TWENTY-NINE

158K 3.5K 1K
                                    

"HINDI ka ba giniginaw?" tanong ko kay Xydrien. "Ikukuha kita ng damit sa kwarto," dugtong ko.

Umiling lang naman siya sa akin habang nakasubsob pa rin sa leeg ko. Hindi ba siya nagsasawa diyan? At saka kanina pa kami sa ganitong posisyon, hindi ba siya nangangawit?

And my cheeks instantly burn because of my thoughts.

I just noticed a while ago the scratches on his shoulder and I'm sure his back is full of it too. Pulang-pulang ang mga ito.

"I'll go get you some clothes, okay?" mahinahong sabi ko ulit.

He groaned before shaking his head again.

"Xydrien! Your back is full of nail claws! Nakakahiya! At saka, I can see your arousal. 'Wag ka ngang pasimple!" saad ko sa kaniya.

After some minutes of being serious and gloomy, finally, I heard him chuckle. Inangat niya ang kaniyang mukha at tumingin sa akin habang nakangisi. Ramdam ko rin ang kamay niyang pasimpleng pumasok sa loob ng aking damit at humahaplos sa gilid ng aking bewang.

"Sit down. I'll go get your clothes and let's eat once I come back, okay?" Pagpipilit ko.

Wala naman siyang nagawa kung hindi ang tumango lamang bago ako pinakawalan at umupo sa upuan. Pero 'yong mata niya, nanatiling nakabantay sa akin.

I sighed. I think I already know the cause of his mood earlier.

"Akala mo ba iniwan kita?" tanong ko sa kaniya.

He didn't respond but I can see his lips formed a line and his body tensed up. Lumambot ang mukha ko. I'm right.

Akala siguro niya tinakasan ko siya noong natutulog siya.

I slightly bent my upper body to face him, hindi naman masyadong mahirap ilebel ang mukha ko sa kaniya dahil kahit na nakaupo, matangkad pa rin siya.

I cupped his face on my hand before dropping a peck on his lips. Our single touch produced electricity that runs down in every single fiber of my body.

I smiled at him when he looked at me. "Don't overthink. Sige ka, ikaw rin, baka magka-wrinkled ka," biro ko sa kaniya.

The corner of his lips slant upward.

"I'll be back okay?"

He looked hesitant and I clench my lips.

"Let's cover up your back. It's distracting and your parents may come back. Baka mamaya makita nila. Nakakahiya kaya," dagdag ko.

After a minute of silence he finally nodded his head. I instantly smiled at him before dashing off towards our room. Agad kong naghanap ng damit niya. A simple round neck black shirt and a grey jogging pants.

Dali-dali akong lumabas at bumaba ng hagdan. Muntik na akong matisod, buti na lang at napahawak ako sa pader para suportahan ang aking sarili. Sumalubong sa 'kin ang mata ni Xydrien na puno ng pangamba at kahit na walang emosyon ang mukha niya, rinig ko ang paghabol niya ng hininga, na para bang kanina ay pinipigilan niya ang kaniyang paghinga.

Once I reached him, he immediately folded me in his arms before snuggling his head in between my breasts.

"Here you go, big guy. Let's get you dressed up," sabi ko bago itinaas ang damit niyang hawak-hawak ko.

"Dress me up?" he asked and I chuckled.

Parang bata kong umasta.

"I'd rather undress you, you know," I said before smiling at him when he lifted his head, looking at me with a hint of a smile on his lips.

Under the Sky of Diamonds | ✔︎Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon