Angel,who? ✔️

"Θα γίνω μαμά"

Στο προηγούμενο επεισόδ- εεε κεφάλαιο:
-Violet VS violet Jr
-Το τίμημα της ζωής της Violet και της ακεραιότητας των αγαπημένων της.

Τώρα...

"Συγγνώμη, μου κάνεις πλάκα;" Άκουσα την φωνή της να βγαίνει τσιριχτη από την άλλη γραμμή.
"Μακάρι να έκανα."απάντησα και χτύπησα ρυθμικά τα δάχτυλά μου στο τραπεζάκι του μπαλκονιού.
"Μήπως δεν έπρεπε να φύγω τελικά;
Δεν ξέρω ίσως θα ήταν καλύτερο να είχα μείνει λίγο παραπάνω, όλο και κάπως θα μπορούσα να βοηθήσω."συνεχισε εκείνη και ξεφυσηξε.
" Δεν θα μπορούσες να κάνεις κάτι παραπάνω και το ξέρεις. Έγκυος γυναίκα!"είπα κάπως αυστηρά.
Σιωπή στην άλλη γραμμή.
" Πως είναι ο Στέφαν; Να τον δείρω; " ρώτησα κάπως πειρακτικα.
" Όχι όχι δεν χρειάζεται, είμαστε πολύ καλά... Φαίνεται πολυ ενθουσιασμενος που θα γίνει πατέρας. Εγώ πάλι είμαι τόσο αγχωμένη και κουρασμένη. Φιλενάδα δεν αναγνωρίζω καν το σώμα μου...!"αποκρίθηκε εκείνη σαν μικρό παιδί.
" Έλα μην κάνεις έτσι, δεν μπορεί να  είναι και τόσο άσχημα... "είπα γλυκά και την άκουσα να βαριά αναστενάζει.
Ξανά σιωπή,αυτη τη φορά συνοδευόμενη από ένα βογγητο.
" Violet; "φώναξε η Άννα από την άλλη γραμμή,σαν να προσπαθούσε να  σιγουρευτεί ότι είμαι εκεί, μαζί της.
"Τι έγινε, είσαι εντάξει; " ένιωσα ένα σφίξιμο στο στομάχι μου.
"Ναι-νομίζω σπάσανε τα νερ-ΑΑ." είπε σχεδόν τσιριζοντας.
"Ο Stefan που είναι;" ρώτησα αρχίζοντας να πανικοβαλλομαι και εγώ.
"Τον ειχα στείλει να μου πάρει-Ααα
παγωτό και αγγούρια."είπε εκείνη κλαψουριζοντας.
" Τι να τα κάνεις μαρη αυτά τα δύο;"
"Ξερεις τι τέλειος συνδυασμός που είναι;!" είπε και ακούμπησα το χέρι μου στο μέτωπό μου δραματικά.
"Καλά δεν μας νοιάζει αυτό τώρα! Λοιπόν περίμενε στέλνω τον Andrian  να ειδοποιήσει τον Stefan."
"Andrian η Άννα γεννάει! Πήγαινε μια στο βόδι τον Stefan ή κάνε κάτι τέλος πάντων γιατί η Άννα είναι μόνη της."
Φώναξα και τον είδα να εξαφανίζετε.
"Θα γίνω μαμα.."είπε η Άννα με απόλυτη ευτυχία και η φωνή της έσπασε από συγκίνηση.

Το ίδιο απόγευμα...
Ένιωσα τα χέρια του στην μέση μου και τα κρύα του χείλη στη καμπύλη του λαιμού μου.
" Σε θέλω." ψιθύρισε και με φίλησε μέχρι τον λοβο του αυτιού μου δαγκωνοντας με παιχνιδιάρικα.
"Που την βρίσκεις την όρεξη άνθρωπέ μου;!" μουρμούρισα και ρολαρα τα μάτια μου.
"Με εσένα δίπλα μου μωρό μου δεν μπορώ να κάνω και αλλιώς." είπε και χαχανισα.
"Μετά αυτά, τώρα πρέπει να πάρω την Anna. Έχω αγωνία να δω πως πήγε η γέννα, και ξέρω ότι θα την ηρεμήσει μια συζήτηση μαζί μου.
"Ή θα την από τρελάνεις εντελώς. "είπε και του έκανα νόημα να σωπασει ενώ πληκτρολογουσα τον αριθμό της Αννας στο κινητό μου.