He's My Teacher (El Señorita Series #1)

Chapter 11

Halos hindi ako nakatulog ng gabing iyon. Para bang mas lalong tumitindi ang kabog ng puso ko. Kinakabahan ako sa maaaring mangyari. Halos gumulong na ako sa buong sulok ng kama ko habang nag iisip ng sulusyon na gagawin ko bukas. Ano nga ba ang kaya kong gawin para hindi iyon masira? Pinag hirapan ko ang tagumpay na ito at mawawala lang ng ganoon.

Bigla kong naalala si Dion. Yeah. I need to call him.

I dial his number then after series of rings he answer.

'Hello Yumi babe' bungad niya sa akin.

'We have a big problem Dion. May picture tayo sa phone ni Alexa. It can ruin me Dion. Ayaw ko' nag papanick kong saad sakaniya. Kagat-kagat ko ang aking kuko habang hinihintay ang sagot niya sa akin.

'Relax Mayumi. Paano ba kasi nag karoon siya ng ganoon' he said over the phone.

'Gago ka kasi. Didn't I tell you na makakasira to sa ating dalawa. Huwag kang tanga Dion. Pareho tayo may mali' I shout at him.

'Okay relax babe. Relax. I'll think of the way. Should I resign ?' He asked

'Resign. From your work? What for. Mas lalo mo lang diniin. Look kahit mag resign ka ng milyong beses nabigyan mo na kami ng markings as a teacher. Fuck it Dion mag isip ka nga' sigaw kong muli.

Kinakain na ng kaba ang dibdib ko. Paano kung malaman nila Mom. I hate to think of it. Parang mamamatay ako sa sobrang kaba.

'I am thinking of the way Mayumi Cervantes' sigaw niya pabalik. With all his madness.

Ilang ulit akong huminga ng malalim.

'I can't think right now' I told him truly.

'Kasalanan mo to eh. It was all your fault. Dapat hindi mo pinakita sa akin ang notebook mo. Dapat hindi mo ako hinalikan sa cr para okay sana lahat. Sana hindi nalang kita pinansin. Sisirain mo ang buhay ko Mayumi' humahangos niyang saad.

Marahang tumulo ang luha ko sa mga sinabi niya. Is it my fault again. Kasalanan ko ba ulit to? Kinagat ko ang labi ko bago binaba ang phone at pinatayan siya ng tawag. After a while bumukas ang pinto ng aking kwarto.

Larissa and Yuri was now walking towards me. Niyakap nila ako ng mahigpit at inalo. Sila na lang ba ang meron ako ngayong iniwan ulit ako ng mundo. But to my surprise I saw my ate joining the hug.

"I am here bunso. Love kita" saad ni ate. Bigla na lang akong umiyak ng sobra dahil sa kanila. Damn it. I am too lucky to have them. Too lucky indeed.

"Tahan na. Para kang bata. Nandito kami. We won't leave you" saad ng pinsan kong si Issa sa akin.

They are my own priceless gem.

"Anong gagawin ko?" I ask them while they are drying my tears.

"Ano ba kasi yun?" Muntik ko pang makalimutan. Hindi pala alam ni ate kung ano ang meron sa amin ni Dion.

Umiling ako ng makailang ulit. She don't need to know about anything. Hindi.

"Wala ate. It was nothing" sagot ko habang kinakabahan.

"Ah ate dito kami matutulog" saad ni Issa na may tono na pinapaalis niya ang kapatid ko. Kahit ako ay gusto ko na siyang lumabas.

"Should I go?" Bigkas niya. Tumango ako . I smile at her before she kiss my forehead.

"I love you ate" I said to her and kiss her cheek.

"I love you too bunso ko"

Pag labas niya ay sumampa agad ang dalawa kong kaibigan sa kama ko at hinawakan ang mag kabila kong kamay.