Herkese merhaba... Biraz uzun zaman oldu görüşmeyeli, nedenler için her şeyi gösterebilirim ama giriş konuşmasını uzatmak niyetinde değilim. Umarım iyisinizdir ve bu bölüm biraz olsun moralinizi yerine getirir. ❤️
Ben çook keyif alarak yazdım, umarım siz de keyifleokursunuz. 🥰
🎶Sıla ~ Kafa 🎶
🎶 Pinhani ~ Dünyadan Uzak 🎶
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
{Beril'den}
"Beril! Zaten bir iş yaptığın yok, bari ayağıma dolanma kızım!"
Annemin homurdanışıyla mutfağın içinde volta atmayı bırakarak dudaklarımı büzdüm.
"Ne yapayım anne ya, çok heyecanlıyım!"
Annem bir kaba doldurduğu patatesli börekleri mutfak masasının üzerine bırakırken bakışlarını bana çevirdi. "Onu görebiliyorum canım, o yüzden yardım etmeni istemek yerine ayağıma dolanmamanı söylüyorum ya."
Olduğum yerde durmaya bir son vererek ilerledim ve sandalyelerden birinin sırt kısmına ellerimi yaslayıp poğaça, sarma ve kek doldurduğu kapları bir poşete sığdırmaya çalışan anneme yavru kedi bakışları attım.
"Anne..."
Annem bana dönmeden mırıldandı. "Hı?"
"Anne ya..."
"Sana Mert'in sürprizini söylemeyeceğim kızım, boşa debelenme karşımda. Hem en fazla yarım saat sonra öğreneceksin zaten, ne bu ısrar?"
"Kaç gündür sürünüyorum, daha fazla dayanamıyorum, ne yapayım? Babamla sende de ne irade varmış Allah aşkına, Nuh dediniz Peygamber demediniz ya!"
"Ee, Mert'e söz verdik, ne yapalım? Çocuk sana sürpriz yapmak istiyor, ne diye bozmaya çalışıyorsun? O kadar hazırlık yapmış, hevesi kursağında mı kalsın?"
"Kalmasın tabii de," diyerek iç çektiğimde annem başıyla önümdeki poşeti işaret etti.
"Açsana şunu."
Poşeti açarak elindeki börek kabını koymasına yardım ederken "Mert sana hiçbir şey yapmaman gerektiğini söylememiş miydi?" diye sordum.
"Kibarlığına öyle diyecek tabii," diyerek başını salladı. "Yolda giderken yersiniz hem."
"Nereye giderken?"
Başını kaldırdı ve bana keskin bir bakış attı. "Sen giderken ben geliyordum anneciğim."
Sesli bir şekilde ofladığımda bu kız adam olmayacak dercesine kafasını sallayıp tekrar işine koyuldu.
Annem bana ihtiyaç duymadan işine devam ederken arkamı dönüp cam kenarına yürüdüm ve siyahtan laciverte dönen gökyüzüne baktım. Saat sabahın beş buçuğuydu ve ben birde uyumuş olmama rağmen kendimi delicesine enerjik hissediyordum.
