~4~

2.7K 180 353
                                    

⚜️

○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●
/17 Mayıs, 2010/

Alina mavi gözlerini kırpıştırarak açıp bulanık etrafa bakarken ortamın netlenmesiyle sedyenin başında Natasha'yı gördü. Kadın ona şevkatle kocaman gülümserken Alina onun yanında olduğunu görüp istemsizce gülümsedi.

"Selam."

"Selam."

Natasha kıza gülerken Alina kadının sarılı omzuna baktı. Yüzündeki gülümseme hızla silinirken Natasha durumu fark edip kızın elini tuttu.

"Alina, sorun değil. Aklının karışması senin suçun değildi."

"Ama onlar haklıydı. Ben sadece beyni yıkanmış bir ölüm makinasıyım."

Alina mavi gözlerinin deniz gibi dolmasıyla hızla tava çevirdi. Bunu fark eden Natasha sıkıntılı bir nefes verip kıza sıkıca sarıldı.

"Yaşadıklarımız bizim suçumuz değildi. Şimdiye kadar ne olduğun, olduğumuz umrumda değil. Bundan sonra beraberiz Alina. Ne olursa olsun.."

Alina akan birkaç yaşını silip kendine sarılan kızıl saçlı kadına baktı.

"Sonsuza kadar?"

Natasha duyduğu ile kocaman gülümsedi ve kıza sarılı olan kollarını daha da sıkı sardı.

"Sonsuza kadar."


/20 Mayıs, 2010/

Alina odasında sessizce uzanıp tavanı izlerken daha dün sabah hastaneden çıkmıştı ve bugün Rusya'dan Amerika'ya Natasha ile geri dönmüştü. Grup ondan önce Amerika'ya geldiği için iki kadının sonradan gelmesi sorun olmamıştı.

Alina tüm gün sadece uzanmış ve uğraşacak şeyler aramıştı. Herhangi bir şey bulamayınca da yaklaşık 2 saat önce yatağa sırt üstü uzanıp tavanı izlemeye başlamıştı ama o bunun 2 saat önce olduğunu hala fark etmemişti.

Kız sessizce aklındaki soru işaretlerini düşünüp temsili olarak tavanı izlerken bir anda kapının çalmasıyla loş odada bakışlarını kapıya çevirdi. Kaşlarını çatıp kolundaki saate baktığında saatin gece 3'e geldiğini gördü. Bu saatte kim gelmiş olabilirdi?

Alina merakla yataktan kalkıp kapıyı sessizce açtığında gitmek için arkasını dönmüş Steve'ı fark etti.

"Steve?"

Steve kızın sesiyle durup arkasını döndüğünde gerginlikle yutkundu. Alina merakla adamın mavi gözlerine bakıp bir sorun olup olmadığını anlamaya çalışırken Steve kıza doğru bir adım atıp zorla gülümsedi.

Red Room || Steve Rogers Where stories live. Discover now