[Zawgyi]
The Throne(ရာဇာပုလႅင္)
အပိုင္း-၃၂ေနာက္တစ္ေန႔ေရာက္ေသာ္
ဝမ္ေယာလ္ ႏွင့္ ဝမ္အြန္း မနက္စားအတူတူစားေနသည္။ ဝမ္အြန္း က စားလို႔မၿပီးေသးေပမဲ့ ဝမ္ေယာလ္ ကေတာ့စားလို႔ၿပီးသြားၿပီျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ သူ႔ပန္းကန္ကို မသိမ္းေသးဘဲ ငါးစြပ္ျပဳတ္ထဲကငါးကိုယူၿပီး အ႐ိုးႏႊင္ေနသည္။အ႐ိုးႏႊင္ၿပီးေတာ့ ဝမ္အြန္း ပန္းကန္ထဲ လွမ္းထည့္ေပးလိုက္ၿပီး
'အြန္းေလး ငယ္ငယ္က ငါးစြပ္ျပဳတ္ႀကိဳက္တယ္မဟုတ္လား။ အရပ္ရွည္ေအာင္ဆိုၿပီး ငါးေတြအမ်ားႀကီးစားတာေတာင္ မွတ္မိေနေသးတယ္'
ဝမ္ေယာလ္ ကေျပာလည္းေျပာ ဝမ္အြန္း ဇြန္းေလးနဲ႔ခပ္ထားေသာ ထမင္းေပၚငါးအသားေလးေတြတင္ေပးလိုက္ျပန္သည္။
ဝမ္အြန္း ဝမ္ေယာလ္ စကားနားေထာင္ရင္း သူ႔ဇြန္းေလးေပၚေရာက္လာေသာငါးကိုၾကည့္ၿပီး ေဘာက္ဆတ္ဆတ္နဲ႔စားလိုက္သည္။
ဝမ္ေယာလ္ က ဝမ္အြန္း စားေနပုံကိုၾကည့္ၿပီး ၿပဳံးလိုက္ကာ
'ဒါေပမဲ့ ငါးေတြအမ်ားႀကီးစားလည္း အရပ္မရွည္လာဘူးမဟုတ္လား။ မရွည္လာတာလည္းေကာင္းပါတယ္။ ကိုယ္နဲ႔ဆို ရင္ခြင္မွီအရပ္ ကြက္တိျဖစ္သြားတာေပါ့'
ဝမ္အြန္း စကားျပန္မေျပာမခ်င္း ဝမ္ေယာလ္ ဆက္စေနမည္ကိုသိေသာေၾကာင့္ ဝမ္အြန္း သက္ျပင္းခ်လိုက္ၿပီး
'ထမင္းေတာင္ေကာင္းေကာင္းေပးမစားေတာ့ဘူးလား'
'ဘာလို႔လဲ။ ခ်စ္လို႔စတာပဲကို'
'မစနဲ႔။ မခ်စ္ဘူး'
ဝမ္အြန္း အ႐ြက္ေၾကာ္ကို တူေလးနဲ႔ညႇပ္ၿပီး ပါးစပ္ထဲသြင္းလိုက္ျပန္သည္။
'ဟိုတေလာကေတာ့ အြန္းေလးပဲခ်စ္တယ္ဆို'
'ငါဟန္ေဆာင္တယ္ဆိုတာ မင္းသိၿပီးသားပဲမဟုတ္ဘူးလား'
'ဟုတ္သားပဲ။ ေမ့သြားတယ္'
'ငါကေတာ့ေမ့ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတာလို႔ပဲထင္တယ္။ စကားအေကာင္းေျပာေနတာဆိုေတာ့ တစ္ခုခုႀကံစည္ေနတာေတာ့မဟုတ္ပါဘူးေနာ္'
ဝမ္ေယာလ္ ဘာမွျပန္မေျပာဘဲ ၿပဳံး႐ုံသာျပန္ၿပဳံးျပၿပီး ဝမ္အြန္း ပန္းကန္ထဲ က်န္ေနတဲ့ငါးအသားေတြအကုန္ထည့္ေပးလိုက္သည္။ ဝမ္အြန္း ကေတာ့ ဝမ္ေယာလ္ အျပဳအမူေတြကိုသာ နားမလည္သလိုၾကည့္ေနသည္။ ဝမ္အြန္း စိတ္ထဲ တစ္ခုခုမေကာင္းတာျဖစ္ေတာ့မလို ခံစားေနရသည္။
YOU ARE READING
The Throne
Historisk fiktionအရင္ Matainyu acc မွာ တင္ထားတဲ့ အပုဒ္ပါ။accထဲဝင္မရေတာ့လို႔ အရင္အပိုင္းေတြအျပင္ အပိုင္းအသစ္ေတြပါ ဆက္up ေပးပါ့မယ္