သစ်ရွက်များရဲ့တိုက်ခတ်သံ🍁(Z+U)KookV(Completed)

🍃Part-8🍃

Zawgyi

သစ္ရြက္မ်ားရဲ႕တိုက္ခတ္သံ🍁

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

ကားေမာင္းေနတဲ့ Jung kook က Tae ဖုန္းေလးကိုအထပ္ထပ္ေခၚေနေပမယ့္ ေျဖဆိုသူမ႐ွိ....။

ပဲ့တင္သံေတာင္ျပန္ၾကားရေလာက္ေအာင္ အသက္ျပင္းျပင္း႐ူေနတဲ့
Jung kook ဆီမွာ လူပါသတ္ႏိုင္ေလာက္တဲ့
အေငြ႔အသက္ေတြ အျပည့္နဲ့ပင္...။

ထိုခ်ိန္ Jung kookထံဝင္လာတဲ့
ဖုန္းcall ေလး..... Tae ထင္ၿပီးဝမ္းသာအားရ
ကိုင္မယ္လုပ္ကာမွ Appa ျဖစ္ေနသည္..။
တစ္ခ်က္သာၾကည့္ၿပီး ကားကိုသာအ႐ွိန္ျပင္းစြာ
ေမွာင္းနင္ေနတယ္..။

ခုခ်ိန္Tae ထက္အေရးႀကီးတာမ႐ွိေပ..။
အထပ္ထပ္ျမည္ေနတဲ့ ဖုန္းေလးကို
Jung kook မကိုင္ေပ...။
ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ jung kook
ထိုဖုန္းေလးအားကိုင္လိုက္ပါသည္။

"မင္းေကာင္ ဘယ္မွာ႐ွိလဲသိလို႔ မင္းကသြားေနတာလား
အခုျပန္လာရင္ေကာင္းမယ္ Jung kook
မင္းေကာင္ကို တစ္ခုခုမျဖစ္ေစခ်င္ရင္ေပါ့.."

ခ်က္ခ်င္းဘရိတ္အုပ္ကာ ကားကိုရပ္မိသည္ထိ
အံ့ျသမိသည္...။Museok နဲ႔ Appa နဲ႔ ေပါင္းၾကံတာတဲ့လား...။

"အားးးးး ဘာလို႔လဲ ကြၽန္ေတာ့္အေပၚ ဘာလို႔ဒီလိုလုပ္ရတာလဲ အားးးးး
Tae ဘယ္မွာလဲ... Tae ကိုျပန္ေပး..."

"မင္းေကာင္ဘာမွမျဖစ္ေစခ်င္ရင္
ခုခ်က္ခ်င္းျပန္လာခဲ့...သူ႔အသက္က ငါ့လက္ထဲမွာေနာ္ jung kook"

"ခင္မ်ားက ကြၽန္ေတာ့္အေဖမဟုတ္ဘူး
အတၱေတြနဲ႔ဖံုးလႊမ္းေနတဲ့ မေကာင္းဆိုးဝါးပဲ"

စီးဆင္းေနတဲ့ မ်က္ရည္ပူေတြကို မဖယ္႐ွားမိ
လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ငိုပါရေစ...
တင္းၾကပ္ထားတဲ့ ႏွလံုးသားက မႊန္းၾကပ္လြန္းေနၿပီ...။

"မိနစ္၂၀ အတြင္းအိမ္ျပန္ခဲ့... မေရာက္လာရင္ မင္းငါ့အေၾကာင္းေကာင္းေကာင္းသိေစရမယ္"

"အားးးးး"

ကားျပင္ထြက္ၿပီး ဖုန္းကိုတင္းတင္းဆုတ္ကိုင္လ်က္
မ်က္ရည္ေတြစီးက်ကာ ေျမေပၚသို႔ဒူးေထာက္လ်က္သား ..။

"အားးး ဘာလို႔လဲ ကြၽန္ေတာ့္ကိုမွ ဘာလို႔ရက္စက္ၾကတာလဲ"

ခဏမွ် မ်က္ရည္တို႔အားစီးဆင္းခြင့္ေပးၿပီး
ဒူးေထာက္ကာငိုေနရာမွ
ခ်က္ခ်င္းပဲ အမူအရာေျပာင္းကာ ေသြးဆာေနေသာ သားရဲတစ္ေကာင္ကဲ႔သို႔
စူး႐ွတဲ့ မ်က္လံုးေတြနဲ႔အတူ ထကာ ကားကို
ပိုလို႔အ႐ွိန္တင္ကာ အိမ္သုိ႔ေမာင္းႏွင္လာေလသည္..။