Kabanata 4

11 1 0
                                    

Hello!!! I just thank you for still reading my story!
NO HATE, SPREAD LOVE PEOPLE!!🧸

==========================
=================

"Miss Andromeda, are you saying that you are accepting our proposal to build a another branch in Philippines?" Ulit na tanong nila sakin, napairap  naman ako, Anak ng Patis! Feeling ko 10times na tanong na nila 'to sakin ngayon.

Nandito ako ngayon sa board meeting namin, "Yes, Stacy is the one who gonna act a president when I'm gone. Mr. Miran, submit the design for the Yearly housing project for homeless people. I need it in next week. Meeting adjourn" mabilis naman akong tumayo at nauna ng lumas ng Room.

"Clasey, gather my team, and tell them we have a meeting in 10 minutes." Mabilis namang umalis si Clasey, ako naman at pumasok sa office at nagayos ng sarili para sa next meeting. At pumunta sa mini meeting room sa tabi ng office ko.

Pagpasok ko nandoon na ang iba kong team. Umupo ako sa gitna at bumati naman sila sakin. I nodded as a reply to them.

"I gather you today because we have a new project. I'll be out of town and I'll be back after a month." Bakas ang saya sa mga mukha nila, tuwang tuwa mga hangal na 'to ah! Ganun na ba ako kasama?!.

"I will give my secretary the blueprint for the project. short briefing, it's a law firm. It has 10 floors and a modern and classy design. Engineer Erik, I need a list of materials for that. Send it to me in my email. And of course, all of you start to think of the best design for the project." I said formally.
They all nodded, and I adjourned the meeting.

MABILIS na lumipas ang araw, puro stress sa work at tinapos ko lahat ng gagawin ko for this month para pagbalik hindi na ako matatambakan.

I'm preparing my clothes when the twins entered my room. "Mommy, are you ready?!" Lie said and seems like she's very excited.

"Yes baby, what are you two doing here? Are you done in packing your clothes?" Tanong ko sa kanila.

"Yes mommy, we're here because Nathy wants to ask you something." Lie said.

"What is it Nathy? Hmm?" Malumanay kong sabi. He stairs me like thinking if he gonna ask or not.

"I'm not gonna be mad, what is it baby?" I said and kissed his top.

"Hmm mommy, where is our father? Is he still alive? Kasi po I've seen my classmates with their father and they really happy." He said and lowered his head.

Napabuntong hininga naman ako, dadating talaga ang araw na maghahanap sila.

"Hmm, yes, your father is still alive, but I don't know where he is now. Nathy, just imagine yourself, because you're like your father but not your eyes, and your eyes are like your father, blue as a deep ocean." Smile to them, soon anak makikita nyo rin wait lang kayo, I kissed them on thier chubby chicks.

"Ok, let's go now, we gonna be late in our flight." Bigla naman akong nagulat ng nagtatalon silang dalawa. Kaya natatawa akong umiling at mabilis na sumunod sa kanilang lumabas.

"Nanay are you ready na po? Aalis na tayo?" I asked manang lisa, makita ko sya sa labas ng bahay karga karga ang bagahe ng dalawang bata kasama ang driver namin.

"Oo hija, tara na at mahuhuli na tayo." She said and go to the front seat.

"Kids pasok na sa kotse, aalis na tayo" mabilis naman silang sumakay dahil sa excited na excited silang pumunta ng pinas habang ako naman at kinakabahan hindi ko alam kung bakit.

Nakarating na kami ng airport at nagaantay nalang ng eroplano na sasakyan namin.

Nang nakasakay na kami sa eroplano at hiwalay ang upuan ko sa dalawa nasa kabilang side nila ako. Kasama nila sa upuan si manang lisa as tree sitter habang ako sa double sitter.

Naiinip na ako may inaantay pa kasi pasahero ang tagal tagal naman. Muli akong sumilip sa mga anak ko at nakita kong nanonood sila sa mini TV sa harap ng upuan nila.

Nilagay ko yong headset ko at nagpatugtog. Matutulog nalang ako, sobrang pagod na pagod ih.

Naramdaman ko naman na gumagalaw na ako eroplano at bahagyang may umupo sa tabi ko, pero hindi ko pinansin at natulog nalang.

Halos ilang oras rin akong nakatulog naramdaman ko nalang ang pagtapik sakin ni manang at nasa pinas na pala kami. Grabi ah! Pagod na pagod lang sis?!.

Umayos naman ako ng upo at hinanap ang bag ko. Tatayo na sana ako ng may napansin akong sticky note na nakadikit sa mini tv sa harap ko.

'Welcome back sleepy head.'
-N.L.

Kumunot naman ang noo ko. Huh? N and L? Weird. Mabilis na akong tumayo at lumabas nakita ko naman agad ang mga anak ko na talon ng talon pababa ng hagdan.

"Nathy, lie! Don't jump!" I said in warning tone. But they didn't listen.

Then Nathaniel fell, but it's not that high he is in the second stares na rin naman.

"Nathaniel, I told you don't jump diba?" Pagalit na sabi ko sa kanya, pero umiyak siya at tinuro ang tuhod ng na may maliit na galos.

"Ouch po" he said with a teary eyes.

"That's ok, don't do that again ok?" He nodded. Pero napansin kong medyo nawawala si Nathalie.

Mabilis naman akong tumingin kay manang pero wala doon si Nathalie.

"Hmm, this is what your looking for?" Someone asked. I turned and I saw Nathalie eating lollipop. Mabilis naman akong pumunta sa kanya.

"Nathalie, where have you been? I've looking for you!" I said, may narinig naman akong tumikhim at mabilis naman ako bumaling doon.

Saglit pa akong natulala na para bang hindi makapaniwala sa nakikita ko. What the heck? Anong ginagawa nyan dito? Nakita niya pa yung anak ko? Namukhaan niya ba? Mau, malamang nakita niya kasama niya nga ih! Huminga akong malalim bago umiwas ng tingin.

"Nathalie, don't do that again Hmm? Mommy's worried about you" I said with a soft voice para hindi umiyak si Nathalie na ngayon ay lumilingid na ang mga luha sa gilid ng mga mata niya.

Tumingin ako kay Nathan na deritsyong nakatingin sakin.

"Ahm, sorry for disturbing you and also thank you for giving back my daughter." I said and smiled a little to him.

"Just focus on your Children next time." He said and started walking away.

"Mommy do you know him?" Nathalie said and look up me. I just nodded

"I think he is familiar with me. I think I saw him on your phone, a picture to be exact." Nathaniel said. Namilog ang mga matang napatingin kay Nathaniel. Nakita niya? Totoo?

"Forget it, let's go home your Mommy La and Daddy Lo must be waiting for us" I smiled to them. They just nodded to me and we start walking towards the exit of the airport.

Sumandal ako sa bintana ng Kotse pagkasakay namin. Parang nanumbalik sakin ang eksena kanina sa airport. Really? Sa ganong paraan ko pa siya makikita? Napabuntong hininga ako.

He must be happy without me huh? He is more handsome or I must have to say gorgeous now, his hair is a bit messy and his face is more matured than the last time we meet.

He is also tall parang dati hanggang leeg niya ako ngayon hanggang balikat nalang partida nakaheels pa ako ng 3 inches and his manly scent, shetty ang Bango niya naman! Muli akong napabuntong hininga

Parang bumalik lahat saakin. My Man.

============================
==================

Whoaaa?! HAHAHAHA.

Next chapter!👻

Attempting You To Be Mine Where stories live. Discover now