Until We Meet Again

ENTRY #30

^_^: warning ang eksenang ito may halong lambingan at kalandian. Epekto ng single ang writer. Enjoy.

---

Parang may sariling isip ang mga paa at nag kusa itong lumapit. Pagdating sa kanya, lagi akong may enerhiya para humakbang papalapit.

Hindi pa ako masyado nakakalayo hinatak ni Poseidon ang braso ko. nagtataka ko siyang nilingon. "bakit?"

Para siyang napaso at napabitaw agad. "wala"

I looked at my girls, kahit walang salita na lumabas sa mga bibig namin at nagtititigan lang kami nage-gets agad namin ang gustong sabihin sa isa't isa. Carmela Inessa Abades is on the move. C.I.A.

Naramdaman ko ang marahang pagpisil sa braso ko. nasa likod ko na pala si zander. may pag-aalinlangan ang munti niyang ngiti. Pinilit kong hindi suklian ang ngiti na iyon, I stayed poker face.

"let's talk" aniya.

Tumango nga ako at nagpatianod papunta sa sasakyan niya.

"hindi ka ba busy?" sabi ko pagpasok namin sa sasakyan. Siya ang nagkabit ng seat bet ko, naunahan niya ako.

"ngayon lang ulit ako nakalabas ng hospital." Nagsimula na siyang mag-drive

Hindi ako nagsalita buong byahe, alam ko na sa condo niya kami pupunta. Saan pa nga ba? Maliban sa hospital condo niya lang ata ang lugar na madalas siya. Napapaisip tuloy ako nagkaka-night out kaya siya? O hospital lang ang buhay niya.

Hindi ko padin siya pinansin pagdating sa condo niya. Rinig ko ang pagbuntong hininga niya pagupo ko sa sofa. Humalukipkip ako. Para naman siyang pusa na tumabi sa akin at parang gusting manlambing.

"hindi ba ako nakaregister sa phone mo at hindi mo manlang ako matawagan o matext?"

"I'm so—"

"I waited! Sana sinabi mo nalang sa akin na hindi ka dadating para hindi ako umasa at mas lalong hindi ako nag-antay!"

Akma niya akong aabutin pero umusog ako.

"umasa ako na dadating ka lalo pa at nalate ang start ng competition pero no signs of Doctor Zander Antony Mendez! You--"

"let me talk please"

I bit my lower lip para pigilan ang sarili ko. wala nanaman preno ang bibig ko.

"first of all I'm so.. sorry. I know I promised and I'm sorry na hindi ako nakarating. We had a VIP and then there's a emergency. I know it will sound lame and old excuse but i lost my phone. It's already late and alam ko na tapos na ang competition mo,  Gusto man kitang tawagan hindi ko kabisado ang number mo at I just.. don't know what to do lalo at weekend hindi ko alam saan kita pupuntahan "

Hindi niya kabisado ang number ko? dapat ba akong magtampo, bakit ako kabisado ko ang number niya.

"wala ka bang messenger or kahit anong social media?"

Mabilis siyang umiling. "I don't do that"

"wait? What do you mean you lost your phone eh ano iyan?" turo ko sa cell phone na nasa center table. It's his phone.

"someone found it. Hindi ko alam kung sino dahil walang pangalan na nakalagay sa form. Pumunta akong lost and found and there, sabi ng personnel may nag bigay lang daw sa kanila. When I scan it , wala ang lahat ng details parang finormat"

"I called, someone answer and it's a girl. She said hindi nakaregister ang number ko" actually it's not just a girl. 'yong jenica ang sumagot. I want to add pero pinigilan ko ang sarili ko.