𝐁𝐎𝐑𝐍 𝐓𝐎 𝐃𝐈𝐄. the marauders [ᴅᴜ̈ᴢᴇɴʟᴇɴiʏᴏʀ]

𝒙𝒊𝒊𝒊. 𝒓𝒆𝒗𝒆𝒏𝒈𝒆

【13- İNTİKAM】

𝐤𝐞𝐥𝐢𝐦𝐞 | 2687

Tüm planı onlara tamamen anlatmış, büyük salonda akşam yemeği yiyorduk.

Diğerlerine "Çapulcular kalkınca bana haber verin" dedim, sırtım onlara dönük oturduğum için göremiyordum. Hepsi başıyla onay verdikten sonra bir süre yemeğimizi yemeye devam ettik.

"Potter" dedi Rabastan, "kalktılar."

Dikkat çekmemek için geriye dönüp bakmadım. Büyük salondan çıkmalarını bekledim. "Çıktılar mı?"

"Evet."

"Bana şans dileyin." diyerek yerimden kalktım. Evet, onlardan pek hoşlanmıyor olabilirdim -gerçi Bellatrix ayrı bir boyuttu- fakat şu anda aynı şeyi istiyorduk. Bu yüzden ateşkes yapmıştık. Şimdilik.

Hızlı adımlarla peşlerinden ben de büyük salondan çıktım, onları sol koridora doğru dönerken görmüştüm ki arkamdan benim kadar hızlı ayak sesleri duydum.

"Calista!" diye seslendi arkamdan gelen kişi.

Arkamı döndüğümde çocuğun William Wilson olduğunu gördüm, ayrıca çapulcuların onu duymadığını farkettim çünkü çoktan köşeyi dönmüşlerdi. Acele etmem gerekiyordu.

"Calista?" dedim tek kaşımı kaldırıp, sonra toparlandım. "Herneyse bak çok işim var, ne diyeceksen sonra söylesen olur mu?" diyip arkamı döndüm.

"Dur gitme! Bir şey verecektim." diyip kolumdan tuttu, bir koluma bir de ona bakarken bir şey diyemeden elime küçük bir kutu tutuşturdu.

"Bak gerçekten işim var, sonra verirsi-"

"Şimdi al sonra bakarsın." dedi William Wilson, ona kutuyu geri veremeden hızlı adımlara yanımdan uzaklaştı.

İçimden küfürler ede ede çapulcuların gittiği yoldan koşmaya başladım, kutu küçüktü ve cüppemin cebi büyük olduğu için içine kolayca girdi.