Hoppla! Dieses Bild entspricht nicht unseren inhaltlichen Richtlinien. Um mit dem Veröffentlichen fortfahren zu können, entferne es bitte oder lade ein anderes Bild hoch.
✿
İçimde tuttuğum hıçkırıklarım çıkmak için beni uyarmaya başlamıştı. Omuzlarım titriyor, kimse beni bu halde görmesin diye babama sığınıyordum. Önceden o ellerinin benim belimde olması şimdi ise başka birini tutuyor olmasını yediremiyordum. Özlemle baktığım o yüze başka birinin bakıyor olma hissiyatı bile berbattı.
Babam ne olduğunu bilmeden bana destek vermek için belimden tutuyordu. Masadakilerin hepsi kalkmış ve başıma toplanmaya başladıklarında, etraftaki kişilerin de meraklı bakışlarının sahibi olduğumuzu biliyordum.
"Annecim ne oldu?" anlatmayacağıma dair başımı olumsuz anlamda sallayarak babama sarılmıştım. Eğer konuşmaya başlarsam susmayacaktım ve ağlamaya başlayacaktım.
"Haruto git şoföre haber ver. Arabayı hazırlasın." Haruto yanımızdan koşar adımlarla uzaklaşmaya başladığında, annem omzumu okşamaya başlamıştı. Babam kulağıma fısıldamaya başladığında, pür dikkat onu dinlemiştim.
"Şimdi sen eve gideceksin. Biz de annen ile birlikte biraz daha burada kalacağız. Gece geldiğimde, uyumuş olmazsan bozuşuruz. Tamam mı güzel kızım?" babamın yatıştırıcı sesi ile başımı olumlu anlamda sallamıştım.
"Jiyong amca biz Lisa ile birlikte gideriz." Jennie'nin sesini duyduğumda, bir tepki vermemiştim. Tepkisiz etrafa bakıyordum, kalbimin acısı tüm vücuduma yayılmış ve beni esiri altına almıştı. Babam benden kollarını çektiğinde Jennie bir koluma girmiş ve beni ilerletmeye başlamıştı. Başımı yere eğip, yürümeye başladığımda kardeşim Yuna da diğer koluma girmiş, bizimle gelmeyi seçmişti.
Dışarı çıktığımızda soğuk hava vücudumu delip geçmiş, sonrasında ise göz yaşlarımı tutamamıştım. Jennie güç vermek istercesine kolumu okşuyordu. Yapabilecek hiçbir şey yoktu, ben tamamen bu hayattaki her şeyimi teker teker kaybediyordum. Nefes alış verişlerim hızlanıyor arada sırada tıkanıyordum. "Abla gel hadi."
Yuna ve Jennie beni gelen arabaya bindirdiklerinde, Haruto da yanıma gelmiş, son anda da Yeji bindiğinde araba hareket etmeye başlamıştı. Ellerimi kollarıma sarmış ve kendimi sıkmaya başlamıştım. Artık mutlu olup, hayatımı yaşamak istiyordum. Kısıtlamalar olmadan, korkmadan yaşamak istiyordum.
"Lisa içinde tutma." Jennie hâlâ yanımda duruyor ve beni sakinleştirmek için cümleler sarf ediyordu. Titrek nefeslerim araba camlarına çarptıktan sonra tekrar geri bana ulaşıyordu. Bağırmak istiyordum, hâlâ onu seviyor olmaktan nefret ediyordum. Her şeye rağmen onu seviyordum, yaşanmış her şeye rağmen hâlâ ona deliler gibi aşıktım.
"B-başka birisi vardı Jennie, inanabiliyor musun başka birisi vardı. Ben onu severken, onun beni bu kadar çabuk unutması âdil mi!" ellerimi saçlarıma çıkarıyor, deli gibi çekiştiriyordum, umrumda değildi acıyıp acımaması. Unutmak istiyordum, o görüntüleri aklımdan birer birer silmek, yaşanmamış gibi davranmak istiyordum.
