Red Room || Steve Rogers

~8~

Yukarıdaki şarkıyı açmayı unutmayın. Iyi okumalar ♡♡.

○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●

Steve : Alina !! Sorun yok ! İyisin ! İyisin..

Natasha : Alina ! Tanrım..

Steve karların içinde soğuktan titreyen kızı kucaklarken Alina sadece ağlıyordu. Steve kızı kucakladığı gibi karları umursamadan gemiye doğru hızla ilerlerken Natasha , Alina ' dan cevap almak için sürekli konuşup duruyordu. Görev biteli yaklaşık 1 saat olmuştu ama Alina gördüğü hayal yüzünden ormanın içinde kaybolmuştu ve büyük ihtimalle o hala bunun farkında bile değildi.

Steve kızı gemiye kadar taşıyıp direkt acil durumlar için ayrılmış odaya soktu. Bir yandan ağlayıp bir yandan da titreyen kıza sıcacık battaniyeler örtülürken Natasha ona sıkıca sarıldı. Ona defalarca geçtiğini söyleyip rahatlatmaya çalışırken kız ona daha önce hiç sarılmadığı gibi sarıldı.

Soğuktan akan burnunu çekip karın soğukluğundan ıslanmış saçlarını geriye attı. Şuan tek istediği ve düşündüğü şey o hayalin asla gerçek olmamasıydı. Gerçek olmamalıydı ! Asla.. Asla olmamalıydı.

Duygulu yaklaşık yarım saat geçtikten sonra geminin doktoru kızı tamamen muayene etti. Hiçbir sorunu olmadığını söyleyip giderken Natasha , Maria ' nın kendisini çağırmasıyla mecburen odadan çıktı.

Odada tek kalan Alina battaniyelere sarılmış sessizce uzanırken kıpkırmızı mavi gözlerini kapattı. Hala az da olsa titreyen dudağını ısırıp aklını boşaltmaya çalışırken kapının açılma sesiyle az önce kapattığı gözlerini anında yeniden açtı. Steve hüzünlü bir havayla kızın yanına gelip sessizce otururken neredeyse fısıltı şeklinde konuştu.

Steve : Selam..

Alina : Selam..

Steve : Daha iyi misin ?

Alina başıyla adamı onaylarken Steve gergince gülümsedi. Odada kısa bir sessizlik geçerken Steve kıza yeniden döndü ve dayanamayarak konuştu.

Steve : Sen de hayal gördün değil mi ?

Alina : Evet. Sen de mi gördün ?

Steve : Tony , ben ve Natasha.. biz de gördük.. ama sanırım aramızda en çok etkilenen sensin.