[Zawgyi]
The Throne(ရာဇာပုလႅင္)
အပိုင္း-၃၀ရွီ႐ႊန္း စားပြဲခုံေပၚတင္ထားေသာ ေဆးထုပ္ကိုၾကည့္ရင္း မ်က္ရည္ဝဲလာသည္။
'ကေလးေတြမွာ အျပစ္မရွိပါဘူးမင္သား။ ဘာလို႔ ကေလးေတြကို ျပစ္မွတ္ထားေနရတာပါလဲ'
'မင္းကအရမ္းစကားမ်ားလြန္းတယ္ ရွီ႐ႊန္း။ ငါေျပာတာနားမလည္ဘူးလား'
'ဒါေပမဲ့.....'
'ေတာ္ေတာ့'
ဝမ္အြန္း သက္ျပင္းခ်လိုက္ၿပီး
'တစ္လအတြင္းဆုံးျဖတ္။ တစ္လျပည့္လို႔မွ ႏွစ္ေယာက္တည္းက တစ္ေယာက္မေသရင္ ငါႏွစ္ေယာက္လုံးကိုသတ္မွာ'
'ဘာလို႔ ကြၽန္ေတာ့္ကိုမွ ေ႐ြးရတာလဲ'
ရွီ႐ႊန္း အေမးကိုၾကားေတာ့ ဝမ္အြန္း ၿပဳံးလိုက္ၿပီး
'မင္းျဖစ္ေနလို႔ေလ'
ရွီ႐ႊန္း ဝမ္အြန္း ကို နာက်င္ေနေသာ မ်က္ဝန္းမ်ားျဖင့္ၾကည့္ေနၿပီး
'အခုထိ လက္စားေခ်လို႔မၿပီးေသးဘူးလား။ မင္းသားအေပၚတင္ေနတဲ့ အေႂကြးေတြက ဆပ္လို႔မကုန္ေသးဘူးလား'
'မကုန္ေသးဘူး။ ငါမင္းဆီက ယူစရာရွိေသးတယ္'
'အဲ့ဒါက ဘာလဲ'
'အခ်ိန္တန္ရင္သိမွာေပါ့။ ေလာေလာဆယ္ မင္းကေလးကို အရင္ကယ္။ ငါက မင္းရဲ႕ကေလးကိုပဲ လက္ခံေပးႏိုင္မွာ။ ဝမ္ေဆာႏို ရဲ႕ကေလးကိုေတာ့ လက္ခံမေပးႏိုင္ဘူး'
'မိဖုရား မွာ ဘာအျပစ္ရွိလို႔လဲ။ တစ္ကယ္ဆို မိဖုရားက မင္းသားအေပၚအရမ္းေကာင္းခဲ့တာေလ'
ရွီ႐ႊန္း စကားေၾကာင့္ ဝမ္အြန္း ေလးေလးနက္နက္စဥ္းစားသြားၿပီး
'ဟုတ္တယ္။ ေဆာႏို က ငါ့အေပၚေကာင္းတယ္'
'အဲ့ဒါကိုဘာလို႔...'
ဝမ္အြန္း လက္ကာလိုက္ၿပီး ရွီ႐ႊန္း ရဲ႕စကားလုံးေတြကို ရပ္တန႔္ေစလိုက္ကာ
'သူေကာင္းေပမဲ့ ငါက ျပန္ေကာင္ခ်င္မွေကာင္းမွာေလ။ ဒါက ငါ့ဆုံးျဖတ္ခ်က္ပဲ။ မင္းနဲ႔မဆိုင္ဘူး'
'မင္းသား'
ရွီ႐ႊန္း ပုံစံက လက္ေလွ်ာ့သြားသည့္ႏွယ္ တိုးညႇင္းစြာ တုန႔္ျပန္လိုက္သည္။
YOU ARE READING
The Throne
Historical Fictionအရင္ Matainyu acc မွာ တင္ထားတဲ့ အပုဒ္ပါ။accထဲဝင္မရေတာ့လို႔ အရင္အပိုင္းေတြအျပင္ အပိုင္းအသစ္ေတြပါ ဆက္up ေပးပါ့မယ္