Chapter 23

2.8K 113 12
                                    

"Kakausapin mo siya? Bibilhin mo ang stocks niya? How?" Sunod-sunod na tanong ni ate.

Hindi ko alam kung paano? Paano ko nga ba gagawin iyon? Hindi ipinagbibili ng ibang stockholder ang kanikanilang shares sa kompanya. And the only choice left at me was him. I don't want to talk to him but I don't have any choice.

"Hindi ko alam. Basta hindi ko hahayaang mapunta kay Lexa ang kompanya. I don't wanted that to be gone. That was the last remembrance of my loving brother" saad ko habang nakatingin sa mga mata ng kapatid ko. I need to pursue him if he was the last chance I have then I'll grab. Kahit na sobrang ayaw kong lumapit sa kaniya I'll do.

"Kung kaya mo siyang pilitin. Try to pursue another stockholder. Mukhang hindi papayag si Dwayne sa iniisip mo" my sister told me.

Napasandal na lang ako upuan habang nag iisip ng paraan.

"Hindi mo siya mapipilit na ipagbili ang kaniyang shares Yumi. He was holding that dahil sobrang gusto niya. I don't know. Sabi ni Dwayne hindi siya in love saiyo tapos noong nawala ka halos parang baliktarin na niya ang mundo kakahanap sayo" saad ni ate sa akin.

"I don't know. Sobrang nasaktan ako. Hindi ko kayang tangapin siya sa buhay ko ng ganoon kadali" I smile at my sister forcedly.

"I know. I know you are afraid to let that person enter your heart again. Takot kang mag tiwala muli dahil minsan ka na niyang nasaktan. Dahil minsan na niyang winasak ang puso mo. I know it was hard to accept the same person that hurt you but Yumi people need second chance. Para itama ang mali niya" saad ng kapatid ko ngunit umiling ako.

Hindi. Hindi basta binibigay ang second chance. Other people may gave more chances but me! Ako hindi. Hindi ko kayang mag bigay ng second chance basta-basta. Sabihin na nating takot ako pero may dahilan yun. Isang mabigat na dahilan. And you can't blame me if I didn't easily trust people who put wound and break me. Mahirap ng mag tiwala ulit.

"Second chance? Binibigay ang second chance doon sa mga taong nag kamali ng hindi sadya. And in our situation yung pag kakamali niya. Sadya iyon ate. He told you didn't he. O baka nga he was under your command —"

"Yumi that was years ago" putol niya sa sasabihin ko.

"But it hurt me more than I could imagine. Naalala mo kung gaano ako nasaktan noong mawala si kuya. I didn't speak for what? For almost years ate. And this pain he made was more than I can take. Halos dumating ako sa punto na gusto ko ng kitilin ang buhay ko" I half shout. My tears was falling while my fist was tight close.

"Kapag nakikita ko siya nasasaktan ako. Kapag nakikita kita— gusto ko mang kalimutan ang sakit but it can't easily gone. Ate that pain was still in my heart. Buried deep. That was fucking staying deep down in my system. Sobra akong nasaktan alam mo ba yun? And I hate my self for falling for him even harder. Na kahit alam kong imposibleng mangyari dahil minahal niya ang nakatatanda kong kapatid. Ate maskit yun!!" I shouted. I don't know why I am crying again. Maybe I want to let go of this pain. Maybe I want to move on before I move forward to what future I have.

Masakit. Oo sobrang sakit. Gusto ko ng makawala sa sakit na nararamdaman ko. Gusto ko ng pakawalan lahat ng hinagpis at hinanakit ko. Hindi ko man pinapakita na nasasaktan ako hindi ibig sabihin noon ay hindi na ako nasasaktan.

Naramdaman ko ang yakap ng kapatid ko habang inaalo niya ako. I close my eyes as he kiss my forehead and hair. Siya lang ang bukod tanging tao na kahit magalit ako ay madaling mawawala. Dahil simula't sapol ay siya na ang nariyan sa tabi ko. She wasn't leaving me not until I do.

"Shhhh. I know yumi. I'm sorry. I causes to much pain in our bunso but don't worry yumi bunso narito na si ate. I won't let people hurt you again. Shhh. Stop crying okay" pag alo niya.

He's My Teacher (El Señorita Series #1)Where stories live. Discover now