Büyük Adamın Küçük Kadını

16- Alev Alev🔥

Önce beğenelim mi? 🖤

Yetişkin içerik içerir, rahatsız olacak var ise okumasın 😊

Şaşkınlığımı üzerimden hala atamamışken, elimden tutup beni ardından çeken Ali ile adımlamak durumunda kaldım.

Ali ile iki gün boyunda aynı odada kalacaktım. Birlikte uyumuştuk ama bu ondan farklıydı, kalbim buna dayanırmıydı?

Gencecik yaşımda Ali yüzünden kalp hastası olacaktım, zira o yanımdayken deli gibi atmaktan hiç vazgeçmiyordu. Bir yanım git Gamze'lerde kal sen manyakmısın diyordu diğer yanım ise bu fırsat eline bir daha geçer mi? Bu fırsatın elime bir daha geçeceğini sanmıyordum o yüzden de tepmemeye karar verdim. Herşey yaşadıkça tecrübe edilirdi. Onunla iki günün birlikte geçirmenin nasıl olacağını görmek istiyordum.

Otelin dışı kadar içi de güzeldi hem de çok güzeldi. Odaların kapıları bile ben pahalıyım diye bağırıyordu resmen...

Gerek varmıydı böyle pahalı bir yere iki gün içinhem Ali'yi tanıyordular, buraya geliyor olmalıydı.

"Ali seni nereden tanıyorlar, kimlik bile sormadılar? Kimlik sorulmadan otele almazlar ki..." Elimdeki elini başıma götürüp kendine çekti şakağımı öptü. Olduğum yerde eridim, hep böyle şakağımdan öpsün istedim.

"Düşünme bunları küçüğüm, keyfini çıkar. İş adamı olduğumu da unutma bunun gibi birçok otelde benim imzam var tanınmam gayet normal." doğru söylüyordu mühendis olduğu bir an çıkmıştı aklımdan...

Odaya girdiğimizde içinin genişliği ve şık tasarımı beni benden almıştı. Çantamı yere bırakıp cama ilerledim en yüksek odalarından birindeydik suitmiydi bu o da?

Ali'ye döndüm, beni izliyordu. "Gerek varmıydı böyle bi yere Ali çok güzel ama çok pahalıdır." o düşündüğümi bilmesini istedim.

"Düşünme bunları." kollarını açtı, sarılmanı mı istiyordu seve seve sarılırdım. Hızlı adımlarla kollarının arasına girip ellerimi sırtına sardım o kadar kalıplıydı ki tam tamına saramamıştım bile...

Başımı tam kalbinin olduğu yere yasladım, saçımı kokladığını hissettim sonrasında başımın tepesine saçlarına minik bir öpücük kondurdu.

İşte huzur tam olarak buydu.

"Kızgınım sana" dedi, hala yaptığım o şakada kaldığının bilincindeydim kendince haklıydı.

"Haklısın, özür dilerim hayatım." yanağımı yasladığım yeri hafif yana dönüp öptüm.

"Tepkini merak ettim, hem seni kızdırmayı çok seviyorum, biliyorsun..."

"Biliyorum" dedi ardından iç çekti. "Kıskandım, başkasıyla adın yan yana geldiğinde bile deli olacakmış gibi hissediyorum." itirafları kalbimde derin bir sarsıntı yarattı. Daha sıkı sardı beni...

"Yapma yavrum bir daha
.. Sinirli biri olduğumu en iyi sen bilirsin, beni böyle şeylerle deneme." sonra kendi kendine mırıldandı ama duymuştum çokta sessiz değildi yani...

"Sikicem Mert'ini de Furkan'ın da elimde kalıcak şerefsizler!" kıkırdadım tepkisine.

"Siz bana gülüyormusunuz hanımefendi?" demişti oyunbaz bir tavırla, bende oyununa katıldım. Göğsünden başımı kaldırıp, yüzüne baktım çok uzun boyluydu başımı oldukça kaldırmak durumunda kalıyordum her seferinde.

Gülerek "Evet size gülüyorum beyefendi." demiştim güldü otuz iki dişini de gördüğüme yemin edebilirdim. Zalımın evladı keşke hep böyle gülseydi de kasıntı olmasaydı. Neyse ki her halini ayrı bir seviyorum odunkende benimdi böyleykende...