TENİ TENİME |Yeni Özel Bölüm|

35| Final Part II (SON)

Tüm okuyuculara ithaf edilmiştir🤍

•••

"Arslan Bey, başka bir emriniz yoksa çıkıyorum?"

Arslan masasından başını içeri giren Cemre'yle kaldırdı. Bileğindeki saate baktığında hayli geç olduğunu görmüştü. İşlerin yoğunluğundan çalışmaya fazla dalmış olmalıydı.

"Bekle Cemre, beraber çıkalım." diyerek kalktı yerinden. Ceketini üzerine geçirirken masanın köşesindeki çerçevenin içinden kendine bir tebessümle bakan Feride'yi görünce o da gülümsemeden edememişti.

Fotoğrafta bir eli hafifçe şişmiş karnının üzerindeydi. Artık hamileliğinin üçüncü ayını bitirmiş, dördün ortalarındaydı.

Bel ağrıları dayanılmaz olduğunda işe ara vermiş, bu yüzden Arslan'ın sorumluluğu artmıştı ama şikayetçi değildi bu durumdan. Yeter ki onlar iyi olsundu.

"Düğün hazırlıkları nasıl gidiyor?" diye sordu Cemre'ye arabaya bindiklerinde. Asistanı heyecanla anlatmaya koyulunca elindeki çiçek dikkatini çekti. Cemre de bunu fark edince gülümsedi.

"Nişanlımdan. Çok düşünceli."

Arslan da gülerek başını salladı. Kızı bıraktıktan sonra kendisi de bir çiçekçiye uğrayıp Feride'ye de bir tane almıştı.

Kapının önünde dikilirken Feride'yi yormamak için anahtarıyla girdi içeri. Girer girmez de Rüya'yla birlikte mısır eşliğinde film keyfi yaptıklarını gördü.

"Aşkım, sonunda gelebildin. Rüya'nın eline bıraktın gittin beni." dedi ve karnının el verdiğince bir hızla yanına ulaşıp boynuna atladı.

Arslan da gözlerini deviren Rüya'ya gülerek bakıp hala kendisine sarılan kızla koltuğa geçip oturdu ve onu kolunun altına aldı.

"Ben kalkıyorum o zaman. Arslan, bu arada sende gerçekten peygamber sabrı var. Tebrik ederim."

Feride kuzenine yanında bulduğu kumandayı hafifçe fırlatırken Rüya kaçarak çıktı evden. İkisi yalnız kaldıklarında Arslan kızın dudaklarına uzanıp uzun uzun öptü.

"Çok mu yoruldun?" diye sordu Feride geri çekilirken.

"Yorulmuştum, şimdi geçti." diye gülünce Arslan, Feride geri çekildi.

"Uzan, biraz masaj yapayım."

Arslan dediğini yapıp koltukta boylu boyunca uzandığında başını da kızın karnının hemen bitişiğine yasladı. Feride'nin parmakları hemen alnını bulup nazikçe ovmaya başlamıştı.

"Asıl sen çok yoruldun mu? Çok belin ağırdı mı yine?" diye sordu Arslan. Yanağını yasladığı şişkinliğe bir öpücük bırakıp tekrar kıza döndü.

"Ağırdı tabii. Sevmiyor bence bu çocuk beni."

"Sevmez olur mu? Babasının nasıl da onu görmek için sabırsızlandığını anlıyordur. Erken gelmek içindir bu zorlamalar."

Sonra aklına gelenle yerinden fırladı. "Nasıl unuttum!" diyerek tekrar dışarı çıkınca Feride ne olduğunu anlamayarak bakakaldı arkasından.

Fakat Arslan elinde koca bir buket çiçekle içeri girince sevinçle elinden aldı. "Bana mı?" diye sordu burnunu da arasına daldırırken.

Arslan kafasını sallayınca ensesine elini uzatarak aşağı, kendine çekti onu. Dudaklarına kısa bir öpücük bıraktıktan sonra güldü.