𝐁𝐎𝐑𝐍 𝐓𝐎 𝐃𝐈𝐄. the marauders [ᴅᴜ̈ᴢᴇɴʟᴇɴiʏᴏʀ]

𝒗. 𝒕𝒓𝒖𝒕𝒉𝒔

【05- GERÇEKLER】

𝐤𝐞𝐥𝐢𝐦𝐞 | 2026

"NE!?" Hepsi aynı anda tepki vermişlerdi.

Ani bir kararla daha fazla lafı uzatmak istememiş ve direk gerçeği söyleyivermiştim.

Koca bir aptaldım.

Birden ağzımdan çıkanlara ben bile şaşırırken gerçekleri bilen James'te bunu beklemediği için çapulcularla beraber bağırmıştı.

Remus rahatını bozarak hızlıca yerinden doğrulmuş, Sirius içtiği ateş viskisini püskürtmüş, Peter ise farkında olmadan oturduğu yerden elleriyle destek alarak geriye doğru sinmişti.

Ben mi? Elimde kaymak birasıyla istifimi hiç bozmadan onları izliyordum. İzlerken belli etmesem de benim hakkımda ne düşüneceklerini düşünüyordum. Hemen söylemekten pişman olmuştum ama bunu onlara belli edecek değildim. Gerçi, hepsinin aynı anda tepki verip, korktuklarını farkettirmemeye çalıştırmaları benim hoşuma gidiyordu.

İnsanlarla haşır neşir olmaktansa ortamda her zaman saygı duyulan kişi olmayı sevmişimdir. Hiç bir zaman fazla samimi olmadım, fazla soğuk da. Ben insanlara onların bana davrandığı gibi davranırdım. Başka bir deyişle hakettikleri gibi. Eğer benimle samimi ise samimi, soğuk ise soğuk, düşman ise düşman. Tabi bunlar ilk tanışma için geçerli. İlk tanıştığım insanlar benimle tanışırken kullandığı söz ve mimikler benim daha sonra onlara kullanacağım söz ve mimikleri belirlerdi.

Fakat rol yapmadım değil, o gün Diagon Yolunda Evans ile tanışmak için nasıl sempatik kız rolüne girdiysem ölüm yiyenlerin arasında tiksindiğim Voldemort'un en büyük hayranı gibi bile davranabilirim.

Maske. Evet, kesinlikle bunu bu şekilde tanımlarım. Maskeyle duygularımı saklarım. İnsanlar insanların açıklarını arar, zamanı gelince bu açıkları ona karşı kullanır. Özellikle Slytherinliler bunu çok yapar. Bu yüzden çoğu insanlar buna safkan maskesi der.