benim olsun isterim"

Bölüm sonu ;))

Selamün Aleyküm
Nasılsınız ?
Bölüm nasıldı ?
Kendinize iyi bakın
Allah'a emanet olun sevgiyle kalın
♥Seviliyorsunuz♥

Bu bölümü♥🍁 az1vicdanz🍁♥ ithaf ediyorum

BİZ İKİMİZ(TAMAMLANDI) Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα