ONE

234K 5.9K 2.4K
                                    

I BITE my lips before breathing deeply. I swallowed before slowly opening the door carefully trying not to create any noise to wake up someone in the house.

Nakahinga ako nang maluwag nang maisara ko ang pintuan ng walang nililikhang ingay bago naglakad nang mabagal papunta sa hagdanan, pero bago pa ako makapagpatuloy sa paglalakad, may bumukas na ilaw sa gilid ko at umalingawngaw sa tahimik na gabi ang isang nakakakilabot na malalim na boses.

"Where did you go?"

Nanigas ako sa aking kinatatayuan at nahigit ang aking hininga.

Shit!

I gulped once again. Napatigil ako sa paglalakad at tumingin sa may sala kung saan may isang bulto ang prenteng nakaupo sa sofa habang may hawak-hawak. Mahigpit akong napahawak sa bag na nakasabit sa aking balikat.

Dang it.

The light is dim but I can clearly see his emotionless face. He is holding a glass of wine while staring at me with those deadly eyes. The lampshade is perfectly lighting half of his raging handsome face. I noticed that he is still wearing his business suit. Humahapit ang suot niyang polo sa kaniyang makisig na katawan, kitang-kita ang pagiging mabato ng kaniyang katawan kahit na may suot siyang damit. His muscles are clenching, making the suit suck his figure, highlighting every part of the hardness of his frame.

Magulo ang kaniyang itim na buhok na siyang mas lalong nagpatingkad ng kaniya itsura habang tamad pero matalim siyang nakatingin sa akin. His thick eyebrows are meeting each other. His brown dark orbs are penetrating my soul. His perfect pointed nose is scrunched and his red thin lips are pressed in a very thin line.

Kitang-kita ang gusot sa kaniyang noo. I can see the veins drawn on his temple and on his clenched fist. His jaw is locked tightly and his body is trembling with anger. I can definitely feel it from where I am standing which is probably ten feet apart from him.

I scoffed at him before rolling my eyes secretly. Tumitig ako sa kaniya sa dilim. Ramdam na ramdam ko ang init ng kaniyang titig sa akin kahit na hindi ko siya masyadong makita. I smirked and raised my eyebrows at him.

How dare he ask me where I go? Tsk.

"You're not in the place to know everything." Matigas kong sabi sa kaniya.

Nakita ko kung paano umigting ang panga niya sa sinabi ko. Mabilis na nagtaas baba ang kaniyang dibdib habang matalim na nakatitig sa akin. I am smirking victoriously, happy that manage to make him angry but then, something was shattered. Napatili ako noong biglang nabasag iyong hawak-hawak niyang baso ng alak sa mismong kamay niya. Napatigalgal ako habang nakatingin sa kamay niya.

Did he just crush the wine glass with his own hands?!

My heart stopped beating for a second. Suddenly, something stirred inside of me.

Is he okay? Is he hurt?

My mind was filled with pictures of him crashing the wine glass. Nakaramdam ako ng pagkabahala habang nanatiling nakatingin sa kaniyang kamay. I can see it clearly, there's blood everywhere. It's dripping on the carpet.

"Xydrien . . ." nag-aalalang bigkas ko sa kaniyang pangalan, ni hindi ko na namalayan na nakalapit na pala siya sa akin.

Bago pa ako makapag-react sa nangyari, naramdaman ko na ang marahas na paghawak niya sa magkabilang braso ko. Doon lang ako nahimasmasan at tumingin sa kaniyang mukha na sana hindi ko na lang ginawa. Doon ko nakasalubong ang kaniyang umaalab na mga mata. His teeth were clenching and the veins in his forehead are already popping. My hearts beats so fast and I started to sweat.

Under the Sky of Diamonds | ✔︎Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon