BİZ İKİMİZ(TAMAMLANDI)

14. Bölüm

~Yusuf'tan~

Sesiz bir şarkı mırıldar ruhum...

Sevda kuşlar misali
Gelip kalbime kondu
Ömrüm kışlar gibiydi
Sonsuz bir bahar oldu.
Esmer bir akşam vakti
Senle yeniden doğdum
Benden çaldıkları, unut dedikleri
Kaybettiğim kaderi buldum.
Dünyanın yükünü yazsalar payıma
Dost düşman bir olup çıksada yoluma
Vazgeçmem senden yinede
Ben aşkla yürürüm ateşe
Yeterki sen ellerimden tut.

Evet bir akşam vaktiydi kalbime gelişin. Şimşekler çakar gibi ne olduğumu anlamadım ki nasılda sıcacık ettin içimi. Mezarlıktaki o çarpışmamız. Şükürler olsun Rabbim tevafukların için. Tutacak mısın İlayda ellerimi? Ona yaptığım konuşmamı desek, itiraf mı desek, sorumu desek her neyse işte o günden sonra aradan koca bi hafta geçti. Koca diyorum çünkü bildiğin günler ay gibi geçiyordu. Okulun son haftası okula gitmemiştim, çünkü dersler bitmişti. Bugün mezuniyet balosu dedikleri benim öyle şeylerden hiç haz etmediğim bi eğlence vardı. Ben eğlencesine değil alacağım diplomaya odaklandım. Bitmişti okulum sonunda hayallerime son adımlardaydım. Yavaştan hazırlanmaya başlamalıydım. Kapim çaldı. Annem gelsene...
 
- Ne yaptın oğlum hazırlandın mı?
● Hazırlanıyorum annem
● Sen hazır mısın?
- Abini bekliyorum
● Daha gelmedi mi?
- Eli kulağındadır 
● Tamam annem. Gelsin ben hazır olurum çıkarız.
- Tamam oğlum
- Heyecanlı mısın?
● Senin kadar değilim sanırım  annecim
- Bencede :)
● Abimde böyle değildin yanılıyor muyum?
- Evet bu kadar değildim. O zaman baban yanımdaydı. Sanki, daha açım tazeydi. Sen küçüktün ama şimdi büyüdün ve sende ayrıca başka heyecanım da var 
● Neymiş o ?
- İlayda tabiki oğlum. Mezun olup işinin başına geçince hemen isteyeceğim sana onu. Halasının ağzını aradım geçen akşam yokmuş bir sevdiği " Öyle şeyleri sevmezde konusturmazda" dedi. 
● Hızlısın annem
- Hayat beklemiyor kuzum hayırlı işte acele etmek lazım
● Sen en iyisini bilirsin annem Rabbim'den hayırlısını dilemek dua etmekten başka şansım yok şuan.

~İlayda'nın ağzından~
Yoluma çıkan kısmetimdir. Payıma düşenler nasibim ve sahibim "ALLAH'TIR" yolumu "O" çizdi yönümüde elbette gösterecektir. Teslimiyetim tam Elhamdülillah buna şüphem yok. Kalbim peki onu ne yapmalı ? 'Yusuf ' diyor başka birşey demiyor. Okula gitmedim bir hafta boyunca hoş okulun son haftasıydı ama yinede giderdim önceden. Okul benim için çok önemliydi. Seviyordum okulu Hele ki kütüphanesi. Bütün boş derslerim orada geçerdi. Bütün öğrenciler kantine koşarken ben kütüphanenin yolunu tutardım. Eee tabi bu gitmeyişim (Yusuf'tan sebepti ) ya cevap beklerse,ya pişman olmuşsa sorduğu şeyden diye diye beynimi yemiştim. Bu arada Tuğçe sürekli arayıp beni sıkıştırsada sel verip sır vermedim demek isterdim tabi ama kendimde bilmiyordum ki Yusuf'a ne diyecektim. "Tamam " desem abilerim var daha ne ayıptı birde okulum tabiki "Hayır daha erken " desem gönül razı değil. Bende akışına bıraktım bakalım "Mevlam neyler,neylerse güzel eylerdi " Bugün mezuniyet balosu varmış Yusuf'ların. Annesi halamı arayıp davet etmiş. Abiside abilerimi davet etmiş. Biz zaten okuldan davetliyiz.

TUĞÇE arıyor....
-Efendim Tuğçe
●Hazır mısın canım?
-Evet sen
●Bende hazırım
-Ne giydin?
●Süpriz olsun Tuğçe bu kadar merak etme
-Aman tamam ya şöyleme hıh
-Pişti  olmayalım diye sormuştum
●İyi ya işte ikiz gibi oluruz
-Aha ha ha çok komik İlayda
●Peki... zümrüt yeşili elbisemi giydim birde birde altın sarısı şalımı taktım oldu mu?
-Ay daha görmeden beğendim çok yakışmıştır eminim
●Deli kız sen ne giydin
-Bak sen merakta edermiş
●Ya.. sen sordun diye sordum
-He Kuzum he!  Soylemiyecem işte al sana süpriz
●Peki Tuğçe Peki..
●Hazırsın madem biz geliyoruz şimdi
-Tamam bekliyorum

Hemen aşağıya indim, bizimkiler beni bekliyordu.
 
-Selamün Aleyküm ahali hazır mısınız?
-Aleykümselam abim maşAllah bu ne güzellik
-Teşekkür ederim yakışıklı abim  (Berke'ye diyor)
-Öhö öhö... (Berk)
-Ooo seni unutmuştuk dimi abicim yakışıklı 2. Abim diyecektim
-Baksen cadıya sattı Berke abisini
-Neyse canım abilerim sizi birbirimize düşürmeyeceğim. Zaten Tuğçe canımın yarısını okudu diyer yarısınıda  orda okur diye ayırdım. Size kalmadı yani.
"İyi hadi çok konuştunuz çıkalım" dedi Halam
"Tamam Tuğçe'yi de alacağız daha"dedim. Uğrayıp Tuğçe'yi aldık zamanında varabilmiştik. Zehra teyze ve Yunus abiyle buluşup selamlaştık. Şükürler olsundu Yusuf yoktu. Muhtemelen arkadaşlarının yanındaydı

~Yusuf'un ağzından~
Tören başlamıştı işte içim kıpır kıpırdı. Bu heyecanım diplomadan çok İlayda'nın burda olmasıydı. Abicim sağolsun annemle anlaşmışlar son dakika golü atmışlardı evden çıkarken İlayda'nın ailesini davet etmişlerdi. Hoş İlayda yinede gelirdi okul aynı olduğu için belki ama bu bizimkilerin ardımdan iş cevirmelerini değiştirmiyordu. İsmim sahneden sesleniliyordu ama İlayda'yı düşünmekten adapte olamamıştım ta ki kolum arkadaşım Ömer tarafından dürtülene kadar

 -Oğlum Yusuf kendine gelsene şoka girmenin zamanımı şimdi sanki bilmiyordun 1. Olduğunu
-Hıı!!
Kendime geldim ve sahneye koştum. Diplomamı okul 1. Liyle almıştım. Annem ağlıyordu. Meryem Teyze ona sarılmış destek oluyordu. Abim aferim oğlum seninle gurur duyuyorum. İlayda'dan tarafa bakamadım bile. Diplomalar dağıtıldı eğlenceye geçildi. Bende annemlere koştum onlara sarıldım. Tebrikleri kabul ettim. Sonra İlayda ve Tuğçe geldiler onlarda tebrik ettiler. Göz ucuyla ona bakmıştım nede güzel olmuştu.

~İlayda'nın ağzından~

Diplomasını 1.'lik ile aldı. Onda zerre böbürlenme yoktu aksine insanlar tebrik ettikçe utanıyorum. Bu ne güzel bir utanmaydı böyle içine çekiyordu her hali beni. Biliyordum benden cevap bekliyordu. En güzel yolu bulmuştum kendimce. Herkes tören alanına girince bu ortamda delirsede çok uzun sürmez diye deli cesareti ile mantıklı düşünmeyi öbürüne göre daha çok düşünen Berke abimin yanıma çağırdım. Konuşacaklarım var abi dedim.
-Tamam güzelim
●Abi nasıl diyeceğimi bilmiyorum ama  sizin arkanızdan iş çevirmek istemiyorum.
-Anlat güzelim çekinme
●peki abi sonucunda kızsanda bilmen gerekiyor
-Ilayda birimi var?

Gözlerimi kocaman açtım ona bakıyordum
●Nerden anladın dedim başımı önüme eğip
-utanmana gerek yok canım olmalı böyle şeyler hayatında Allah'ın izniyle zamanında geldi sanki Yusuf değil mi?
●Allah'ım yer yarık olsada gitsem ya ben
-Ilayda güzelim bak yüzüme hayırlısıyla İnşAllah diyelim Yusuf iyi bir çocuk
●cevap bekliyor abi ne diyeyim?
-küçük bir not yaz mesela
●Tamam teşekkür ederim abicim
-Ama vermesi benden tamam mı ?
● Peki abi

İçeri geçip Yusuf'un törenini izledik sonra ailesinin yanını geçtik tören bitince

~Yusuf'un ağzından~

Herkesle tebrikleştik bu işler bana göre değildi sevdiğim şeyler değildi böyle göz önünde olmak. Berke abi geldi yanıma sarıldık tebrik etti. Tokalaşırken avucuma bi kağıt bıraktı....

                               Bölüm sonu...