1.kısım: larva
1.bölüm: başlangıç, geçmiş, şimdi ve gelecek
bir haftayı aşkın bir süredir birisi okuldan eve kadar uzanan dolambaçlı yolda, aradaki mesafeyi hiç bozmadan onu takip ediyordu.
adımları tökezliyor, jungkook'a bağlı olarak yavaşlayıp, hızlanıyordu. adımları gibi frezya kokulu feromonlarını da kontrol etmekte o kadar usta sayılmazdı. bu yüzden bir omega olduğunu çoktan ele vermişti.
aslında omeganın oldukça dikkatli davrandığını söyleyebilirdiniz. kalabalığın içinde kaybolan birkaç adım sesinin ve zayıf feromonların onu ele vermeyeceğini düşünüyordu.
haksız sayılmazdı. sıradan alfalar bunu anlamazlardı; ancak jeon jungkook sıradan değildi.
dünyaya gözlerini açtığında ne o dünyayı göre bildi, ne de göz bebeklerini kaplayan beyaz tabaka yüzünden diğerleri gözlerini. görememesi diğer duyularının başkalarına kıyasla daha iyi gelişmesine neden olmuştu. göremiyordu; ancak diğerlerinden daha iyi duyuyor ve koku alıyordu.
bu yüzden onu takip eden omega ya kocaman bir aptaldı, ya da onu rahatsız etmek için düzenledikleri sıradaki şakalardan bir tanesiydi. sürekli peşinde birini dolaştırarak onu husursuz etmeye çalışıyor olmalılardı. ancak jungkook yine de bir anlam veremiyordu. gözleri görmese de, on sekizinde olmasına rağmen dönüşemese de hala alfaydı. yeterince güçlüydü. bir omegayı haklaması çok da zor olmazdı. o zaman neden peşine bir omega takmışlardı?
onu takip eden omega olsa da kendini endişeli hissetmekten alıkoyamıyordu. aptalın biri hızlıca gelip saçına sakız filan yapıştırsa, bir çelme taksa, ya da çantasını alıp kaçsa bir halt yapamazdı. bunlar başına gelmemiş şeyler de değildi hani. bunun hepsi onu güçsüz gördükleri ve küçümsedikleri içindi.
jeon jungkook onlar için kolay lokmaydı.
bu durum fazlasıyla canını sıkıyordu. bu yüzden bu gün buna bir son vermeye karar vermişti. omegayı kuşkulandırmamak için onu hiç fark etmemiş gibi yürümeye devam etti. her zamanki gibi kahve dükkanın, bir çocuk parkının ve sıra sıra dizilmiş tuğla evlerin önüden geçtiler. jungkook'un evinin olduğu sokağa girmek için sağa sapmanız gerekiyordu. jungkook sağa saptıktan hemen sonra durdu. geçip gidenlerin onu itip kakmaması için sırtını duvara yasladı. golden retriever cinsi köpek sahibi durduğu ve gitmemekte karalı göründüğü için kah eve doğru uzanan yola, kah da sahibine bakıyor, günlük rutinindeki bu değişikliği anlamlandırmaya çalışıyordu. bu yüzden başını sağa yatırıp mırıldandı.
"kes sesini, ari! bizi yakalatacaksın," diye dişlerinin arasında tısladı. köpek homurdanıp yere yattı. ve kaldırımdan geçip gidenlerin üzerinde gözlerini gezdirdi. sahibine kırılmıştı; yine de onu koruma görevini aksatamazdı.
jungkook ise nefesini tutmuş, gittikçe yaklaşmakta olan frezya kokusuna odaklanmıştı. baskın bir kokuya sahip değildi. bu yüzden omeganın onu hissetmesi mümkün değildi. ancak alfa omegayı adım seslerinden tanıyacak kadar aşinaydı artık ona.
omega da alfa gibi sağa saptığında görüş açısında alfayı bulmadı. bu kadar hızlı gitmesine imkan yoktu. bu yüzden endişeyle çevrede gözlerini gezdirdi. ancak alfayı fark ettiğinde her şey için artık çok geçti. alfanın parmakları çoktan bileğine dolanmıştı. kör bir adamı haklamak o kadar da zor bir iş değildi. bu yüzden jungkook işini sağlama almıştı. oturduğu yerde dişlerini göstererek hırlayan köpek de kaçışı olmadığının göstergesiydi.
"beni neden takip ediyorsun, omega?"
"ben seni ta-kip etmiyordum," diye kekeledi. ancak omeganın delicesine çarpan kalbi ve art arda yutkunuşları onu ele veriyordu. alfa yüz ifadesini göremese de feromonlarından ve değişen vücut ısısından omeganın tedirgin olduğunu anlayabiliyordu.
