Chapter Seven

329 20 0
                                    

⍟HARLEY⍟

Tinitigan ko naman ang mga papel na nakuha ko sa buong araw na paghahanap ko sa kwarto ni Jack and like what that Ken Nakajima said, it was just a scribble.

But I refuse to believe that.

I let out a sigh at saka kumuha ng pieces ng papel at tinitigan iyon.

Is this made from a special paper or something?

Napapitlag naman ako ng may kumatok sa salamin ng bintana ng kotse ko. Tumingin naman ako kung sino iyon and of course.

It was Mr. Nakajima, the great.

I rolled my eyes at saka may pinindot sa smartwatch ko at automatic namang bumaba ang salamin.

"What?" Inis na tanong ko.

He grinned at saka inabutan ako ng coffee in can at kahit na nagtataka ay kinuha ko iyon.

"Since ayaw mong pumayag sa coffee date, binilhan na lang kita. Malamig nga lang." He said.

"Err...thanks." I muttered.

"You're welcome." Nakangiting turan nito sa akin. "By the way, gabi na at nandito ka pa rin?" He asked.

"Pauwi na ako dapat pero hindi ko namalayan kakaisip sa mga papel na ito." I said.

"Why are you so eager to solve this case?" He asked at saka sumandal sa kotse.

"I just want to solve it as soon as possible." Simpleng sagot ko.

"Are you one of them?" He asked at napahinto naman ako sa tanong niya.

"What do you mean 'them'?" I asked in confusion.

"Them...who killed Jack's parents." He said.

Hindi naman ako kaagad nakasagot sa tanong na iyon.

I should feel offended but I understand him.

Wala kang pwedeng pagkatiwalaan sa mundong ito. I remember our gang leader told me.

"Bakit mo naman naisip yan?" I asked at saka sumandal sa sandalan ng driver seat and I open the can of coffee that I'm holding.

"I don't know, I just thought about it." He simply answered.

I chuckled.

"What if I am?" I asked.

"I won't hesitate to shoot you." He said in a low voice.

"But you said I'm cute." Panga-asar ko dito.

"Well, sayang naman kung ganoon." He answered at saka inilabas ang baril mula sa holster na nasa bewang niya.

I heard a click from it bago niya itinutok iyon sa akin, which means that the safety is now off and he can blow my head once and for all.

"Pointing a gun to the woman who you find cute..." I commented.

Ibinalik ko naman ang mga papel sa ziplock bago lumabas ng kotse na iyon at matapang na sinalubong ang mga tingin niya.

It's a good thing na kami na lang ang tao dito, ayokong mas lumaki ang gulo.

"Tell me the truth Ms. Santiago, are you the enemy?" He asked in a hostile tone.

"How about you? are you the enemy?" Tanong ko pabalik sa kanya habang diretsong nakatitig sa mga mata nito.

"I vow to protect people, Captain Santiago."

"But even the vows can be broken Police Lieutenant Nakajima."

The FighterTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon