~2~

3.4K 265 374
                                    

⚜️


/ 11 Mayıs, 2010 /

Alina kendini bekleyen siyah arabaya binip sessizce dışarı izledi. Bir görevi daha bitirmişti ve şimdi yeni bir görev gelene kadar bir daha dışarı çıkmayacaktı. Yeni görev bu sefer ne zaman gelecekti? 1 hafta sonra? 3 ay sonra? Ne zaman olacağı asla belli değildi ve bu gerçekten can sıkıcıydı.

Arabanın durmasıyla inip güvenlikli büyük binaya girdi ve direkt görevin bittiğini haber vermek için en üst kata çıktı. Kapıyı çaldı, biraz bekledi. İçeriden duyduğu sesle içeri girip başını yere eğdi ve konuştu.

"Görev tamam efendim."

"Bravo Alina. Başaracağını biliyordum. Şimdi git ve dinlen. Yarın büyük görevine çıkıyorsun."

Alina heyecan ile sırıtıp adamı onayladı ve odadan çıktı. Yarın yeniden büyük görevini alacaktı! O gelmiş geçmiş en iyi karaduldu.

Alina büyük bir keyifle küçücük odasına gelip üstünü değiştirdi ve direkt yattı. Yarın büyük bir gündü.

Alina derin bir nefes verip büyük odaya girdi ve başını yere eğdi.

"Yeni görev için hazırım efendim."

"Yüzüme bak Alina."

Alina duyduğu ile hızla mavi gözlerini adama çevirdi. Onun yüzüne ilk defa bakıyordu. Esmerdi ve siyah büyük gözleri vardı. Grileşmeye başlamış siyah saçları joleyle geriye doğru atılmış , yüzündeki büyük ve rahahatsız edici yaralara rağmen gülümsüyordu.

"Şimdiye kadar çok güvenimi kazandın. Sen gerçekten şimdiye kadar ki en iyi karadul olabilirdin."

Kız duyduğu ile adamın ne demek istediğini merakla beklerken adam konuşmaya devam etti.

"Hala olabilirsin.. Sadece onu bana getir. En iyi karadulumu ama getir Alina."

Alina en iyi karadul olamadığını duyup hüzne kapılırken yüzündeki ifadeyi hiç değiştirmedi.

"Tabi efendim.. Ama en iyi karadul.. O... Kim?"

"Natalia.. Natalia Romanova. Avengers denen bir grup ile beraber New York'ta. Bize, ailemize yıllar önce ihanet etti. Artık ödeşme vakti.. Onu sadece buraya getir. Zarar vermeni istemiyorum."

"Tabi efendim."

Adam sessizce kızı süzüp ayağı kalktı ve ellerini cebine atıp sert adımlar ile önüne geldi. Kız onunla göz göze gelmemek için gözlerini kaçırırken adam hemen önünde durdu ve eliyle kızın çenesini tutup kendine bakmasını sağladı.

Red Room || Steve Rogers Donde viven las historias. Descúbrelo ahora