TENİ TENİME |Yeni Özel Bölüm|

27| Daha Yeni Başlıyoruz

Duyduğu şeyle Feride'nin gözleri öylece Arslan'ın gözlerinde takılı kalırken hayret dolu bir ses çıktı ağzından.

"Efendim?" dedi inanamazcasına.

"Evlen benimle."

Arslan kızın hala kendine gelemeyişine gülüp hep yanında taşıdığı yüzüğü almak için hafif doğrularak arka cebinden cüzdanını çıkardı. Elinde parlayan yüzüğü de önüne sunduğunda Feride hala sessizdi.

"Sen de haklısın tabii. Öyle emir kipiyle sorulmaz bu."

Kızın dudağına uzanıp derin bir öpücüğün tadını dudaklarına bıraktıktan sonra alnını alnına yasladı.

"Feride, beni dünyanın en mutlu adamı yapıp, benimle evlenir misin?"

İşte şimdi gerçekliğin içine yavaş yavaş çekiliyordu Feride. Vücudundaki her bir tüy diken diken olurken kalbi kulaklarında uğulduyordu. Hayatında duyduğu en güzel soruyu cevaplamak için başını salladı.

"Evet." dedi kocaman gülerek.

"Soruyor musun cidden? Tabii ki evet, binlerce kez evet!"

Arslan da kahkasına karşılık verirken bu sefer sıkıca sarılmıştı ona. "Hemen yarın kısmını duydun değil mi?"

"Duydum, ama yarın olmaz."

Arslan yavaşça, yine Feride'nin korkup bir şeyleri erteleyeceği fikriyle geri çekildi.

"Neden?"

Feride onun bir anda asılan suratına bakınca dudaklarını ısırdı.

"Yarına kadar sabredemem de ondan."

"Bak sen!" Arslan kendisini kıstırıp deli gibi huylandığı bel boşluğundan gıdıklamaya başladığında zar zor nefes alıyordu gülüşlerinin arasından. En sonunda yine her zamanki gibi gözünden bir damla yaş gelince durmuştu onu gıdıklamayı.

"Ama nasıl evleneceğiz ki, hem de yarın?"

"Sen orasını bana bırak." diyerek doğruldu Arslan. Üzerini düzeltirken Feride de dağılan saçlarını toparladı.

"Nereye gidiyorsun, tek mi bırakacaksın beni?"

Arslan arabanın anahtarını da alıp eğilerek kızın dudağında bir öpücük kondurdu. "Birkaç saate gelirim. İşlerim var."

"Peki." dedi Feride onu yolcu ederken. Tek başına kaldığında sırtını kapıya yaslayarak elini hala anormal bir hızla atan kalbine bastırdı. Resmen evleneceklerdi öyle mi? Bu ona gerçek olmayacak kadar güzel gelirken aynı zamanda büyüleyici bir şeydi de.

Biraz canı sıkılınca dışarı çıkıp diğer tatil yapanların da oturduğu bar kısmına ilerledi. Kendine bir kokteyl söyleyip yavaş yavaş yudumlarken en uçtaki masada oturan iki tane kız dikkatini çekti. Biraz arkadaş edinme fikri fena gelmezken kalkıp yanlarına ilerlemişti.

"Merhaba, size katılabilir miyim?"

Biri sapsarı saçlı, diğeri de kumral olan kızlar kendisine gülümseyerek bakarken başlarını salladılar. "Tabii ki, gel."

Yanlarına oturduğunda ilk önce kısa bir tanışma faslı gerçekleşti. Birinin ismi İrem, diğerininki Ahsen'di. Buraya kız kıza tatile geldiklerini, yarın da bir başka arkadaşlarının aralarına katılacağını öğrenirken ikisine de kanı ısınmıştı Feride'nin.

"Ee sen Feride, tek mi geldin?

"Yok, erkek arkadaşımla geldik az önce. Hatta nişanlım sayılır." dedi yanakları kızararak.